_Robijn_
Ik sta hier bij haar graf. haar graf, waar ze vrijwillig in is gegaan.
Ze is nu al 50 jaar dood.
Al 50 jaar sta ik stil in mijn leven, want zij is er niet meer.
Ik heb haar maar 5 jaar gekend en in die 5 jaar ben ik verliefd op haar geworden.
Zelfs nu ze al 50 jaar dood is laat ik haar niet gaan.
Net zo als heel veel anderen mensen.
Iedereen die haar kende, is haar dankbaar voor alles wat ze heeft gedaan.
Ik word verstoort in mijn gedachten, door iemand die me aan tikt en een gebaar ben dat ik mijn toespraak mag doen.