Wyobrażaliście sobie przez przypadek trafić do piekła? Victor też nie mógł w to uwierzyć, kiedy na jego drodze stanął mały chłopiec o czekoladowych oczach i niewinnym spojrzeniu... <Na rzecz opowiadania wiek postaci jest zmieniony!> °Napisane: 24.03.2020° [Postacie nie należą do mnie lecz do studia MAPPA, które wyprodukowało anime pt: "Yuri on Ice"!! Art z okładki również nie należy do mnie]

The sensuality of two bodies shown in the candlelight...

Pierwsze święta w Rosji są dla Yuuriego niezwykle trudnym czasem - nie tylko musi się przystosować do kompletnie nowych zwyczajów i warunków życia, co samo w sobie jest mocno obciążające, ale na dodatek łapie go pierwszy, poważny, bożonarodzeniowy kryzys, podczas którego łyżwiarz dochodzi do wniosku, że lepiej by było, gdyby zamieszkali z Viktorem oddzielnie. Czy znajdzie się na sali ktoś, kto przemówi do jego małego rozumku? I czy to aby na pewno prawda, że Japończycy nie umieją w Boże Narodzenie? Przekonajcie się sami!

Opowiadanie napisane pod wpływem impulsu. Jest o tym że miłość nie zawsze jest prosta i nie łatwo jest czasem powiedzieć wprost o tym co się czuję

Miłość połączyła dwóch mężczyzn, ale nawet śmierć nie zdołała ich rozłączyć.

Viktor oszalał na punkcie pewnego Japończyka, niestety zmarł on zostawiając dla niego tylko kilka listów. On postanowił zrobić to samo, więc zaczął pisać korespondencje do swojej kuzynki, Yulii. ****** Aby zrozumieć trzeba przeczytać pierwszą część pt. "Ostatnie Listy"

Nie miał czasu mówić, dlatego pisał listy. Jego ostatnie listy. ****** Opowiadanie nie ma nic wspólnego z odcinkami powyżej ósmego.

Pod specjalną prośbę, sprzed roku, oneshot Victuuri w stylu top gun. Wszystkiego najlepszego, słodka cholero.

"We end up on the floor You set my head free I want you more and more Don't wanna get clean You're like morphine You're like morphine You are morphine You are my morphine..."

Viktor Nikiforov - dwudziestosześcioletni były łyżwiarz figurowy oraz pięciokrotny mistrz świata, a zarazem jedna z najbardziej nieszczęśliwych osób na świecie. Mimo sławy, pieniędzy, dobrej, mało zadowalającej pracy, Rosjanin miał tylko psa. W związkach mu nigdy nie wychodziło, kobiety, a nawet mężczyźni lgnęli tylko i wyłącznie do jego pieniędzy. Jego związki najdłużej trwały zaledwie tydzień. Wszyscy wymagali od niego więcej niż był w stanie zrobić. Zawsze jednak pojawia się niewielkie światełko w tunelu. Za namową swoich jedynych przyjaciół, wyjeżdża wraz z nimi do Japonii, aby podziwiać Hanami. Ten wyjazd na zawsze zmieni jego melancholijne życie.