"Mamma! plís hættu." öskraði ég á grátandi mömmu mína inná baði. ég vissi hvað hún ætlaði að gera. henni hefur versnað síðan Pabbi fékk sér nýja konu. "Mamma! plís. ekki gera þetta. ég- ég elska þig!" grét ég. í von um að hún mundi hlusta á mig og koma út "ég elska þig líka" heyrði ég hana hvísla og heyrði svo dúnk bakvið hurðina. Ég hrökk upp og fann svitann leka niður ennið. ég fengið þessa martröð síðan ég var u.þ.b 13 ára. daginn sem Mamma mín tók sitt eigið líf. Ég hef eiginlega aldrei verið þessi knúsu kyssu týpa. hef auðvitað verið í nokkrum 3. bekkjar samböndum þessi ár sem ég er búin að vera í skóla, en aldrei alvöru þar sem ég actually er hrifin af gaurnum. ég og mamma höfum eiginlega aldrei verið neitt nánar. það má nú eiginlega segja að ég sé þessi týpa sem ýtir öllum frá sér.