Aşkın imkansızlığı kalplere dokunup, kimseyi bu kadar acıtmayacaktı. İntikamın soğukluğu damarlarınıza sokulup, sizi hiç böyle üşütmeyecekti. Ve olağanüstü yetenekler zaaflara kurban olurken, okurlar yerinde duramayacaktı. Mantığıyla aşk arasında kaldığında, ne yapardı? Sorunun cevabı kitap da.

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

"Akıp giden şu suya atlayamadığım için dünya üzerindeki tüm denizleri kuruttum. Artık hiç su yok, Alanguva. Ve biz alev almak üzereyiz." Yara almış her çocuğa ve yara almış her çocuk için. 18 Mayıs 2015.

(Aurora Serisi'nin 1. kitabıdır. Seri iki kitaptan oluşmaktadır.) Özel güçlere sahip 12 insanı başka bir gezegene sürgün etmek ve onları bunun bir sürgün olduğundan haberdar etmemek, işin en kolay kısmıydı. Fakat her şeyin bu kadar karmaşık hale geleceği kimse tarafından bilinmiyordu. Güçler, beraberinde düşmanları da getirdi. Kayıp Kraliçe'nin varlığı, güçlü ruhların özgür kalacağı Aurora için çok önemliydi. Gerçek ismiyle Alicia ancak kendi bildiği kadarıyla Aisley, Dünya'ya ayak bastığı an bir devinimin habercisi olduğunu, bu uğurda sevdiklerinden vazgeçmek zorunda kalacağını nereden bilebilirdi ki? Kimliğinden bile haberdar değilken, çok önemli biri olduğuna nasıl emin olabilirdi? •Başlangıç tarihi: 3 Ocak 2016 •#1 Bilim Kurgu Not: Bu kitap Ekim 2020'de, seri tamamlandıktan sonra düzenlenmiştir. Kapak tasarımı için @Elcin_64 'e sonsuz teşekkürler!

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Ares: sen güz mevsiminde Ares: yağmur altında Ares: bir daha gözlerimi senden başkasına açmamı haram kılan Ares: GüZ PaPaTyAsIsIn Ares: güz papatyamsın! ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR

İnsanlar sever. Ama nereye kadar severler bilemeyiz. Ben onu ömrümün sonuna geldiğimde son nefesimde sevmek isterim, içtiğim son yudum suda, gördüğüm son gök yüzünde, okuduğum son satırda. Ama onun benim için sonsuzluk olmasını da isterim. Ben onu sonlu değil sonsuz sevmek isterim. Bitmesin diye. İlla bir sonum olacaksa da madem onunla olsun isterim. Kısacası ben onu isterim... - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Kalıplara sığmazdım ben. Genellemelere uymazdım. Kurallara uymazdım. Ruhumu özgürleştiren de buydu sanırım.. İstediğim yerde istediğimi söylerdim ki içimde kalmasın. Ben buydum ve böyle mutluydum. Sürü mantığına uyup hayatımı yarı esaret altında geçiremezdim. Ruhum özgür kalmalıydı benim. O hep özgür olmalıydı. Ben Dünya'ydım. Dünya'yı gezip görmek isteyen özgür ve sıradan bir kız. Onu tanıyana kadar... ∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆ "Sana bir şey sorabilir miyim?"dedi. Yutkundum ve başımı olumlu anlamda salladım. "Bu soruyu kendime sorduğumda bir cevap alamıyorum. Belki sende benim için bir cevap vardır,"dedi. Çok güzel bakıyordu. Hoş o zaten hep çok güzel bakardı. "Belki, sorsana,"dedim merakımı sesime yansıtırken . "Neden bir çift gökyüzünde boğuluyorum ben? Ve neden en çok o gökyüzünde boğulurken mutlu oluyorum?"dedi ve kalbimi bir maraton koşusuna teslim etti. ©Tüm hakları saklıdır. -------------- Kitap kapağı :@selenay29