- Daha hızlı salla baba daha hızlı . Kahkahalarla gülen baba ve kıza baktım , zaman onlar için yavaş akıyordu . Ne güzel manzaraydı öyle bir kızın sahip olacağı tek hazineye uzun uzun baktım . Benim babam yoktu , olsaydı bu manzarayı yaşamak için her gün dua ederdim . Sonuçta bu anları yaşamak çocukluğu yaşamaktır . Çocuk olduğunu bilmektir . Yarım saattir izliyordum neredeyse buraya gelme sebebini unutuyordum . - Maviş hadi gidelim yengecim . Bana bakmadan ayağa kalkıp önden ilerledi . Ona yetişerek elini tuttum . - Neden böyle yapıyorsun Maviş , buraya eğlen diye getirdim sende benim gibi oturdun bankta . Maviş elimi bırakıp yüzüme baktı : " Yenge gördün mü onları ? " " Kimden bahsediyorsun anlamdım kuzum . " " Salıncakta sallanan kızı , benim babam ne zaman gelecek ona kızacağım gerçekten bir iş bu kadar uzun süremez . " Hiçbir cevabım yokken ne diyebilirim ki : - Maviş bir oyun oynayalım mı , cevabını beklemeden , çok özel bir oyun . " Aaa tabiki yenge nasıl bir oyun bu ? " Bu oyun zorlu geçecek senin için Maviş . Hazır olduğunda asıl oyun bitecek .

Silinen Anıları tek hatırlayan eğer sadece deli gibi atan kalbiniz ise en çok yarayı da kalbiniz alacak. Elleri ceplerinde, gece karası gözlerini etrafta gezindirip en son gözlerimde durdu. "Ee bu boş evde mi yaşıyorduk biz?" Her bir eşyasını özenle seçtiğimiz her bir noktasında hatıralarımızın olduğu boş eve umutsuzca baktım. "İnanması güç belki imkansız ama bu ev bizim evimiz duvarlarını beraber boyadık mobilyalarını beraber seçtik bak şu duvar anı duvarımızdı bizim resimlerimiz vardı,her gittiğimiz yerde fotoğraf çekinir buraya asardık. " Akmakta olan göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim. Onun iri elinden tuttum ve salondaki boydan camın önüne getirdim. Saatlerce gözlerimi ayırmadan onu izlediğim en güzel zamanlarımızın geçtiği ama onun belki de bir daha hatırlayamayacağı evimizin en güzel köşesindeydik. Ben onun hatıralarına sığınırken o beni aklından silmişti. Aklında tek kalan şey ikizi Egenin katili olmamdı.

Bu karışık ortamdan hemen ayrılmalıydım . Suçlu olan ben olmuştum bu hikayenin başından beri . Bu sırrı üstlenmemeliydim ortak olmamalıydım sevdiklerimden vazgeçmeliydim . Kimse kimsenin derdini anlamaz , ağzı olan konuşur ama bunu düşünemeyecek kadar masum ve saf biri olarak bunu anlayamadım ki . Nasıl olaylar bu kadar gelişti bu sır nasıl oldu da bu kadar çabuk büyüdü her şeyin suçlusu gerçekten ben miydim ? Galiba her şeyi ortaya da ben çıkarmalıydım yoksa herkese yazık olacak olan bana olsa dahi . Sevdiklerim gibi bende diğerlerine nankör davranamam buna ne yazık ki hakkım yok . Üzgünüm ailem her şey bitiyor her şey açığa çıkıyor . 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 " Yürü anneciğim gidelim buralardan ." Diyerek kızımın elini tutup bu mahalleden ayrılmamın vakti çoktan gelmişti . " Anne son bir kez Ceren Teyze ' ye veda etmek istiyorum , bir de Arda ." Kızımın isteğiyle birlikte yürümeye başladık . " Anne bir daha hiç mi gelmeyeceğiz buralara çünkü ben çok özlerim burayı . " Başımı hayır derecesinde salladıktan sonra top oynayan Arda ' nın yanına koşan kızımı durduramadım . Pencereden bana bakan Ceren ' e tebessüm ederek :, - Hadi Melisa gidelim , anneciğim . Arkadaşlar bol bol oy bekliyorum ve eleştiriye açık bir kitap . İstediğiniz kadar okuyun (:

''Bön bön çocuğu izleyeceğine yemeğini ye.'' ''Seni mi izlememi tercih ederdin?'' iğnelemem ona koymamış olacak ki, çapkınca sırıttı. ''Kusura bakma, çilli. Tipim değilsin.'' ''Bana diyene bak! Seni gidi aptal çam yarması!'' Sandalyesinden kalkmadan önce son kez bana bakıp göz kırptı. ''Dikkat et de, çam yarması seni ezmesin, çilli.'' Devam kitabı Bir İçim Su'dur.

"Şşt ezik buraya gel!" Ah yine mi başladık? "Tamam." bazen intihar edesim bile geliyor. Alay #1 13.04.2019 Ağlamak #4 15.04.2019

~Kitabın amacı yüzlerinizi güldürmek ve kıymetli dakikalarınızı eğlenceli hale getirmektir. Edebi değer amacı güdülmeden yazılmıştır. Şimdiden teşekkürler... #lise #1 (09.03.2020) #buz #1 (20.06.2020) #ask #1 (?-04.11.2020)

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

**"Topraaaaaaewqek!" diye hayvani bir bağırışın ardından Toprak hızla merdivenlerde gözüktü. "Nooldu abi!? Battık mı!? Battık dimi!? AY NOOLDU SÖYLESWEQQQQ!" derken son basamakta kendi ayağına takılıp yeri boyladı. Biz Aras'la kahkaha atarken, popo üstü düşen Toprak kalçasını tutarak yüzünü ekşitti ve bize doğru yürüyerek kendini koltuğa attı. "Minik Toprak'ınızın o değerli götü zarar görsün. Siz de gülün! HAH!" diye bir sitem etmesiyle evde ki kahkahalar arttı. "Ya dur bak ben size ne diyeceğim!" Aras'ın bu neşesi beni çok huzursuz ediyo. Beni ciddi ciddi kesip organlarımı babama yollayacak sanırım... "Abi noluyo?" "Aras nolur böbreklerime dokunma, sonra nasıl sıçıcam ben?" nasıl sıçıcam mı? Organlarım çalınıyor ve ben nasıl sıçacağımı düşünüyorum. Woow... Bir Lara Kurmuş kolay yetişmiyor! "Ne diyon be? Neyse Lara'cım..." Lara'cım!? Sıçtık! "Senin bu gerizekalılıkların bile keyfimi bozamaz! Çünkü Pazartesi günü okula başlıyosunuz!" Ne? Ha? Anlamadım? Okul? Okul mu dedi o? Okul? Ben? Okul? Hah, oklava dedi herhalde! Çünkü kurduğu cümlede oklava kelimesi bile daha mantıklı kalıyor. Yok, dememiştir. Yok yok... Toprak'la birbirimize döndük ve masum masum bakıştık. "Kader ortağı gardaşım, yolumuz açık olsun!" dedi ve ardından sarıldı. Ben de ona sarılırken bir bedenin daha bizi sardığını fark ettim. "Siktir git Aras asabımı bozma. Aras siktir git! Okul diyor! Bana diyor! Şaka mı lan bu!? BU GÜN CUMARTESİ! YARIN ÖZGÜRLÜĞÜMÜN SON GÜNÜ MÜ YANİ!?!?" Aras bana tip tip baktı. "Lara haberin var mı bilmiyorum ama sen kaçırıldın. Hani... Ben seni kaçırdım. Geçen hafta?"** ### Trajik bir geçmişin, absürt mizahla bir araya gelmesi. "Var mısın?" genç bir kızın dışarıdan görünenin aksine acı dolu hayatına giren 4 yeni insanla değişmesini derler. Acaba gerçekten bu fidye için basit bir kaçırılma vakası mı?