At first glance, nobody would be able to tell that Nathaniel Jean had a problem. Or second glance, or third, or fourth. After all, he had everything. He was a captain of his school's soccer team and one of the top players in the state. He had a big house and money to spend. He had family, he had friends, he had fun, he had faith. He never meant for it to happen. He never wanted to look at another man in the way he should have been looking at a woman. The idea had disgusted him for most of his life - living in a heavily Catholic town with heavily Catholic parents, homophobia was the only response he knew. That didn't change when he first realized that he didn't like girls. No, Nathaniel Jean was still homophobic. He hated the idea of a man sleeping with another man. He was raised on the notion that all gays went to hell, and he believed it. He despised them, and so he despised himself. Nathaniel Jean was more fortunate than most, because help did arrive for him. Help by the name of Lucas Morgan, they boy he'd always known but never known. The boy with big dreams and bigger talent. The boy that changed Nathaniel's life over the course of their thirty-six week long senior year.

Do not copy!! Jungkook: Τότε άκουσα κάτι παράξενο..Ήταν δάκρυα; Είπα να πλησιάσω λιγάκι...Και τελικά ήταν ένα κορίτσι στην ηλικία μού. Αλλά είχε κάτι περίεργο πάνω τής..Έχει..ουρά; 18/7/2019: 1# Mermaid 3/1/2020: 3# Mermaid 6/6/2020: 1# Mermaid ! *-*

Όταν θα αρχίσει να σου λείπει ο καύσωνας, τα βότσαλα και το φλερτ του ηλιοβασιλέματος με τα κύματα λίγο πριν το λυκόφως, όταν πια δε θα είναι δίπλα σου οι προβλήτες, οι πάγκοι των πανηγυριών ή η γιορτή του κρασιού, όταν το ραδιόφωνο δε θα παίζει πλέον ελαφρές μπαλάντες μεγάλων Ελλήνων ερμηνευτών, και όταν τα καράβια θα ξεκινήσουν κάπου στα τέλη του Αυγούστου να βάζουν πλώρη για τις πόλεις, μόνο τότε θα θυμηθείς, έστω για λίγα λεπτά κοιτώντας ράθυμος απ' το μπαλκόνι σου τους περαστικούς και τους μουσικούς του δρόμου, εκείνο το καλοκαίρι στη Σάμο, όπως ήταν το 2019, τις μέρες που αν ήταν καρδιοχτύπια, στα πλακόστρωτα στενά του Μαραθόκαμπου, ή στους μεγάλους δρόμους στο Βαθύ, δίπλα στα τουριστικά, θα περνούσαν λίγο πιο γρήγορα απ' όλες τις υπόλοιπες, το καλοκαίρι του Ορέστη και του Αχιλλέα. Λίγα εικοσιτετράωρα, που η θύμιση τους παραπέμπει σε ανοιχτή ερωτική επιστολή.