Kalplerinde "sevdayı" taşıyanların hikâyesi: Kış Masalı Kar Şarkıları 2 Hayat akıp giderken azalır mı sevda, yoksa geçen zaman daha mı sevdirir âşık olduğunu insana... "Beni sevmekten hiç vazgeçmeyecekmişsin gibi hissediyorum" "Seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim, ölene kadar sol yanım senin" Ali ve Sinemis... Aşklarını evlilikle bütünleyen bir çift... Ve diğerleri. Bu hikâyede bir çok aşk hikâyesinin ayak seslerini duyacaksınız. Yolu aşktan geçen herkesin bir şeyler bulacağı bir hikâyenin, içinde her mevsimi barındıran yollarında yürümek ister misiniz? Kalbinizi açın, kocaman aşklar kucaklayacak sizi ve çok başka atan kalplerle tanışacaksınız...

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

Fırtına ve Yaprak kitabının 2. yani devam kitabıdır. Bu kitabı okurken, karakterleri ve olayları anlayabilmeniz için 1. kitabı okumanız gerekmektedir.

Geçmişini öğrenmek için anlaşmalı bir evlilik teklifini kabul eden Göksu'nun acı içinde olgunlaşması. Her şeyden habersiz bir kız, hayatı yalan üzerine kurulmuş. İntikam ateşine düşmüş bir genç, hayatını hiçe sayan. Üç aile. Büyük sırlar, büyük pişmanlıklar. Kendini feda edenler. İmkansız aşklar. Kaybolmuş hayatlar. Unutulmuş hayaller. Kana susamış, intikam isteyen ruhlar. "Benden korkmanı sevdim."

Geçmişin derinliklerinde karanlık bir yer... Gittikçe büyüyen ve evrene sığmayan bir güç. Kimsenin bilmediği ve kadim ağların bir sır gibi kaderlerini ve geleceklerini ördüğü büyük bir tehlike... O bir Prenses... Halkını kendi ihtiyaçlarını ve yaşamından önce tutan sadık bir varis! Kendi cesaretine yaraşan gücüyle, tek derdi halkı iken, zaman çarkına takılan kader, tüm düzeninin geleceğini değiştirdi. Artık dengeler bozulmuş, hayaller tuzla buz olmuş, geleceği babasının iki dudağının arasından çıkan sözle belirlenmişti. Şimdi Elena bilmediği bir ülkede, tanımadığı bir adamla geleceğindeki sırları, büyük tehlikeleri ve maceraları çözmeye çalışırken, kendisinin bile bilmediği, soyunun oldukça derinde yatan ve şimdiye dek gizli kalmış güçleri de açığa çıkaracağının farkında değildi.

✤ Fırtına mı daha sert eserse yaprağı düşürür? Yoksa yaprak mı daha güçlü tutunursa fırtınayı yıldırır? Başını suratıma eğdi ve lafına devam etti. "Bende sana ilgi çekici şeyler gösterebilirim." dudaklarıma doğru fısıldadı kelimelerini. Sıcak nefesinin suratıma çarpmasıyla gözlerimi yumdum. Üzerimde bıraktığı bu etkiyi farkettiğinde geri çekildi ve iç tırmalayıcı bir tınıyla gülmeye başladı. "Titriyorsun." dedi dudakları zevkle yukarı kıvrılmışken. "Yaprak gibi. Fırtınanın ortasındaki bir yaprak. Bunu sevdim." Tüm hakları saklıdır. İletişim için; Instagram: zeynep_bozik Twitter: zeynep_bozik Snapchat: bozikzeynep

Kendi karanlığının kovaladığı kaçak bir adam. Yaralı ve yardıma muhtaç. Tam her şey bitti derken karşısına çıkan bir kadın. Melek kadar iyi ve güzel. İkisinin de geçmişinde kesişen noktalar ve kucağına düştükleri aşk... Onlara bu aşkı yaşamak mı düşecek yoksa ayrılık mı olacak sonları... Gerard ve Elisa'nın aşkının karmaşık hikayesi...

- Sen beni mi izliyordun? - Hemde tahmin edebileceğinden çok daha uzun zamandır. Birden ortadan kayboldu. Etrafıma bakındım. Hayır yoktu. Gittiğini umdum ama birden sağımda belirdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırdı. Nefesi kulağımı gıdıklıyordu. - Seni izliyorum. Yeniden kayboldu. Sanki benimle oyun oynuyordu. Pis saçma ve tüm duygularımı alt üst eden bir oyun. Sol tarafımda belirdi ve yine aynı şekilde yaklaştı. Korkudan kıpırdamayı bırak nefes almayı unutmuştum. - Seni dinliyorum. Yeniden kaybolmadan önce çarpık bir şekilde gülümsediğini gördüm. Arkamda belirdi. Bu kadar yakın olması beni bir adım geri atmama sebep oldu. Ben geriye adım attıkça o beni köşeye sıkıştırmak için daha büyük adımlar atıyordu. En son sırtım duvara değdiğinde başka bir kaçış yolu kalmadı. Ellerini iki yanıma koydu ve alnını alnıma yasladı. Gülümsedi. Nefesini suratıma üfledikten sonra zarif bir sesle fısıldadı. - Seni hissediyorum. Hiçbir şey söylemiyordum. Sadece susuyordum ve tüm bunların ne anlama geldiğini çözmeye çalışıyordum. Aaron , beni,izliyordu. Düşünmek bile tüylerimi ürpertiyrdu. Peki ne zama izliyordu. Dinlemekten kastı neydi. Hissediyordu. Evet şu anda onu bende hissediyorum.

Bir kapı... Nasıl olurda bir aşkı başlatabilirdi? "Kimse göremez,kimse duyamazdı.Dünyanın dışındaydık.Bunu sadece biz biliyor,biz yaşıyorduk. 'Seni Seviyorum.' 'Seni Seviyorum.' "