Młody wiedźmin, Geralt z Rivii, w trakcie wykonywania pewnego zlecenia trafia do krainy Raa, której próżno szukać na mapach. Pomimo spokojnej okolicy kraina, z nieznanych wiedźminowi przyczyn, jest opustoszała. Po kilku dniach tułaczki Geralt trafia do wsi Rakh'ala. Mieszkańcy zdjętej grozą osady okrzykują Białego Wilka wybawcą, któremu przeznaczone jest ocalić krainę Raa od śmierci czającej się w mroku.

Geralt wraca na zimę w Góry Sine do Kaer Morhen. Podróżując przedgórzem, dociera jednak do wioski, gdzie dane mu jest zatrzymać się na dłużej. A przyczyna... Co tu dużo mówić: przyczyna jak zwykle jest ta sama - zlecenie.

Cirilla jest wiedźminką. Odmieńczynią. Kimś obcym. Czy odnajdzie się w złym świecie, pełnym pogardy? Czy ma jakiekolwiek szanse? Czy stawi czoła przeznaczeniu?

Czyżby nowe pokolenie Starszej Krwi? Potomek Geralta? A może następne dziecko niespodzianka? Zobatrz dalsze losy słynnego Białego Wilka i nowego pokolenia...

Redania, rok 1280 Wiedźmin Geralt podczas swojej podróży na Szlaku zatrzymał się w stolicy nauki Oxenfurcie, mieście, w którym jeszcze do niedawna wszelkie księgi palono na stosach. Teraz jednak po okrutnych rządach króla Radowida V, miasto zdaje się rozkwitać na nowo. Jednak, gdy przygląda mu się bliżej można dostrzec nowo przybyłych, tajemniczych podróżnych, którzy coraz częściej zaczynają kręcić się koło największego skupiska wiedzy o świecie, Akademii Oxenfurckiej. ----------------------------------------------------------------- Akcja toczy się kilka lat po wydarzeniach z gry Wiedźmin 3: Dziki Gon (nie uwzględniając dodatków DLC) Jeśli lubisz gry tak samo jak ja, a szczególnie serię Wiedźmin zapraszam na mojego drugiego instagrama: games.addiction👌

Rok 1258, Temeria, wieś nieopodal Ellander. Podczas pełni po Midinváerne osadę atakuje Dziki Gon. Udaje się przeżyć tylko jednej dziewczynce. Jak potoczą się jej losy? Czy stawi czoła czyhającemu niebezpieczeństwu? Przekonajcie się sami.

Zamykam oczy i jedyne, co usłyszałam to przeraźliwy krzyk. Łzy spływają po moich policzkach a wyrzuty sumienia, uderzają we mnie z całą swoją siłą. Po chwili zapada głucha cisza. Już wiem, że zostałam sama. Poczucie winy rośnie, a ja czuję, że nie potrafię się z nim uporać. Sięgam po jedyną rzecz która może mi pomóc. Odrobina białego proszku sprawia, że choć na chwilę zapominam o tym co się stało. Dopóki działa, żyję w świecie bez smutku, zmartwień i zahamowań. Robię rzeczy, których nie zrobiłby honorowy człowiek. Jednak się tym nie martwię, bo nie zostało we mnie nic ludzkiego. W końcu następuje przełom. Zrywam z przeszłością. Zaczynam nowe życie i zapominam o poprzednim. Staram się żyć przyzwoicie, jednak los znów sobie ze mnie kpi. Loch, ucieczka, potem stary znajomy i on. Mężczyzna który zmienia wszystko. Okładkę wykonała @larzyk