Poezi personale. Kur atëherë e di se dhimbja të ndryshon nuk të bëhet vonë edhe pse do lëndosh; me të drejtë. Të kanë lënduar, lëndo, ata që ty të bënë njësoj. Thjeshtë disa njerëzve nuk është tepër edhe po ti lëndosh. Karma ekziston, po, ekziston...

Bota e tere ndersa ai i ishte vetem. Fati luante nje loje marremendese dhe jeta ngadheshej si e pabese. Ai nuk mund te luftonte sepse gjendej ne nje fushe beteje i pa armatosur. Por ama ende ka shprese. Diku shpresa si nje lepur qe strukur kaçubeve te jetes dhe papritur shfaqet si ylli i mengjesit duke ndriçuar veten e saj te ai. A do t'ia dali ai? Kjo eshte historia e nje djaloshori qe buza kurre nuk mundi t'i qeshte. Historia e djalit qe preferonts te vishte kemisha dhe qe adhuronte t'i mbante floket me nje ane. Djalit qe nxirrte shpirtin fleteve te bardha si te perkedhelura nga debora e ato mbanin mbi vete fjale plot dhimbje shprese dhe copeza te shkerrmoqura lumturie. Por çfare ndodh kur pas nje nate ku me mantelin e saj te zi ka fshehur shpirtin e lig e bemat e tyre qe gjate kohes qe ajo bente roje ata luanin pandeshmerit dhe mekatonin e kur agimi si nje njeri i mbingopur zbardh? Edhe muret kane vesh thone. A do te zbulohen te gjitha misteret dhe sekretet ? He per he djali shkon ne shkolle ku i duhet te permballet me bashkemoshataret e tjere qe jane nen komanden e hormonve. Ai di vetem te mbijetoje se te jetoje i duket diçka galopante.

...dhe mbas nje puthje te embel Avi mori vjolinen dhe filloj ti bjer duke i kushtuar melodin me te bukur dashuris se saj... Kjo eshte nje tjeter histori qe me kan derguar ne inbox e faqes :) dhe me lejen e autores historin po e publikoj edhe ktu ne wattpad :)

Mendime te ndryshme...

The road to Hades is the easiest to travel.

©2016

-Ik! Largohu! Jepi pra! Ç'pret! Largoju asaj qe vertet ndjen, asaj qe ke ne zemer! Vepro si femije, si zakonisht, ashtu siç ben sa here qe je ne veshtiresi! Beju bisht problemeve, ndjenjave, veshtiresive! Harroji te gjitha! -ai ishte lodhur. Nuk i kishte mbetur asgje ne dore dhe e vetmja gje qe mund te bente ishte te shfrynte inatin. Ferkoi fytyren i tensionuar. -E di çfare? Me mire harrome edhe mua, harro gjithe sa kemi bere, kaluar e ndjere bashke!Ik prej meje dhe mos e kthe me koken pas! As ajo s'mundej me! Asgje nuk shkonte ashtu siç duhej,ashtu siç ata te dy donin. -Çfare do preje meje? -i bertiti ajo ne fund dhe lotet e perzier me nje inat dhe trishtim te papermbajtshem i mbushen syte. -Gjithçka! Te dua ty, shpirtin tend, trupin tend, mendjen tende, çdo gje!- iu pergjigj ai dhe duke harruar kohen, vendin apo njerezit qe i rrethonin, ngjeshi buzet e tij pas te sajave me dashurine dhe deshiren me te madhe qe trupi e zemra e tij mund te permbanin. Cover nga Annn_CrazyllekXx All rights reserved © **vendi i shtate ne kategorine Shqip** **vendi i pare ne What's hot list kategoria SHQIP** **vendi i pare ne What's hot list kategoria DASHURI**

Ç'do te ndodh nese dikush te vjedh diçka?Ç'do te ndodh nese nje hajdut me kuptim te dyfisht kontrollon per jeten tende? Started: 19 dhjetor 2016 Finished: 03 prill 2017

Ke do te zgjidhnit me dashurise dhe gjakut tuaj ? Valle a do ta vinit dashurine e jetes suaj para nje zgjedhjeje te tille ? Frymezuar nga histori e vertete. Lexoni, votoni dhe komentoni mendimin tuaj per historine.

#08.03.2017 Ajo mund te jete gjithçka perveçse e embel dhe e brishte. Me nje milion arsye per t'ju arratisur botes, ne kerkim te ajrit, te lirise, te paqes se munguar nder vite. Edhe atehere kur mendon se i ka arritur synimet e saj, jeta e godet serish, me nje intesitet shume here me te forte se me pare... ose, ndoshta me te njejtin intesitet, por ajo nuk eshte me si dikur... e forte per te perballuar gjithçka. Ai... i harruar ne nje bote qe nuk i perket. I fiksuar ne te qenit "i pari" ne gjithçka. Kur ata do te perplasen, shume mure te ngritura rreth qenieve te tyre do te shkaterrohen. Sepse ata sebashku jane nje uragan i vertete qe shkaterrojne gjithçka çfare gjejn para, por jo aq te zot sa per te shpetuar veten nga "uragani i tyre" ...Te qenit i pari eshte vetem kenaqesi qe shijohet ne nje çast shume te shkurter. Te qenit i fundit ka me shume vlere, sepse shijon shume gjate... aq sa te thithesh grimcat e fundit te oksigjenit...