Sevgili arkadaşım!! Seni tanımıyorum. Nerede oturursun, ne iş yaparsın, kaç yaşındasın hiçbir fikrim yok. Bildiğim tek şey çoğu olayda aynı şeyleri yaşadığımız. Sevgili genç arkadaşım! Hani o hayran olduğun "Kötü Çocuk, Mafya Çocuk, Psikopat Çocuk vs" var ya. Hani atar yaptı, gider yaptı, beni çok seviyor dediğin o asi çocuk. Hani seni kıskanıp kötü davranınca başının göğe erdiği, ayaklarının yerden kesildiği o sert çocuk. İnanma!! Lütfen inanma! Çünkü gerçekten seven ve kendine güvenen bir insan, sadece seni mutlu etmek için çaba gösterir; kendi bencilce duygularını tatmin etmek için değil.. Sevgili evli arkadaşım! Hani sürekli hakaret, şiddet gördüğün halde, yuvam dağılmasın diye katlandığın o sert adam var ya. Hani sana onca kötülük yapmasına rağmen başkalarının saygı duyduğu, adam gibi adam dediği o korkak adam. Hani çocuklarına ve sana göstermediği ilgiyi dışarıdaki herkese dağıtan, senden esirgediği her yağmur damlasını millete fırtına gibi dağıtan adam. Lütfen katlanma! Emin ol; mutlu, huzurlu ve özgür geçirdiğin bir dakika bile, onunla geçirdiğin bir ömürden çok daha fazla eder.. Ben sana yaşadıklarımı anlatırken istedim ki hatalarımı, hayatta neleri ıskaladığımı, kendimi nasıl harcadığımı gör. Gör ve sen de kendini kurtar. İlk hatayı belki, ikinciyi asla affetme! Hiç kimse için kendinden, olması gerektiğinden fazla ödün verme! Asla geç kaldığını düşünme! Hayata başlamanın yaşı yoktur, tıpkı ölümün yaşının olmadığı gibi. Ve asla ilk adımı atmaktan korkma, ne için olursa olsun. O zaman hayatın sana neler getireceğini bekle ve gör. Ben bu kitabı yazarken hem ağladım, hem güldüm; hem hüzünlendim, hem düşündüm ve o kadar çok şükrettim ki.. Şimdi sıra sende. Ya ölene kadar ağlamayı seçeceksin, ya da kalan ömründe gülmeyi. Bol şans...

⭐ WATTYS 2017 BÜYÜK BULUŞLAR KAZANANI ⭐ "Dünyanın en hızlı adam olan çocuklarıyız biz yetimhane çocukları, en hızlı ADAM olanı." Acıyı keşfeden küçük çocukların hikayesi... Mahar, 1980 li yıllarda sert kuralları olan, çocukları şiddet ile terbiye etmeyi güden bir geri kafalı müdürün yönetimindeki yetimhanede büyüyen üç çocuğun hüzün ve bir o kadar da macera dolu hikayesini anlatıyor. Mahar, yetimhane beraber büyüdüğü Ali ve Merve ile 8 yaşındayken kaçmaya karar verip her şeyin çok iyi olacağını düşünürler. Peki her şey iyi mi olacaktı? Her sokakta ayrı bir yüze bürünen İstanbul sokakları yetimhaneden daha mı güvenli? Değildi, özellikle sekiz yaşında isen hiç de güvenli değildi. KİTAPTAN KESİT.. "Sekiz yaşından beri söylediğim bir söz vardı; dünyanın en hızlı ADAM olan çocuklarıyız diye. Ama gelin bi' sorun bana. Bir sorun bana; hızlıca adam mı olmak istiyordum yoksa çocukluğumu yaşaya yaşaya mı adam olmak istiyordum.... Gelin bir sorun bana..." ... Yirmi beş yaşına gelmiş, balkonumda çayımı yudumlarken dışarıda gülüp koşturan, oyun oynayan çocukları gördüm. Yirmi beş yaşında filan dinlemedim, attım kendimi sokağa. "Ben de sizinle oynayabilir miyim?" dedim çocuklara gülerek. Önce birbirlerine bir süre baktılar ve sonra: "Tamam abi oyna." dediler. "Ama son geldiğin için ortaya geçersin." Ortaya geçmiş öylece duruyordum. Çocuk elindeki topu bana atıp bacağımdan vurunca güldü. Kaçmamış, hatta topu tutmaya çalışmıştım. "Hahaha! Ya abi kaçsana toptan. Neden kaçmıyorsun?" diye güldüler. Oynadığımız oyunun adı 'ortada sıçan' dı. Ve ben Mahar; yirmi beş yaşında ortada sıçan nasıl oynanır, onu öğreniyordum... ~Telif hakkı saklıdır.