"İntikam!" Yüksek bir platformda duran genç adamın ağzından çıkan tek bir kelime milyarlarca insanın kalbini hızlandırmaya yetmişti. Soğuk ve duygusuz bakan gözleri ile onun için gelen milyarlarca insana baktı. Büyük savaş yaklaşıyordu. Kan ile çizilmiş yol yürünmeyi bekliyordu. Bu onun yoluydu, kanlı yol...

Gözlerden uzak bir yerde, zirvede oturan adam soğuk gözlerle ayaklarının altında kalan orduya baktı. Sonu görünmeyen ordudan yayılan ölümcül auradan hiç etkilenmemiş, üstüne oldukça rahat bir şekilde oturuyordu. Konuşmak için ağzını açtığında bedeninden patlayan katil niyetli aura ile herkesi baskısı altına aldı. "Kendi ırkımın bile bana ihanet etmesi... Hepinizi öldüreceğim için üzgünüm!" dedikten sonra dağın zirvesinden aşağıya yıldırım gibi atladı. O kadar hızlıydı ki gözler ile takip edilemedi. Yere indiğinde ise büyük bir yarık oluşmuştu. Hafif bükük belini doğrulttuktan sonra hiç beklemeden orduya doğru atıldı. Bulunduğu kainatın en güçlüsüydü, bu zamana kadar yalnızdı ve bundan sonra da yalnız olacaktı. Çünkü kendi ırkı olan şeytanlar bile onu öldürmek için ona ihanet etmişti. Adam karşısında duran bütün orduyu katletmeye başladığında denge ve düzen bozulmuştu ve geri dönüşü olmayan bir yola çıkmıştı...