- C-co robisz?! - krzyknęłam spanikowana. - Luna, spokojnie...ty mnie zaspokoisz, a ja dam ci premie. - powiedział i zbliżył się do mnie. Jednym ruchem podwinął moją spódnice do góry i oblizał usta. - Zostaw. Nie chcę. - powiedziałam pewnie siebie i próbowałam go odepchnąć. Stanął pomiędzy moimi nogami. - Kochanie, to nic, wiele kobiet tak robi... - Ale ja nie jestem tak jak wszystkie twoje dziwki z burdelu! Jeżeli jeszcze raz się do mnie zbliżysz, to pożałujesz! - wrzasnełam i odepchnełam go. - Zajebiste majtki...kiedyś je zdobędę! - puścił mi oczko. Przewróciłam oczami i odwróciłam się od niego poprawiłam spódniczke, a po chwili poczułam pieczenie na pośladkach. Spojrzałam na mojego szefa, który bezczelnie zaczął się ze mnie śmiać i z całych sił uderzyłam go w twarz. Jak można było się spodziewać nie spodobało mu się to, bo jednym szybkim ruchem uderzył mnie w twarz. - Nienawidzę cię! - krzyknęłam. - To mamy problem, bo ja cię kocham. - powiedział z cwanym uśmieszkiem. - Człowieku ty nikogo nie kochasz poza sobą! - krzyknęłam i wyszłam z kanciapy. Erotyczne Pragnienie, to historia dla osoby o mocnych nerwach gdyż zawiera treści nieodpowiednie, wulgarne jak i erotyczne...czytasz na własną odpowiedzialność!

Moje życie się zmieniło, Z nim dalej się zmienia, I będzie się zmieniało...

W jedną noc może wiele się zmienić, a zwłaszcza w wieczór panieński, dzień przed swoim ślubem... Uwaga! Opowiadanie zawiera sceny erotyczne i wulgaryzmy! Osiągnięcia: #80 w Romans - 06.02.2017r. #73 w Romans - 07.02.2017r. #49 w Romans - 12.02.2017r. #34 w Romans - 17.02.2017r. #25 w Romans - 22.02.2017r. #10 w Romans - 03.03.2017r.

On- chłopak po przejściach, niebezpieczny,nikt tak na prawdę nie wie kim jest. Nowy w szkole, w nowym mieście rozpaczliwie próbuje zmienić swoje życie. Ona- zwykła dziewczyna,nieświadoma swej urody. Skryta, zamknięta w sobie. Wydarzenia z przeszłości zostawiły piętno na jej duszy. Czy może ich coś połączyć?

Ona dobrze wiedziała, że to zły chłopak, chłopak nie dla niej, że złamie tym zasady. Tamtego dnia postanowiła stać się niegrzeczną dziewczynką i? I łamać zasady

Bronte Davis to złote serce Worthington High. Cechuje ją charyzmatyczna i sympatyczna osobowość oraz chęć niesienia pomocy każdemu. Nie trudno więc zrozumieć dlaczego każdy ją kocha. Każdy, z wyjątkiem Blake'a Parkera; szkolnego nieuprzejmego i aroganckiego Bad Boy'a. I to również nie jest trudne do zrozumienia. O ile Blake jest wredny, podły i egoistyczny o tyle Bronte jest dobra, pomocna i czuła. Więc co stanie się kiedy Bronte zostanie zmuszona do mieszkania w domu Blake'a dopóki jej rodzice nie wrócą z delegacji z Afryki? Wraz z nagłą determinacją dziewczyny by zaprzyjaźnić się z aroganckim Bad Boy'em możecie wyobrazić sobie różne możliwości. Nie wykluczając dwustronnej chęci rozprucia sobie gardeł. Późne nocne konwersacje, bezlitosne psikusy, stałe kłótnie i sekrety które czekają by wyjść na światło dzienne. To cud że ta dwójka się nawzajem nie pozabijała..jeszcze. Jednak z drugiej strony, przeciwieństwa się przyciągają. * * * Jest to tłumaczenie opowiadania "Living With The Bad Boy" autorstwa crazycliche.

Dwie dzieczyny spotykaja chlopakow. Przyjaznia sie z nimi. Marcus&Martinus oraz Jessica&Bella. Nagle lamie sie kontakt. Kilka lat pozniej dochodzi do gwaltu. Jak sie potocza dalsze czesci?

(KSIĄŻKA NIE BYŁA JESZCZE SPRAWDZANA) Szłam sobie ulicą z słuchawkami w uszach, nie patrzylam koniecznie gdzie szłam, rozmyślałam nad tym co będziemy jeść aż ktoś mnie potrącił ramieniem. Podniosłam głowę i ujrzałam piękne brązowe tęczówki i jasne roztrzepane włosy. Marti... To nie możliwe. -Przepraszam, nie patrzyłem gdzie idę. -Nic się nie stało. - ledwo odpowiedziałam. Odwrócił się i poszedł dalej a ja zrobiłam tak samo po krótkiej chwili gapienia się w niego. Weszłam do domu, ściągnęłam kurtkę i zostałam otoczona silnymi ramionami. -Jak minął ci dzień? - zapytał mój chłopak. -Dobrze. - wtuliłam się w niego. Zjedliśmy razem kolację którą zrobił ale nie mówiłam dużo, co pewnie zauważył. -Coś jest nie tak, powiedz mi. Martwię się o ciebie. Zawsze dużo mówisz, opowiadasz. - usiadł obok mnie i znów przytulił. -Po prostu... To nie ma sensu. - rzuciłam. Bo taka prawda. -Że co? -To że dziś na ulicy potrącił mnie człowiek którego poznałam parę lat temu ale kompletnie zerwaliśmy kontakt. Znaczy, wydaje mi się że to był on. W każdym bądź razie, nie był z tąd więc nie miał po co wracać. Miałam o nim zapomnieć. Ale zawsze musi być jakiś element który mnie do niego wraca. Przywraca każde wspomnienie. Miał zniknąć... ××××××××××××× 22/09/18 → #3 gwiazda 30/09/18 → #1 mac #1 mactinus 28/01/19 → #1 mmer #1 norway #1 tinus 26/04/19 → #3 martinusgunnarsen #3 marcusgunnarsen #1 mactinus 19/04/20 → #2 trofors 🙏🙏🙏

-Don't you dare to touch me again. Or talk to me. Or even look at me. -Why not princess? - his deep voice made me shiver. -I'm not your princess. Just fuck off. -Never. - he said while slowly walking toward me. -What do you want from me? -I don't want anything from you. I want you. -It doesn't work like that Gunnarsen. -It does. If I want it. Honey, you're mine, deal with it. ××××××××××××× 13/01/19 → #1 marcusgunnarsen #3 gunnarsen 28/01/19 → #3 marcus 06/09/19 → #2 martinusgunnarsen 19/04/20 → #5 marcusandmartinus Tysm for this 🙏