Aldatılmış bir kız ne kadar tehlikelidir? Kalbi buz tutar, hissizleşir, intikam ateşiyle kavrulur. Önüne çıkan her engeli yakıp kavurur. Aldatılmış bir kız bu kadar tehlikeliyken, aldatılmış 4 kız ne kadar tehlikelidir?

Düşünsenize sevdiğiniz adamın gönlünde size zerre yer yokken, siz gözlerinizde ki yaşlara çaresizce umut bağlıyorsunuz... Hatırlasana sevdiğim ; "Sen beni unutmayacaksın, ben kendimi unutturmayacağım" demiştin giderken. Sen haklıydın sevgilim. Sen... çok haklıydın. Sen beni dirilten, sen beni yaşatan ve sen beni öldüren... (Duyguların betimlemesi yoktur.) Kapak tasarımı: @writerladyy teşekkürler. Başlangıç tarihi:26 Ağustos.

Mizah #11 ❤26.04.2020❤ Bahçenin arka tarafına dizdikleri 4 motorla bakışıyorduk. Hepsinin önüne birer kova, uzun bir fırça ve bez koymuşlardı. Ciddi ciddi bu motorları yıkayacağız ya. Emre ve Arda son iki şezlongu da getirince Anıl ve Giray gülerek bize bakıyordu. Abimin ilk tepkisi fazla sinirli olurken şimdi sakinleşmişti. "Ben Emre'nin motorunu yıkarım söyleyeyim." Dedi abim. Baştan seçip Anıl'ın motorunu yıkama riskini yok etmişti. O Emre'nin motorunun yanına giderken ben Anıl'ın, Ekim de Giray'ın motorunun yanına yürüyorduk. Son olarak Alper de Arda'nın motorunun yanına geldi. "Kolay gelsin gençler." Diye bağırdı Giray. "Kolaysa başınıza gelsin gençler." Dedi abim karşılık olarak. Gülerek Anıl'a döndüm. Ağzımı açmıştım ki abimin olduğunu hatırlayıp geri kapattım. Telefonumu çıkartıp mesaj yazdım. Dolunay: Ben yorulunca devam edersin dimi? 😚 Anıl: Öpücükle kandıramazsın beni. Yorulursan ben sonra alırım yorgunluğunu. 😆 Dolunay: 😡 Telefonu cebime koyup fırçayı aldım ve kovanın içindeki köpüklü suya daldırdım. Fırçayı motora sürerken Anıl ve Giray'ın konuşarak güldüklerini duydum. Ekim'e döndüm. Onun da benim gibi kaşları çatılmıştı. "Bunun intikamını fena alırım ama." Dememle bana dönerken yüzünde hain bir gülümseme oluştu. Kimin kankası be. "Fena alırız." Deyince gülmeye başladık. ¤ Kapak Tasarım : @penumbraofficial 💙 ¤ Yayımlanma tarihi: 18.08.2017 ❤ ¤Argo, küfür içerir!

(Tamamlandı.) Mevsim: Anne, dayanamıyorum. Mevsim: Canım o kadar acıyor ki... Mevsim: Bu koca villada hapsolmuş gibiyim. Mevsim: Babam olacak adam yüzüme bile bakmıyor. Mevsim: Benim ondan nefret ettiğim gibi o da benden nefret ediyor, biliyorum. Mevsim: Herkes benden nefret ediyor. Mevsim: Bilmiyorlar ki ben onları kırdığım için kendimden daha çok nefret ediyorum. Mevsim: Herkes beni berbat biri olarak görüyor. Mevsim: Ben hayat dostumu bulacağım zamanları hayal ediyorum. Mevsim: Olmadığım biriymiş gibi görünmeye çalışırken olduğum kişiyi de kaybediyorum. Mevsim: Canım acıyor, anne. Mevsim: Hani küçükken düşmüştüm bir kere. Mevsim: Kolay kolay ağlamazdım ama o gün canım çok yanmıştı da ağlamıştım. Mevsim: Sen yanıma gelmiştin. Mevsim: Hiçbir kötülüğe sebep olmayan ellerinin arasına almıştın minik ellerimi. Mevsim: Üflemiştin avuç içlerime. Mevsim: Senden biraz daha ilgi görebilmek için belli etmemiştim ama sen üfler üflemez geçmişti acım. Mevsim: Şu anda sen yoksun yanımda. Mevsim: Ben üflesem Mevsim: Geçer mi acım, anne?