Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı. İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti. Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı. Mantığıyla aşk arasında kaldığında, ne yapardı? Sorunun cevabı kitap da.

Korkunun derinliklerine inen ve tüylerinizi ürperten hikayelere hoşgeldiniz! Korkuyu iliklerinize kadar hissetmeye hazır olun. © Tüm hakları saklıdır Kapak tasarımı: @wildeath

Onun kafasına sıkacaktım. Bitecekti her şey. Sonrasında kimsenin beni öldürmeyeceğini de söylemişti. Onu öldürmemek için hiçbir nedenim yoktu. Öyle sandım... Öyleymiş gibi yapmaya çalıştım. Sonra birden ona "Beni seviyor musun?" diye sordum. Dudaklarımdan kopan soru başta onu şaşırttı, dağılan şaşkınlığının akabinde sıkıntıyla iç çekti. "Zorlaştırma Tutku. Buna vereceğim cevap işini kolaylaştırmayacak." Silahı avucum içinde sıkarken taviz göstermedim. Tekrar sordum. "Reha, beni seviyor musun?" Birkaç saniye sessizce gözlerime baktı. Orada ne aradı ne buldu bilmiyorum. Ölümü kabullendiği gibi bu sorunun cevabını da kabullendi. "Evet." Ateş ettim. Evet der demez, namludan çıkan mermi onu buldu. Omzuna aldığı yarayla yalpalanarak geriledi. Bembeyaz kesilen parmak boğumlarım, siyah demirle tezattı. Bir zamanlar bende böyle şeylerle tezat düşecek bir kadındım. Susmadım, silahımı da indirmedim. Yine sordum. "Beni seviyor musun?" Aldığı derin nefesin ardından bağırdı. "Evet!" sesi gürleyen gök gibiydi, kulaklarımda yankılanırken beni korkutuyordu. Nefes nefese kanayan yarasına bakarken sakinleşebilmem imkansızdı. Bu defa silahın hedefini bilerek ıskalayıp yeniden ateş ettim çünkü ona ateş etseydim, ölümcül bir yara alacaktı. Amacım neydi? Silah zoruyla ona beni sevmediğini söylettirmek mi? Ne kadar dayanabileceğini ölçmek? Beni sevdiğinden mi öldüremiyordum onu? Hâlâ neyi bekliyordum kafasına bir kurşun sıkmak için? Reha'nın yüzündeki ifade sabrının taşmak üzere olduğunu sinyallerini veriyordu. "Eğer beni öldürmeyeceksen indir o silahı!" 🖤🗝️ Karanlığın Aç Çocukları Serisi; Akılbaz (1.kitap) ve Canbaz (2.kitap) olmak üzere iki kitaplık bir seri ve bütün bölümleri burada tamamlandı. ⚠️Uyarı: 18 yaşından büyük okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çeşitli suç unsurlarını içerir.

1990'lı yıllar, yer ANKARA... Kurbanlarını öldürdükten sonra olay yerine rakamlar bırakan bir seri katil... Okuduktan sonra bırakamayacağınız gerilim dolu bir polisiye.

Beyoğlu'nda doğum gününe saatler kala öldürülen bir genç kız; Öldürülen kızların en güzeli, en tahrik edicisi, belki de en kötüsü... Karanlık sırların ortaya çıkardığı acı verici gerçek... Cinayetle suçlanan psikojenik füg hastası bir boksör; Pamir Berk ve Babası faili meçhul bir cinayete kurban gittiğinden beri bir daha hiçbir katilin, babasının katili gibi elini kolunu sallayarak gezmeyeceğine ant içmiş, Cinayet Büro'nun gözü pek Başkomiser'i; Gazanfer Mercan... C·208; sizi bu cinayetin perde arkasını aralamaya davet ediyor...

Acımasız bir katilin dolaştığını bildiğiniz bir ormanda kaç gün kalabilirsiniz? Bir grup arkadaşın yaşam mücadelesine tanık olacaksınız. Daha ilk bölümden sizleri etkisi altına alan, acımasızca cinayetlerin işlendiği bu gerilim kitabına bayılacaksımız.

Arkadaşları ve üvey annesi ile yaşadığı sefil hayattan kendisini kurtarmak için başlangıçta evden kaçmak hiç aklında yoktu! Bu yüzden kaçtığındaysa nereye gideceği hakkında bir fikri de yoktu, ne bir akraba ne de bir dost. Kaçarken tanıştığı bir genç ile yaptığı konuşma sonucunda onunla birlikte gitmeye karar verir. Bu genç çocuk, Ares, onu kendi kampına götürür ve aslında hayatı boyunca kendisinden saklanan sırlar zincirinin ilk zincirleri gizemlerini burada gün ışığına çıkartır. Bu kampta edineceği arkadaşlıklar, kuracağı ilişkiler, alacağı kararlar ve yapacağı seçimler her seferinde biraz daha onu bu sıra dışı dünyanın çerisine çeker. Doğa Savaşçısı olması beklenen bu kampta artık bir amacı vardır.

+Ateş lütfen dinle beni bak her şeyi sana anlatıcam ama bana böyle arkanı dönüb gitme -Sus sesini duymak isdemiyorum sen beni arkanda bırakıb giderken beni düşündümmü beni nasıl bir enkaza çevirdiğinin farkındamıydın ?? +bana bir dön bak Ateş ben yine senin Mavişinim seni bir sebeb olmadan nasıl terk edeceyimi bırakıb gideceyimi düşünürsün -Yanındaki piç içinmi gitdin ? Beni onun içinmi terk etdin ? Her neyse sesini bile duymak isdemiyorum karşıma çıkmaa. Arkasına bile bakmadan beni yolun ortasında öylece bıraķıb gitdi Ama beni anlamıyorki ona nasıl her dakika ölüyordum derdim nasıl

Bir sınıf düşünün ve bu sınıfta her gün bir olay...

"Bir gün bu lanet olası yerden çıkacağım göreceksin..! " "Elbette çıkacaksın, cesedini burada tutacak değilim.." Vampirler tarafından kaçırılan 99 melez ve bir insan... Hedef 100 melezdi. Kimse onun insan olduğunu bilmiyordu. Artık hayatta kalmak için tek bir şansı vardı. İnsan olduğunu saklamak. Oysa Tutsak edildiği binada bunu gizlemek neredeyse imkansızdı. Ya kaçmak..? İmkansız... Peki ya daha da imkansız olan ne vardı? Aşk..? -Umut ettiğin kadar özgür, korkak olduğun kadar TUTSAK olursun-