Kochanie Cię miało kolor czerwony - było bukietem eleganckich róż danym Ci przed wejściem na scenę, niedbałym odciskiem szminki na policzku, jedną z Twoich ulubionych sukienek na cienkich ramiączkach i butelką wypitego na plaży wina. Tęskniłem za Twoją ciemną karnacją; za słodkim, tak dobrym dla mnie uśmiechem i tym jak trzymałem Cię w ramionach pewnej wrześniowej nocy - wtedy, gdy pierwszy raz widziałem jak płaczesz. Być może były to jedynie pobożne życzenia, ale przysięgam, że gdybyś znów tu była, kochałbym Cię tak jak trzeba. Teraz jestem tu sam - znów wracam myślami do grudnia i żałuję, że nie rozumiałem co miałem, gdy byłaś blisko. Chciałbym cofnąć się w czasie, lecz nie mogę, bo okazuje się, że wolność jest niczym innym niż tęsknotą za Tobą. "- I spójrz w niebo za każdym razem gdy pomyślisz o mnie." ®️transkrypcja 2023, short story

Dla Danieli Boże Narodzenie było czymś więcej niż tylko pakowaniem setki prezentów, strojeniem domu kolorowymi lampkami i jemiołą, przygotowywaniem tradycyjnych potraw czy wielką rodzinną awanturą, która zwykle skłócała ze sobą połowę krewnych na kolejny rok. Już jako dziecko uwielbiała towarzyszącą temu aurę zimowego, beztroskiego szczęścia i wręcz nadzwyczajnej dobroci mieszających się z zapachem gorącej czekolady, korzennych ciasteczek babci oraz pieczonego jabłka z cynamonem. Ta Gwiazdka miała być jednak zupełnie inna niż wszystkie poprzednie - Daniela nawet nie starała się ukryć swojego podekscytowania na myśl o nadchodzącym wyjeździe, choć wizja spędzenia niemalże dwóch tygodni w samym sercu polskich Tatr wraz z najbliższą rodziną, ząbkującym synem, przyjaciółmi i całą gromadką ich dzieci z każdym następnym dniem wydawała jej się coraz bardziej przerażająca. Było jednak coś, co sprawiało, że dla Pedro i Danieli tegoroczne święta należały do wyjątkowych - coś, co pozwoliło im odkryć piękno ich związku na nowo i udowodnić magię pewnej cichej grudniowej nocy. Dodatek świąteczny do "czynnik miłości". ®️transkrypcja, 2023

Każdy z nas ma takiego znajomego, który udaje, że pogodził się ze stratą ex, ale wszyscy wiedzą, że tak naprawdę to tylko bujda na kółkach. Tym znajomym była Gabriela Da Silva. Każdy z nas ma takiego znajomego, który podejmuje miliony co najmniej słabych z tendencją do fatalnych decyzji, a później uzasadnia to jednym zdaniem: „to wszystko dla fabuły!" Tym znajomym była Gabriela Da Silva. Każdy z nas ma takiego znajomego, który kroczy przez życie w taki sposób, żeby nigdy nie żałować, że się nie korzystało z tego co się ma w stu procentach. Tym znajomym była Gabriela Da Silva. Każdy ma takiego znajomego, którego gdyby miał przyrównać do żywiołu, byłby to dziki, niesforny i nieco niebezpieczny ogień, a później dziwi się jakim cudem ten się oparzył. Tym znajomym była Gabriela Da Silva.

Był koniec lipca, sam środek upragnionych wakacji, temperatury na zewnątrz osiągały wartości horyzontalne, barcelońskie lotnisko notowało rekordowe frekwencje pod względem obsłużonych pasażerów, w radiu królował przebój Camilii Cabello, którego tak nienawidziłaś, a ja pamiętałem ten dzień ze wszystkimi szczegółami zupełnie jakby wydarzył się wczoraj. Płakałaś, a ja razem z tobą, bo nie chcąc stać na drodze do spełniania twoich największych marzeń wciąż nie potrafiłem zrozumieć dlaczego właśnie wtedy zdecydowałaś się postawić na jedną kartę wszystko to, co budowaliśmy wspólnie przez całe dwa lata. Mówiłaś, że wrócisz zanim zdążę zatęsknić, ale jednocześnie oboje dobrze wiedzieliśmy, że nie będę potrafił powstrzymać łez widząc jak wraz ze swoją różową walizką znikasz za rogiem, kierując się do odpowiedniej bramki. Zniknęłaś z mojego życia - razem z tobą zniknęła również ta część mnie, którą lubiłem najbardziej. Minuty zamieniały się w godziny wypełnione poczuciem bezradności, godziny zlewały się w dni, te zaś w długie miesiące, które uświadomiły mi, że gloryfikując nasze niezdrowe współuzależnienie aurą romantyzmu nie zdawałem sobie sprawy z tego, jak bardzo zatraciłem się w tobie. Słodki zapach twoich ulubionych perfum na stałe wdarł mi się do mózgu, ulubiona piosenka wciąż była dźwiękiem mojego dzwonka, a ja sam nie wyobrażałem sobie poranka bez szklanki zielonej herbaty. Odeszłaś, ale zostawiłaś po sobie wspomnienia, z którymi musiałem mierzyć się każdego dnia. A teraz wróciłaś jako zupełnie obca osoba, by po czterech latach przypomnieć mi, że byłaś moim ulubionym powitaniem oraz najcięższym pożegnaniem, a ja nadal nie potrafiłem przyznać przed sobą, że wciąż pragnę tej samej, starej miłości. ®️transkrypcja, 2023

Dziewiętnastoletnia hiszpańska aktorka Catalina Santiago rozpoczyna swój wymarzony urlop, pragnąc jedynie spokoju i wypoczynku. W towarzystwie przyjaciółki oraz menadżerki korzysta z wolnego, ciesząc się wychodzącym za niedługo filmem, w którym odegrała główną rolę. Jednakże, rozgłos o utalentowanej dziewczynie ucichał, a jej fani tracili powoli zainteresowanie. Cat miała nadzieję, że jej sława, po nowym filmie, powróci. Nie wiedziała jednak, że to nie nowy film zwróci jej uwagę i sporą rzeszę fanów... Menadżerka Cataliny trzymała w kieszeni AS'a - fałszywy związek z kontrowersyjnym piłkarzem.

Lara byla wulkanem energii, książkarą i największą fanką Taylor Swift na całym wszechświecie. Tak się również składało, że miała wiele wspólnego ze swoją imienniczką, bohaterką książki „Do wszystkich chłopców, których kochałam". Właściwie, jak się nad tym zastanowić, jej życie szybko zaczyna przypominać historię Lary Jean, a ona zaczyna tracić nad wszystkim kontrolę i prawdę mówiąc boi się, że ona nie doczeka się szczęśliwego zakończenia z ulubionej komedii romantycznej. Laro Rojas, na litość boską, w co ty się wpakowałaś? ff inspirowane książką/filmem „to all the boys i've loved before"

Pasją Dakoty od zawsze było cukiernictwo - odkąd tylko pamiętała jej ulubionym zajęciem było mieszanie kremów, pieczenie biszkoptów i lepienie figurek z masy cukrowej. Swoją prowizoryczną pracownię uważała za ostoję i najbardziej spokojne miejsce na ziemi... dopóki jej progu nie przekroczył sam Pablo Gavira sprawiając, że od samego patrzenia na jego głupkowaty uśmiech miała ochotę roztrzaskać mu jajko na głowie. "- Może nie jestem dobra w wyrażaniu uczuć, ale w dowód mojej miłości zrobiłam twoją ulubioną babeczkę truskawkową." ®️transkrypcja, 2023

overanalyze again, would it really kill you if we kissed? FELICIA RODRIGO była kuzynką Pabla Torre i jego główną fanką numer jeden (szczególnie gdy zgodził się współdzielić z nią mieszkanie w Barcelonie, gdzie przyjechała na studia.) Również za jego namową poszła na imprezę z piłkarzami Barcelony, gdzie udało jej się niemal na wstępie pokłócić z jednym z nich. Felicia nigdy nie ukrywała, że potrafiła robić sceny i dogadać nadętym frajerom, Pedri Gonzalez nie stanowił wyjątku.