Αδαμαντία:ένα κορίτσι ντροπαλό, όμορφο, έξυπνο αλλά όχι τόσο δυναμικό από τότε που άρχισε να δέχεται μπουλινγκ. Άλεξ:ένα αγόρι όμορφο, έξυπνο, πολύ δυναμικό και μπλεγμένο σε πολλά, που κάνει μπουλινγκ στην Αδαμαντία. Τι θα γίνει όταν αυτά τα τόσο διαφορετικά άτομα ερωτευτούν ο ένας τον άλλον; Θα καταφέρουν να είναι μαζί ή θα αποδειχθούν ο ένας η γλυκιά καταστροφή του άλλου;; Please don' t coppy the story❤️ #2 στο bullying ❤️

-Τον μισω,τον μισω,τον μισώ !!!φώναζα σε όλο το προαύλιο διότι νόμιζα ότι ήταν άδειο. Αλλά που τέτοια τύχη. -Ποιον μισείς,μου είπε ειρωνικά ο Χρήστος Έμεινα να τον κοιτάζω για λίγο και μετά επανήλθα στον κόσμο. -Ε-εσενα,του είπα τελικά -Εμένα γιατι; Αφού εμείς είμαστε φίλοι τώρα,είπε γελώντας -Ουυ κολλητοί,του είπα και εκείνος συνέχισε να γελάει μαζί μου .Τι κάνεις εσύ εδω; τον ρώτησα -Αποβολή μικρή δολοφονε,είπε και έσκασε πάλι στα γέλια -Μικρο είναι το.. ωχ!με κοιτάει με το δολοφονικό βλέμμα, πρέπει να το σώσω. Το μάτι σου ,είπα τελικά -Όχι μικρή είσαι εσυ!Εισαι μια μικρή με μεγάλη.. Τι σκατα θα πει τώρα; Θα τον βρίσω! -..γλώσσα ,είπε και πάλι γέλασε

*Sequel to 'The Bitch And The Player'* "Αχιλλέα μου... Ξύπνα σε παρακαλώ..." έπιασα το χέρι του και το κράτησα σφιχτά. Ξαφνικά τον ένιωσα να κουνιέται ελαφρά και τινάχτηκα. "Αχιλλέα? Ξύπνησες επιτέλους!" μερικά δάκρυα χαράς στόλισαν το πρόσωπο μου και του χαμογέλασα γλυκά. "Ποια είσαι εσύ? Που είμαι?" ορίστε? Τι λέει? "Αχιλλέα μου? Δ-δεν με θυμάσαι?" Ένα ατύχημα... Ένα ατύχημα αρκεί για να καταστραφούν όλα. Ένα ατύχημα αρκεί για να ξεχαστούν όλα. Ένα ατύχημα αρκεί για να επιστρέψουν όλα στην αρχή. Μόνο που αυτή τη φορά, θα είναι λίγο διαφορετικά...