Ang pag-ibig ay parang nagsusugal. Pag sigurado kang mahal mo ang tao, ibibigay mo ang lahat. Ang problema dito ay di mo alam kung may maibabalik paba sayo o wala. Maswerte ang nakakakuha ng higit pa sa inaasahan, pero luhaan ang mga sumugal at natalo. Pero ganun paman, tulad ng sugal, kahit walang kasiguraduhan, marami paring umiibig, marami paring sumusugal. Dahil... Baka Sakali... Baka Sakali... Pero hanggang saan ang pagbabaka sakali mo?

Ilang beses ba nating tinanong ang sarili natin kung mapapansin ba tayo ng mga taong mahal natin? Ilang beses ka ba magtatanong sa buong buhay mo? At ano sa tingin mo ang magiging sagot? "Mapapansin kaya ako? Ang pag-ibig ko? Ang katauhan ko? Mapapansin Kaya?" Paano kung hindi? Paano kung oo? Magkaiba ba ang gagawin mong desisyon o pareho lang? Mag-iiba ba ang pananaw mo o magpapatuloy ka lang sa kung anong alam mong constant? Umaatikabong fame laban sa umaatikabong pag-ibig.

He's my dark past, my once happy-go-lucky ex, he's my mistake, my secret, he's the heartless jerk, he's my sweetest downfall, he's the cold-hearted bastard,. And he's Miguel Angelo Tan, my boss. He gripped me by my waist. "You are mine. Mine, Rein. Mine. Understood?" malamig at mariin niyang saad. His aqua stare making my insides go wild. Wala sa loob na napatango ako. "Good." He smiled. For seconds, inakala kong may nakita akong genuine doon but before I could think twice... he kissed me. I realized, he, too, was my everything. Pero he's better without me. All Rights Reserved.