Luhan hasta edecek derecedeki beyaz odada sayamayacağı kez gözlerini gezdirdi. Buraya neden getirildi, neden burada tutuluyor, ona ne yapacaklar... Hiç bir sorunun cevabını bilmiyordu. Yatağın baş ucunda, dizlerini kendine çekmiş kollarını bacaklarının etrafında sararak oturmuştu. Buradan kurtulmalıydı, Ama nasıl?

Burnu enseme sürtünerek diğer tarafıma geçerken "Tanrım..." diye sızlandı. "Çok sıcaksın Luhan." Bir an sonra sırtım dalgalı aynaya yaslanmış, Sehun'la yüz yüze duruyordum. "Çok sıcaksın." diye tekrarladı bu sefer yanağını yanağıma yaslarken. "Bu hep böyle devam mı edecek? Ölene dek duyularımın algıladığı tek şey sen mi olacaksın?"