Uzay, hayatımda unutamayacağım tek kişiydi. Kaymayacak olan yıldızım, asla tutamayacağım dileğimdi. Uzay, anlaşılması zordu ama sevilmesi en kolay kişiydi. O, Uzay'dı. Ben ise; uzay boşluğunda sürüklenen değersiz bir taştım.

Vampirler, cadılar ve kurt adamların olduğu bir dünyayı görmeye hazır mısın? Annesiz ve babasız büyümüş olan Hande Şahingöz henüz 18 yaşındadır, bir süre boyunca halasında kaldıktan sonra yatılı bir okulda devam etmiştir. *** Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu ve benim üstümde incecik giysiler vardı. Donuyordum fakat buradan kalkmak istemiyordum. Gözyaşlarım yağmura eşlik edercesine akmaya başlamıştı. Şimşek göğü delecek kadar gürlediğinde yerimden sıçradım sanki bağırmam için beni ikna etmeye çalışıyordu. Atamadığım çığlıkları benim yerime atıyordu... "Ailen sana akşam saatlerinde dışarı çıkmaman gerektiğini öğretmedi mi kız çocuğu?" Ürkerek sesin geldiği tarafa döndüm. Zifiri karanlığa uyum sağlarcasına simsiyah giyinmiş bir adam vardı karşımda. Gözleri ise seçebildiğim kadarıyla kehribar rengiydi. Yutkunduktan sonra "Hı?" Gibi bir ses çıkardım. "Çok tehlikeli bir bölgedesin." Dedi ağır adımlarla yanıma yaklaşırken. "Tehlikeli bölge mi?" "Evet... Benim bölgem." *** 2. KİTABI ÇIKTI PROFİLİMDEN ULAŞABİLİRSİNİZ❤️ (Romantik ve Fantastik bir kitaptır. Bölümler İlerledikçe Fantastik kategorisine daha çok uyuyor.)

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Babasının ölümüyle birlikte hayattan gelecek her şeyi boş vermiş genç kız, annesinin ve üvey babasının zoruyla tüm yazını çürütmek üzere, hiç tanımadığı bir şehre, tanımadığı bir eve, tanımadığı insanların arasına gönderilir. Buradaki hiçbir şeyin kendi karanlığına ışık tutamayacağından eminken tıpkı kendisi kadar aydınlıktan korkan bir adam tanır ve işte o zaman onun gecelerinin peşine düşer. Onların hikayesi bu siyahın mavisinde başlıyor. # Ne zifiri karanlık, siyah; ne apaydınlık, günü doğmuş bir beyaz. Gece şimdi sen gibi. Gece mavi. #1 FANTASTIK

Daha genç ve masum olan bir kızın vefat etmiş büyükannesinin evine ve kasabasına yerleşmesiyle başlar her şey aşkı, okulu, hayatı ve arkadaşları. Hayattan haberi yokmuş oysa. Gözleriyle şahit olmasa asla inanmazdı onlara. O sarı gözlere. Siyah, gri, beyaz... kürklere. Ve başka neye inanmazdı biliyor musunuz? O masmavi gözlerin kendisini sevebileceğine. Kurtlar hiç bu kadar masum gözükmemişlerdi gözüne çünkü düşmanlarının kirlenmişti elleri bir kere. Kurtların yaptıkları sadece kendini savunmaktan ibaret değildi aslında... en önemlisi Laura'yı savunuyorlardı... Öğrendikleri şeyler onu krize mi sokacak? Yoksa kendi de mi şekil değiştiren ve tüylü bir varlık olacak? Eğer onu tanıyorsak, o masmavi gözlerle beraber olacak. Bir sorun daha vardı, o mavilerin ortası siyahtı. O kadar karanlıktı ki duygusuz bakmayı iyi biliyor, işine gelince de belli ediyordu. Laura o karanlıkta neler gizlendiğini bulacaktı... inat etmişti bir kere. Ayrıca merakı hep ondan üstün çıkardı. -BİR KURT BİR KIZ KADAR MASUM OLABİLİRSE, BİR KIZ DA, BİR KURT KADAR YIRTICI OLABİLİR. Küfür ( var ) Mizah ( azıcık var ) ( bana destek olmak için beğenmeyi ve yorum atmayı unutmayın (: şimdiden teşekkürler )

Kurt'un gözleri tanıdıktı. Seth Clearwater & Bree Tanner *Alacakaranlık Hayran Kurgu* -Tamamlandı-

Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim. O iki yabancı ruhtan biri benim. Ve ben bir zamanlar, yolunda giden bir hayata sahiptim. Bir gün o çıkageldi ve içinde sadece doğruların olduğu dünyamı yanlışlarıyla altüst etti. Gözlerime bir kez bakması bile beni düşürmeye, düştüğüm yerde darmadağın etmeye yetti. Beni tehditlerle örülü bir kafese hapsetti, o kafesin kilidini ve anahtarını elime verdi. Gitmek de, kalmak da senin seçimin dedi. Ama ne kalabildim ne gidebildim. Yalnızca bekledim. Benim de onu düşüreceğim bir gün elbet gelecekti ve ben intikam almayı severdim. O gün geldi. Bir leyl vaktinde, ay gecenin koynunda dalgalanırken, hakikati sırtından vurdu kirli parmakları. Artık bu saçma hikâyemizde bizden başkaları da vardı. Zaman aktı... Kendiliğinden kırıldı hapsolduğum kafesin kapakları. Dışarıya adım attığım an hislerim pervasızca tökezledi. Zira sevdayı puslu gecelerde yüreğime kazıyan adamın ruhu artık içime işlemişti. "Haklıymışsın," dedi beni öldürmek ister gibi. "Senin hikâyenin esas adamı ben değilmişim."

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."