Karanlıklarda kaybolurken ruhun Gözlerin dalarken boş duvarlara Sessizliğe gömülürken bedenin Beni özleyeceksin Bir ses gelir ansızın kulağına Bedenin ürperirken bir anda Gecenin karanlığı çökerken üstüne Beni özleyeceksin Bir yanın susarken Kendini kaybettiğinde bu şehirde Zaman geçmek bilmezken Beni özleyeceksin

Yok

Dışarıya yağmur, Yüreğime hasret, Fikrime sen. Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden Bir bilsen. -Cemal Süreya