"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

-TAMAMLANDI- O sadece öğretmeninin dersini engellemeye çalışan bir öğrenciydi. Ve eğlenmek istemişti. Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim. Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir. +18 içerikler, bdsm ve şiddet içerikli sahneler bulundurmaktadır. 18 yaşın altındaysanız lütfen ama lütfen kitabı okumayın.

KİTAP OLDU. Oyunbaz, Martı Yayınları aracılığı ile raflarda! Tüm seri bu çalışma içinde yer almaktadır. 1. Kitap: Oyunbaz | 2. Kitap: Düzenbaz | 3. Kitap: Cambaz adıyla kitapları kitap satan her yerde bulabilirsiniz! 1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı: Birincisi, bir kız olmasıydı. İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı. Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı. Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve görevler verdiği tek kişi olmasıydı. Kameralar yerine, onları her an öldürebilecek silahların asıldığı bir ev. İçinde neden orada olduğunu bilmeyen altı erkek ve bir kız. Kendine 'Ölüm' diyen ve tutsaklarıyla haylaz bir çocuk gibi oynayan bir 'oyunbaz'. Gelecek ve şimdiki zaman arasında dokunmuş, sınırları zorlayan, sizi Ölüm'ün oyununu çözmeye davet eden bir ev burası. Ah, uyarmam gerekiyor. Oyunbaz'a yetişmek ve 'Bir Ölü' olmak istemiyorsanız... Sizin de tıpkı Ölüm gibi oyunbaz olmanız gerekli. Ölüm sizi bulmacayı andıran gizemli bir oyuna davet ediyor! Hazır mısın? ● յՅ ɴᴜᴍᴀʀᴀʟı ᴇᴠᴇ ᴋᴀᴛıʟᴍᴀʏı ᴋᴀʙᴜʟ ᴇᴅɪʏᴏʀᴜᴍ. ● ⚠️🔞 Bu kitap ağır, travma tetikleyici olaylar içeriyor olup psikolojisi hassas olanlara uygun değildir. Kurgu Oluşturulma Tarihi: 14.07.2019 İlk Yazılma Tarihi: 15.05.2020 Birinci Kitap Bitiş Tarihi: 20.08.2021 Tüm Hakları Saklıdır. ÇALINTI, ESİNLENME GİBİ DURUMLARDA UYARI OLMAKSIZIN YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

Korel Demirel, karanlık bir adamdı. Ölümcül zekâsı onu son derece tehlikeli birisi yaparken, bencilliği ve acımasızlığı bunu körüklüyordu. Hayatında zaaflara yer vermezdi. Klasik bir mafya babası tanımına kesinlikle uyuyordu. Ta ki, bir gece yarısı onu özel numaradan işleten deli dolu, tatlı bir çocuğa kadar. •eşcinsel bir kurgudur.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Geçmişten şimdiye, kader bağlarının gerçekleştirdiği bir kıyamet. Hayatta kalmanın tek bir yolu var. Kurtul. Eşcinsel bir hikayedir.

Kurgusal bir boyutta geçen hikayenin baş kahramanı 4 yaşındayken ailesinin ölümüne şahit olmuştur. O günden sonra hayatında ki hiç bir şey aynı kalmamıştı. Hayatını ailesini öldürenlerden intikam almaya ve klanını eski ihtişamlı günlerine döndürmeye adamıştır. Bu yolda ise sayısız savaş görecek, sevdiklerinin ölümüne şahit olacak ve yeni dostlar edinecektir.

Kabuslarım her geçen gün daha da şiddetleniyor. Gözlerimi kapatıp huzurlu bir uykuyu ne zaman çektiğimi hatırlamıyorum. Eskiden gördüğüm kabusların birer kâbus olduğunu kâbus görürken anlardım ancak o kazayı yaşadığım günden beri Gerçeklik ile hayaller birbirine karıştı. Beni öldürmek için gelen kişilerin çığlıklarını ve aslında orada olmayan cesetlerini her evime gittiğimde duyuyor ve görüyorum. Onları öldürüşümü sanki üçüncü bir kişiymiş gibi izliyorum. Ben...Ben öylesine korkunç bir varlığa dönüşmüşüm ki kendimden korkmaya başladım. İçimdeki o vahşi kişiliği her gün hissediyorum. Tek istediği kan ve acı dolu çığlıklar! Öldürmeyi her daim arzulayan vahşi bir kişilik. Şu anlık ipler benim elimde gibi görünüyor ama eğer olur da bir gün içimdeki canavar uyanırsa olacakları kimse durduramaz! Neden mi bu kadar emin konuşuyorum. Çünkü gözlerimi kapatıp uykuya daldığımda o vahşi kişiliğin tüm ailemi ve sevdiğim insanları öldürüşüne şahitlik ediyorum. Kime sorsam bana kâbus gördüğü zaman istediği gibi uyanabildiğini söylüyor ancak ben... Ben uyuduğum zaman tüm kontrol içimdeki canavara geçiyor. O istemediği sürece asla uyanamıyorum. Gücü yettiğince beni o kâbusları izlemeye mahkûm ediyor. Bana söylediği tek bir şey var! Eğer onun adını 3 kez haykırırsam o zaman bana inanılmaz bir güç bahşedeceğini ve benim adımı ölümsüzlerin adının bulunduğu mistik bir taş tablete yazdıracağını söylüyor. Daha önce onun gücünü bir kez kullandım. İnsanı yenilmez hissettiriyor ancak bu gücün tek koşulu var. Karşılığında ona kurban sunmalıyım. İşte Kabuslarımın sebebi de bu! Ona sunmamı istediği kurbanlar, ailem ve sevdiklerim olmalıymış böylece beni duygusal olarak zayıflatacak şeyler olmayacak. İçimdeki canavarın adı ne mi? Onun adı...

Adaletsizlik neden her yerde? Güçlü olan zayıfı ezerken ne yapılabilir ki? Sadece sevdiklerini korumak yeterli mi? Aklımda bu sorular dolaşıp duruyor. Bir karar veremiyorum. Güçlü olmam gerekli. Sevdiklerimi korumam gerekli ama bu yeter mi? Düzenin mi yanında olmalıyım yoksa düzeni yeniden mi yazmalıyım? Her şey karışık ama sanırım kararım net. Hem düzeni yeniden yazacağım hem de sevdiklerimi koruyacağım...