Yağız ve Yaseminin hikayesi :)

Cathy çalıştığı ajansın yeni sahibiyle karşılaşmaktan korkuyordu. Max Carlione iş hayatında acımasızlığı ile tanınmaktaydı. İlk karşılaştıkları andaki hissettiği duygular Cathy'nin asla unutamayacağı anlar olacaktı. Bu karşılaşma Cathy'nin tüm hayatını değiştirecekti.

©Tüm hakları saklıdnır. Sen benim cesaretimsin Arel. Sen benim, bir insanın boğulmadan önceki son çırpınışlarında hissettiği umudumsun. Keşke bunun için zamanım olsa, kalbinin her santimini tek tek fethederdim. Hiç doğmamış olmayı dilerdim senden önce ama şimdi hakkında şükrettiğim tek şey sen ve senden sonrası.

Yasak olanın verdiği haz mıydı; bizi günaha iten? Ya da aşk mıydı; yasak olmasına rağmen günahını göze aldıracak kadar gözümüzü kör eden? Adamın gözleri miydi kızın aklını bulandıran? Yoksa kendisine sunduğu yüreği miydi onu eşsiz kılan? Evcil bir hayvan gibi on dokuz yıl boyunca kapatıldığı odadan dışarı adımını attığı an kaderinin çoktan yazıldığını anlamıştı küçük kız. Ya bileklerine vurulan kelepçelere boyun eğecek, ya da kendisi için çizilen sınırları aşarak gerçek dünyayla yüzleşecekti...

Gözlerim gözlerinden ayrılmıyordu. Neydi bana Yaptığı bu Eziyet ? Korkularımdan kaçamıyordum. Koşuyordum durmadan ama bir adım bile uzaklaşamıyordum. Yavaştı. Elini usulca bana doğru uzattı. Gözleri yorgun ve bitkindi ama duruşu hala dimdik ve sertti. Ellerim titriyordu gitmekle kalmak arasından kalmıştım. Ya ellerim elleriyle buluşacaktı ya da ben burda ölecektim. Ya beni alacaktı ya da öldürecekti. 'Elimi tut .' Ses tonu kesin ve netti. Ellerim titriyordu sırılsıklam olmuş ellerimi pantolonum sürttüm. Ayağım istemsiz bir adım geri attı. Derin bir soluk çektim içime. Gözleri hemen ayağıma döndü. Bundan cesaret alarak bir adım daha attım. Eli yavaşça aşağı indi gözleri tekrar gözlerimi buldu. Artık gitmem gerekiyordu 'benim sürem doldu .' Sesim güçsüz ve kısık çıkmıştı. Dokunsa ağlayacak gibiydim. Gözlerimi ondan ayırarak nefessiz kalana kadar koşmaya başladım. Ormanlık alanın içine girdiğimde daha da hızlı koştum. Arkama baktığımda aramızda pekde bir mesafe yoktu. İleride sokak lambası göründü gözüme arkama bakıp tekrar hızlandım. Ciğerlerim patlayana kadar koştum. Bomboş ıssız bir caddeye çıkınca durdum. Arkamdan sımsıkı sarılan kollar ve tenime değen yakıcı nefesi beni bitiriyordu. ' Benden gidemezsin güzelim, seni ölsem bırakmam.' Gözümden yaşlar artık yerinde durmazken çığlık attım. Atabildiğim kadar çığlık attım. Ama kimse sesimi duymadı. Hiçbir zaman korkumdan kaçamıyordum yakıcı nefesi sürekli ensemdeydi. 01.11.2018 🔐 Barın & Yaprak