"Çıkmıyordu sokaklarım sokaklarına,bakmıyordu gözlerim gözlerine,dokunmuyordu ellerim ellerine,hissetmiyordu kalbim aşkını. bunlar olmazken ona tam alışmışken beni 2.defa şu aşk denen illete alıştırmışken gitmesi benden vazgeçmesi bana hayatın hep yalnız kalacaksın demesiydi galiba. ben ona seni seviyorum dediğimde gitmesi gerekmiyordu kalıp beni sevmesi gerekiyordu. bir zamanlar kokusunu içime çeke çeke sarıldığım zamanların şimdi onsuz kaldığım için beni yavaştan zehirlemesi canımı acıtıyodu.gitmişti yoktu biliyorum yada bilmiyorum artık bişey düşenemiyorum tek düşündüğüm tek bildiğim şey gelmeliydi bana. onsuzluğa alışmadan bana gelmeliydiki onu yeniden sevebileyim.." #41.bölümdenalıntıdır.

"seni bu kadar seviyorken, beni bu kadar sevmiyor olamazsın.." ∽tüm hakları kırık kalplerde saklıdır.∽