''Sen kimsin?'' diye haykırdı genç adam karşısındaki kıza. Karşısındaki kızın güçlü bakışları altında ezilmek istemiyordu. Gözlerine bakamıyordu genç kızın. ''Ben Tanrının Elçisiyim!'' Diye haykırdı genç kız. Saraydaki tüm gözler büyük bir güç açlığıyla ona bakıyordu. ''Kendi kurallarımı ve kendi sınırlarımı belirler, kendi gücümü yaratırım. '' ** Yüzyıllar boyu tanrı tarafından seçilen elçiler dengeyi korumuştu. Krallıktan bağını koparmış bir topluluk tüm dünyayı güç savaşına sürüklemiş, büyük kayıplara yol açmıştı. Şehirler yavaş yavaş savaşın içinde buluyordu kendini. Elçilerin gücünü istiyordu düşman. Tanrı bu sefer doğru kişiyi seçmişti. Dünyanın dengesini tekrar kuracak olan güçlü bir kadındı seçtiği kişi. Güçlü, kimsesiz ve soğuk kanlı... Cassiopeia... © Tüm hakları saklıdır.

O iki farklı yaşamı aynı bedende taşıyordu. Hayatında grilere yer yoktu. Ya siyah ya da beyazdı. Gündüzleri bir melek. Geceleri ise şeytandı. İyilerin canını kurtarırken. Kötülerin canını alandı. Gündüz çocukların sevgilisi, Geceleri kötülerin kabusuydu. O bir ÖLÜM MELEĞİYDİ! Yaşadığı travmalar hayatına yön vermişti. Hiçbir duygusu yoktu.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

A devastating blast destroys civilization as Beatrice knows it, forcing her to face an entirely new kind of life. But life after the blast has more wonder and hope in it than she imagined. ***** After a series of atomic blasts force Beatrice Hicks and her family into their prepper bunker, they emerge to discover they are among the survivors of a nuclear apocalypse. Soon they find themselves clashing with rogue groups and contending with death in their quest to survive and build a new life in this daunting world. Amidst it all, Beatrice must fight to maintain her humanity, so that she can learn to see the beauty in her life after the blast and even find love where she least expects it. 2014 Watty Award Winner! Content Warning: death, gun violence, and assault

Başını gökyüzüne kaldırıp baksaydı bütün mazisinin onu bir yere doğru götürdüğünü görebilecekti. O hengâme anından önceki son anda zaman onun için işlerken o kendisini bütün dünyadan uzaklaştırıp, bütün duygularını ve düşüncelerini aynı noktada birleştirdi... Rüzgâr bilinmez bir zamandan akıp pelerininde bir dalgalanmaya neden oldu. Artık hazırdı. Birazdan burada bir son başlatacaktı. Elinin dokunduğu ve kılıcının kestiği her şey ebediyen değişecekti. Bu, tam da o andı! Kaçınılmaz olanın gerçekleşmekte olduğunu biliyordu. Savaş, yeni başlıyordu. Zaman değişti; tıpkı diğer her şey gibi. Aradan geçen onca zaman onları da değişime zorladı. Ancak şimdi değiştirme sırası onlarda.

Şifreleri çözüp sırları açığa çıkarmaya ne dersiniz? Bakalım pandoranın kutusundan sizin için nasıl bir gizem çıkacak? Ve bu gizemi kimler çözecek? Hadi hazırlanın! Başlıyoruz...

Zamanın ötesinde büyünün varlığını sürdürebildiği topraklarda bir lanet ile artık çocukları olamayacağını ve ülkelerinin sınırlarından ileriye gidemeyeceklerini öğrenen topluluk kendi kurallarını koyarak hayatta kalmaya devam ederler. Yıl boyunca sadece bir kişi için laneti kaldırabilen büyücüler, her yıl kendilerine Kraliçe seçer. Kraliçe neslin devamlılığını sağlayan bir kurbandan başkası değildir. İsis, bu kuralların hayatını belirlemesini istemeyecek kadar akıllı, kurallara baş kaldıracak kadar da aptaldır. Böylece onun laneti bedenini bulur. Kapak tasarımı: @eriksever

Yıllar önce ayrıldığı kasabaya geri döndüğünde, kasabayı eskisi gibi bulamayacaktı Rowena Greene. Bir yarı vampir olarak, çocukluk arkadaşının kurt adama dönüştüğünü öğrendiğinde artık her şey için çok geç olacaktı. Bir yarı vampirin kurt adam tarafından ısırılması ölmesine değil, güçlenmesine sebep olursa hayatı ne yönde değişir? Bunun yanı sıra kalbini bir alfaya kaptırırsa neler olur? -- "Senin burada olmaman gerekiyor ufaklık." Ciddi tavrıyla alay eden ifadesi birbirine girmişti. Gözlerimi çıplak vücudunda gezdirdim, pantolondan başka bir şey yoktu üzerinde. "Buraların bekçisi sensin herhalde kas yığını?" Güldü. Yüzünün keskin hatlarına ihanet edercesine dudakları yukarı kıvrıldığında şaşkınlıkla yüzüne bakmaya devam ettim. Gülmenin ona bu kadar yakıştığını biliyor olsaydı her saniye gülerdi muhtemelen. Gülümsemesi yerini ciddi bir ifadeye bırakırken kaşlarını çattı. "Git buradan." Meydan okurcasına omuzlarımı dikleştirdim. "Ne yapıp yapmayacağımı bana söyleyemezsin." "Korunmasız olduğun kadar cesursun da ama yazık olur sana. Git." Bu sefer gülen taraf bendim, hatta kahkaha attığım için kaşlarını daha çok çattı. İlk defa korunmasız olduğum söylenmişti biri tarafından. "Beni tanısaydın bu dediğine sen de gülerdin." dedikten sonra saçlarımı savurup ormanda ilerlemeye başladım. "Tanışalım o zaman ufaklık." diye seslendi arkamdan. Dönüp tatlı tatlı gülümsedim. "Daha çok karşılaşacağız kas yığını." Ardından hızla ağaçların arasında kaybolana dek yürüdüm.

"alfa'ya en uygun eş benim," dedi paige gururla. "çevremizde -elbette- bir omega yok," gülümsedi. "ve omega güdülerine sahip tek beta da benim, yani, tabii ki beni seçeceklerdi." louis zorlukla yutkundu ve bakışlarını kaçırdı. tamam, omega olduğunu kimse bilmese daha iyiydi. öyleydi, değil mi? ya da; au. louis sadece yeni bir hayat istiyor; kuzeninin neredeyse-eşi olan alfayı çalmak değil.