Masal Soylu; "Sen bir katilsin." dedi, gözlerine o ânı kazımaya çalışır gibi bakarken. Ateş Soykan; "Evet, sayende katil oldum. Bu belâlı mavi gözlere tutularak katil oldum. Bu ben değilim Masal Soylu, bu senin yarattığın bir katil! Her vurduğum adam, her işkence çektirdiğim insanın sayende vicdan azabını çekiyorum. Çünkü benim olmadığın halde, sana ihanet etmişim gibi hissediyorum!" Masal dediklerini anlamamıştı, ama onun gözlerinde gördüğü duygu karmaşası, herşeyi açıklıyordu. Ateş Soykan, Masal Soylu 'ya aşıktı...

Küçükken büyüklerden duyardım, tek dilek hakkın olsaydı ne dilerdin diye? Aslında cevap benim için basit ne netti; anne ve babamın sonsuz yaşamasını dilerdim. Asla onlardan sonra ölüp, onların ölümünü görmek ve o acıyı yaşamak istemezdim. Fakat kader, sanki bunu bana yaşatmak istercesine onları benden almıştı. Ve hayatımın o günden sonra hiç bir gününü yaşamak istemedim. Güneşin doğuşunu bile sevemedim. Hayatta zorla tutuluyormuşum gibi hissettim. Kısacası; o gün ailemle beraber, zifiri karanlık bir tabutun parçası oldum.

Lavin başını iki yana salladı, bunu kabul etmedi. Gözyaşları beyaz yanaklarına damlalar halinde süzülmüştü. Hıçkırıklarını tutamadı: "Babalık böyle bir şey değil baba, babalık ben küçükken düştüğümde, elimden tutup yardım edendi. Ama şimdi, sen beni bir çukura sürüklüyorsun; ıssız, tanımadığım, beli silahlı olan adamların yanına itiyorsun ve bu kaçınılmaz sonumdan beni kurtarmıyorsun... Bana sorsaydın; sefil ama gururlu hayat mı, yoksa zengin ama kahbe hayat mı? diye, cevabım senin tercihin gibi olmazdı, sefil ama gururlu olurdu baba... Senin şu an yaptığın ne biliyor musun, baba? Bir okyanusun içinde çırpındığımı görüyorsun, dört yanım köpekbalıkları ile kaplı; ama gözlerini kapatıyorsun, ve bana sırtını çeviriyorsun. Hissettiğim acıyı, anlayabildin mi?" Acar Bey kızının ardı arkası kesilmeyen sorularına cevap veremeden, öylece susarak duruyordu. Bu suskunluk Lavin'in canını acıtıyordu; bir an babasının Acar Bey olduğundan şüphe etmişti. Evin sessizliğini sadece Lavin'in hıçkırıkları bozarken, bir de evin zili bozmuştu. Lavin babasının gözlerine baktığında, yine yıkıldı, bu zilin hayrı alâmet olmadığını, anlamıştı. ☞Tüm Hakları Saklıdır.