- Kochasz Jisunga? - spytał Hyunjin. Był zazdrosny, nie chciał, by jego przyjaciel, w którym sam się podkochiwał, spędzał więcej czasu z Minho. Nie tak wyglądało to, w jego wyobraźni. Chciał żyć tylko i wyłącznie z Jisungiem, z którym był szczęśliwy. Był wściekły na Minho - pokrzyżował mu plany, nie czując nawet żadnej skruchy, ze jego znajomy przez to cierpi. - Tak... I zawsze będę go kochał - Oboje wiedzieli, że to tylko Han może rozstrzygnąć kto będzie mógł żyć z nim długo i szczęśliwie. <-------------------------------------------------------> Tak, to następny ff, którego i tak przeczyta max 5 osób. No ale mam wenę więc piszę. Oczywiście to znowu będzie dramat, dlatego jak nie lubisz tragicznych końców, to nie czytaj.

- Wow, to było tak głębokie, jak kałuża, do której ostatnio wpadłem. - Jak moje uczucia. Miałeś kalosze? - Nie. - To znaczy, że ugrzązłeś w mojej miłości, jak Twoje nogi w błocie.

A dzień 25 maja był najszczęśliwszym dniem dla ich obu główny ship: minsung poboczne: chanlix , hyunin top! l.mh , b.ch , h.hj bottom! h.js , l.f , y.ji ¡uwagi! ~ skz nie istnieje ~ cringe ~ później trochę soft

Ja: jesteś irytujący Irytujący człowiek: czekaj Irytujący człowiek: zmieniłeś nazwę mojego kontaktu, mam rację?

; wszystko zaczęło się od jednej, głupiej wiadomości. © luke-hemings, 2016

Chan ma depresję i chce skończyć swoje życie, a Felix jest tym, który na to nie pozwoli. Pisane z rp.