"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Yiğit: Kimsin? Adın ne? 05** *** ****: Adım mı? Herhangi bir eşya adı olabilir istersen. 05** *** ****: Herhangi bir nota falan da. 05** *** ****: Hatta buldum. La olsun. 05** *** ****: Adım La. Yiğit: Ne diyorsun ya? Yiğit: Ne la sı? Kimsin sen? 05** *** ****: Beni bilmem de sen Franz Kafkanın her dizesini daha anlamlı yapan adamsın. 05** *** ****: 'Yanımda yürüyordun Milena, düşünsene yanımda yürümüştün.' 05** *** ****: Yanyana yürümüş olmamız bile delirtiyor beni. Sanki dünyanın en özel insanıymışım gibi hissettiriyor. 05** *** ****: Karşımda olsan Cemal Süreya gibi açık içerim çayımı karşımdaki seni görebileyim bardağın arkasından diye. 05** *** ****: Biliyor musun? Bir kuş kadar özgür olsam, yine de camının önünden ayrılmazdım. İzleyebilmek için seni. - İnan bana zor değil. Gerçeği görmek için, gerçekten bakman yeter. - • 18.09.2018 tarihinden itibaren #anonim ve #bilinmeyennumara sıralamasında 1. 🙏 • 29.01.2020 tarihinde #lise sıralamasında 1. 🙏🏻 • 11.04.2020 tarihinde #romantizm sıralamasında 8. 🙏🏻

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

-29.BÖLÜMDEN BIR KESÌT- Önümü göremediğimden el yordamıyla kanepeyi buldum. -Patch? dedim çekingen bir sesle Uykulu bir sesle homurdandığında "Uyuyamıyorum" dedim.Kıpırdandığında kanepede yana kaydığını anlamıştım.Beni kendine çekerken "Gel buraya "diye mırıldandı.Üstünden geçip yanına yattığımda kanepeyle Patch'in arasında kalmıştım. Içimdeki korkunun ve tedirginliğin benden uzaklaştığını hissettim.Karanlıkta yüzünü tam olarak göremesemde seçebiliyordum.Kalp atışlarım ve nefes alış verişlerim sıklaşırken "Kalbin." Dedi gözlerini açmadan "Çok hızlı atıyor." Kalp atışlarım vücudumdaki her bir hücrede daha fazla hissedilirken yanaklarımın kızardığına emindim.Hızla çekilmeye yeltendiğimde kollarını bedenime sıkıca sarıp çekilmemi engelledi -uzaklaşma cevap vermediğimde yaklaştı.Burnunun ucu burnuma değiyordu.Iki kesik nefes aldım. -Hâlâ korkuyor musun? "Artık değil"diye fısıldadım uykuya dalmak üzere olan sesimle.