Seni geçen gün beyaz gelinliğin içinde gördüm ya hani, dedim ki kendi kendime; '' Oğlum işte evleneceğin kadın karşında. Tut elinden kırma kalbini, yürü onunla aynı yolda...'' '' Buse benim şehrim İstanbul'du. Şehrimin içinde sen vardın, benim içinde sen. Şimdi İstanbul'umu bir kez daha terk etmeden soruyorum sana...
** TARİHİ KURGU DEĞİL CANLAR. GİRİŞ BÖLÜMÜ 1960'LARDAN BİR KESİT SADECE. BUNUN NEDENİNİ KİTABIN ORTALARINDA GÖRECEKSİNİZ. GİRİŞ BÖLÜMÜ SONRASI 2012 YILINDAN, HİKÂYENİN YAZILDIĞI YILDAN DEVAM EDİYOR.** 18 Şubat 1961 gecesi ayrı düşen aşıkların yüreklerinin en derin, el değmemiş köşesinde yanmaya devam etse de küllene...
"Anlat!"dedim önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına doğru iterken. O ise hala elleri direksiyonda ve ileriye bakıyordu.Anlaşılan hiç bir şey söylemeyecekti. Koltuğunda yavaşça bana doğru döndü.Gözleri tam olarak gözlerime bakıyordu. Gittikçe yakınlaşıyor muydu yoksa ben mi öyle hissediyordum? Çok yakın bir mesafeme...
Güneşi Beklerken ailesinin beklediği ateşli ZeyKer dakikalarını ele aldım...
Bir gün beni farkedeceksiniz sayın kas hayvanı Kerem Sayer! Bir gün gözlerimin içine bakacaksın, bir gün dizlerime yatacaksın, bir gün bana ait olacaksın. Duy beni Sayer! Seni sevdiğimi duy kas yığını!
Kapıyı kapatır kapatmaz olduğum yere çöküp ağlamaya başladım.Ufaklık ha ? Anında rollerimize bürünmüştük bile, replikleri ezbere biliyorduk sanki.Kimi kandırıyorum! Bu teklifi yaparken onun bana "hayır senden vazgeçmem" demesini bekleyip kollarına koşmak istemiştim.Ona hala nasıl güvenmişsem, böyle bir ihtimali aklımı...
Hissiz, acımasız,yakışıklı, güçlü ve zengin. Hepsi kadınlara güvenmeyen Alexander'ı tanımlamak için kullanılabilecek kelimelerdi. Hissiz ise en başı çekerdi çünkü o bütün hislerini rafa kaldırmıştı, ta ki Heaven'ı görene kadar. Kendisine muhtaç bu kız Alexander'ın bütün hayatını ve bütün inançlarını ters yüz edecekti...
