Gül sessiz açar... ve bazı sırlar kanla sulanır. "7 Beyaz Gül", çetelerin gölgesinde büyüyen bir aşkın, ihanete bulanmış bir geçmişin ve geri dönüşü olmayan bir yolculuğun hikayesidir. Her bir beyaz gül, masumiyetten koparılan bir parçayı simgeler. Ve bu hikâyede; aşk, bazen en büyük ihanettir. Bazı güller solmadan ölür... "Yedi cennet gibidir gözlerin, Öğlesine derin Yedi beyaz gül gibidir tenin Öğlesine serin.." ❗️❗️UYARI❗️❗️ Bu kitap; +18 içerik barındırmaktadır. Cinsellik, şiddet, travmatik unsurlar ve uygunsuz davranışlar içerebilir. Lütfen 18 yaşından küçükler okumasınlar. 📌Not: Kitap içerisindeki yazım hataları olabilir. Kitap tamamlandıktan sonra düzenlenecektir. Anlayışınız için teşekkürler. Okurken destek olan herkese şimdiden teşekkür ederim. Bu bir yazarın kalbine umut olur. 💖🍀

"Her yıkımın küllerinden bir hikâye doğar. Benim hikâyemse kanla, acıyla ve sırlarla yazıldı." Ben, kendi ellerimle gömdüğüm geçmişin mahkûmuyum. Gözlerimin önünde yandı hayatım. Çığlıklar sustu, ışıklar söndü, geriye sadece kül kaldı. O günden beri neye dokunsam ya parçalandı ya da beni parçalamak için geri döndü. Sevgiye açtım kalbimi, ihanetle karşılaştım. Adalet istedim, kanla sınandım. Bir çiçeğe baktım, ölümü hatırladım. Birine güvendim, en çok o yaraladı. Şimdi önümde iki yol var: Ya küllerimden doğacağım... Ya da külün kendisine dönüşüp, rüzgârın savurduğu bir hiç olacağım. "Hayatın terazisi gerçekten var mı, yoksa herkes kendi kanıyla mı tartıyor hayatı?" Şimdi bana bak. Benim gözlerimde masumiyet değil, küllerin içinden doğan karanlık var. Ve bu karanlığın içinde, ya adalet olacağım... Ya da kendi yok oluşuma tanık olacağım.

Keşkeler, belkiler ve iyi kilerle dolu iki yaşam. Hanzade'nin anonimden Baran'a yazmasıyla başlayan bu hikayenin sonu nereye varırdı?

Kitabın çalınması durumunda hemen işlem adli başlatılacaktır! Tüm hakları saklıdır. ☾ Bir yangın... bir kayıp... bir sessizlik. Ve hiçbir yara, geçmiş kadar derin iz bırakmaz. O gece, bir aile yandı. Azrail yanlızca beni arkasında bıraktı... Bana kalan ölüm, benden canımı değil duygularımı, benliğimi almıştı. Ben hatırlamıyorum. Ama bedenim, unuttuğum geçmişi her gece yeniden yaşıyor. Bir ev yandı. Ailem yok oldu. Ve ben küllerin içinden, bir şeyleri geri almaya yemin ederek çıktım. Bana "kanla çiziyorsun" dediler Belki de öyledir. Ama kimse, içimdeki o boşluğu görmedi. Kimse, geceleri uyanıp nefes alamayışımı bilmedi. Zihnim o yangını tekrar tekrar yaşarken, bir şey yankılandı kalabalıkta. Bir isim, Alaz Çakır. Ben kim olduğumu unuttum. Ama o... beni hiç unutmamış. Yüzü tanıdık değildi... ama kalbim titredi. Kül olmuş olsada, gözlerinde bir hayat vardı ve sanki ben o hayatın içindeymişim gibiydi. Hiç tanımadığım biri, bana benden daha çok tanıdıktı. Sustu, beni kaybetmemek için sustu. Ama onun sessizliği benden daha tehlikeliydi. O, beni benden önce tanıyan tek kişi. Ama geçmişi hatırlamak mı daha acı verici Yoksa hiç hatırlamadan sevmek mi? Bilemiyorum... "Ben masum değildim. Hiç olmadım. Ama biri beni yakmadan önce... ben herkesi yaktım." Bu hikâye, iyi ve kötü arasında değil. Bu, geçmişi karanlık, elleri kirli insanların susarak, savaşarak ve bazen birbirini yok ederek yazdığı bir hikâye. Ben Gece. Ve bu... Kendimi bulmak için herkesi yakma hikâyem. ☾

𝐻𝑖𝑘𝑎𝑦𝑒𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛 𝑦𝑎𝑟𝑖𝑚 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑚𝑎𝑠𝑖 𝑑𝑖𝑙𝑒𝑔𝑖𝑦𝑙𝑒...

Duru: Merhaba. (13:22) Duru: Öncelikle kusura bakma. Duru: Seni rahatsız etmek istemezdim. Duru: Kendimi iyi hissetmediğim için böyle bir şey yaptım. Duru: Gerçekten bunaldım. Duru: Duvarlar üstüme üstüme geliyor. Duru: Beni dinlermisin. Duru: Sadece beni dinleyen birine ihtiyacım var. Duru: Arkadaşım olsa ona anlatırdım ama yok. Duru: Kiz erkek fark etmez sadece beni dinleyen biri olsa yeter. Duru: Heyyy ordamısın ? Duru: Neyse Duru: Görünce dönersin zaten. (13:30) 0538***: ?? ( 20:58) 0538***: Ne anlatıyorsun sen ? 0538***: Ve kimsin ? 0538***: Numaramı nerden buldun ? 0538***: Neden seni dinleyim ki ? 0538***: Arkadaşın yoksa bu benim sorunum değil git kendine arkadaş yap! 0538***: Bir daha bu numaraya yazma! 0538***: Yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim ! ASKER KURGUSUDUR!

Gece sokakta tek başımaydım. Ay ışığı titrek gölgeler düşürüyordu yola. Birden silah sesi yankılandı. Kalbim duracak gibi oldu. Karanlıkta bir adamın kafasına kurşun sıkıldığını gördüm. Kaçmak istedim, ama tam o anda bir ses çıkardım. O an göz göze geldik. Soğuk, keskin bakışları... Bütün vücudumu sardı. Korku, panik, tuhaf bir çekim... "Burada ne yapıyorsun?" dedi derin bir ses. Cevap veremedim. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. ©Tüm hakları saklıdır.

Eğer intikam almak istiyorsanız, iki mezara ihtiyacınız vardır. Her başlangıç, aslında bir bitişin yansımasıdır. ​Bazı ruhlar, yıllar önce donup kalır. Onların zamanı, gökyüzüyle denizin kesiştiği o çizgide, uçurumun kıyısında mühürlenmiştir. ​O gün, yeryüzünde bir yara açıldı. Bir sır, derin sulara gömüldü. ​Şimdi şehirler değişse, yüzler silinse bile; o yaranın izi, onu ait olduğu o ilk ana geri çağırır. Kader, onu geçmişin başladığı noktaya götüren görünmez bir ipliği usulca çözmektedir. ​Karşısına çıkan her yabancı, o uçurumdan düşen bir gölge olabilir. ​Herkesin bir yolu vardır. Onun yolu, sadece bir sona çıkan, geri dönüşü olmayan bir yeminle döşelidir. ​"Kaderin bir bağı varsa, o bağ daima en keskin yerden çözülür." ​Son, ilk adımı attığınız yerde sizi bekler.

-𝑌𝑎𝑟𝚤 𝑡𝑒𝑥𝑡𝑖𝑛𝑔.- ❝İki ayrı geçmiş, bir geleceği bağlar.❞ 𓍼 053**: merhaba. 053**: telefon numaranızı masamdan aldığınız kağıda neden yazıp ortadan kayboldunuz? 053**: aradım sizi, 053**: kapıya çıktım. galerinin her bir tarafına baktım hatta sordum ama kimse görmediğini söyledi ve ben de bulamadım sizi. 053**: merak ettim. neden böyle bir şey yaptınız? 𝘨𝘰̈𝘳𝘶̈𝘭𝘥𝘶̈. 053**: ha, bir dakika. siz gezmiştiniz etrafı o beyefendisiniz biliyorum, müşterisiniz. 053**: size ulaşmamı ve tablo çizmemi mi istiyorsunuz yoksa? 053**: ama direkt olarak benimle konuşabilirdiniz beyefendi. neden böyle yaptınız? 𝘨𝘰̈𝘳𝘶̈𝘭𝘥𝘶̈. 𝘺𝘢𝘻𝚤𝘺𝘰𝘳... 054*** 𝘬𝘪𝘴̧𝘪𝘴𝘪 𝘢𝘬𝘵𝘪𝘧. 𝘺𝘢𝘻𝚤𝘺𝘰𝘳... 054**: evet. 053**: anlamadım? 054**: düşündüğünüz gibi her şey. tablo istiyorum sizden. 🖌️

⸻ Eda'nın geçmişi, sırlarla örülü bir labirent. Hayatını basit, rutin bir düzende sürdürmeye çalışan genç bir kadın olarak görünse de, Eda'nın hikayesi çok daha karmaşık ve karanlık. Çocuklukta yaşadığı trajik bir olay, hem bedeninde hem ruhunda derin yaralar açtı; bu yaralar zamanla iyileşmek yerine büyüdü, onu kendi içine hapseden sessiz bir mücadeleye dönüştü. Okul ve iş hayatının yükü altında ezilen Eda, geçmişinden kaçarken, ormanın gizemli derinliklerinde tanıştığı Aref'in varlığıyla karşılaşır. Aref, sıradan biri değildir; onun varlığı, Eda'nın hayatını sarsacak ve çok daha önce kapandığını sandığı kapıları aralayacaktır. "Mihreze", eski tılsımların, cinlerin ve unutulmuş karanlık efsanelerin kesişim noktasında, Eda'nın hem kendi geçmişiyle hem de doğaüstü güçlerle yüzleşmesini konu alır. Bu yolculuk, insan ruhunun sınırlarını zorlayan, kimlik ve gerçeklik kavramlarını sorgulatan bir serüvene dönüşür. Karanlığın en derininde yatan sırları keşfetmeye hazır mısınız? ⸻