Karışan numaralar, yanlış kişiye giden mesajlar ve küçük tesadüfler... Çelebi çocukluğundan beri Galatasaray aşığıdır ve bilet aldığı Galatasaray - Beşiktaş derbisini sürpriz bir aile yemeği yüzünden kaçırmıştır. Masada sıkışıp kalan genç adam maça giden bir arkadaşına mesaj atmaya başlar, halbuki attığı mesajlar fanatik bir Beşiktaşlı olan Aleda'ya gitmektedir. Karışan numaralar onları komik bir yanlış anlaşılmaya sürükler, fakat kaderin cilvesi henüz bitmemiştir ve bu iki gencin yolları kesişir. Peki, farklı renklere gönül vermiş iki insan birbirinin en büyük yenilgisi olabilir mi? xxxxxxxxxx Bu kurgu benim hayal dünyamda geçmektedir, her türlü abukluğu barındırabilir. Tamamen kurgu olan bir sezonda, benim seçtiğim kadrolarla oynayan takımlar vardır. Sizi çok farklı bir hikayeye davet ediyorum, bu tuhaf sezonda kupayı kim kaldıracak? Kazanan ve kaybeden kim olacak? Hepsini öğrenmek için okumaya başlayın. xxxxxxxxxx Kitap Kapağı @kitapkurdululu'ya aittir. Her baktığımda tekrar tekrar düşerim. Aşk Bize Deplasman adıyla yayınlanan ilk hikayedir. xxxxxxxxxx Fenarbahçe #2 Futbol #2 Gs #1 Cimbom #1 Fanatik #2 Ultraslan #1 Holigan #1 Çarşı #2 Taraftar #1 Bjk #1 Beşiktaş #1 Galatasaray #1 Şampiyon #1 Yenilgi #1 Komik #5 Tesadüf #2

Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

- ya abi aç şu kapıyı ve elbisemi ver ! - şansını zorlama güzelim ne ben elbiseyi veri cem ne sen o elbiseyi giyeceksin. kapıyı yumrukalamayi bırakıp merdivenleri ikişer üçer inip aşağıda uzanmış ve tv izleyen yiğit abimin yanına giderek önüne geçtim ve küçük bi kiz çocuğu gibi ayağımı yere vurarak ağlamaya ve bi yandan da derdimi anlatıyor dum. - ya abi barış abi partide giyeceğim elbiseyi vermiyo - bebeğim kaç kere bu konuyu konuştuk seninle o elbise giyilmeyecek ve o partiye gidilmeyecek fazla uzatma ve ağlamayı da kes biliyorsun aglamandan nefret ediyorum evet yiğit abimden de nasibimi aldıktan sonra sıra özgür abime gelmişti konuşturarak merdivenleri çıkarken yiğit abimin " koşma dusuceksin " gibi cümleleri duymazlıktan gelip yukarı koşmaya devam ettim ,nihayet gelebilmistim kapıyı çalmadan içeri girdim ve abim uyuyordu ama aldırış etmeden yatağının üzerine çıkıp ziplamaya ve ağlamaya basladim sonunda abim uyanabilmis olacak ki gözlerini açıp bi bana bi de yatağına bakiyordu uykulu ses tonu ile - lena sana kac defa beni bu şekilde uyandirmamani söylemiştim birden bağırınca süt dökmüş kediye döndüm ama en masum ses tonumu kullanarak - ya barış abi elbisemi vermiyo - hangi elbiseymis o - partide giyeceğim abimin kaşları anında catilinca beni tersleyecegini düşünmüştüm ama abim elimi tutup - gel elbiseni alalım ama sende bunun karşılığında o sikik partiye giremeyeceksin abime ciddi mi diye bakarken hiç olmadığı kadar ciddiydi ama olsun bi elbiseyi alalim gerisini sonra düşünürüm .. evet üç abisi olan lena nin bakalım başına daha neler gelicek hikayeme bekliyor olacağım ..

Aşk tesadüfleri severdi. Trafik ise kazaları önlemek için kurulan kurallar bütünüydü. Trafikte onca kural onca olay ve kaza olabilirdi. Her şey en ince ayrıntısına kadar düşünülmüştü. Mesela önünüze öküz çıkabilir tabelası bile vardı. Yada bir bizon. Bir viraj. En önemlisi DUR işareti vardı. Hayati önem taşıyordu üstelik. Hayatımızın her hangi bir döneminde bizi böyle uyaran olmazdı hayati konularda. Ali ve Ela için hayatı önem taşıyan trafik kurallarında kimse ama kimse bir aşk için uyarı yapmamıştı. Ali ve Ela eğlence dolu trafik maceraları ve aşkları ile tatlı hikayeleri bizimle

- KÜFÜR İÇERİR - - Tamamlandı - - Yazım hataları var. Rahatsız olanlar okumasın! - (Bir ara düzenlenecek ama üşeniliyor.) ♤ Hikaye de 'Bad Boy' yada 'Bad Girl' bulmak istiyorsan şimdiden yorulma. Bad Girl'ün yanından geçmeyen iki kuzen, hayatlarının tek amacı haylazlık. Açe'nin açtığı belalar arkasını toplamaktan yorulmuş huysuz kızımız Cemre. Ah! Birde iki çakma prens! Birisi Açe'nin prensi diğeri ise umursamaz prensimiz. (Prenslerimizin beyaz atı yoktur!) Çakma bir sarışın Talia. Hikayenin Masum kızı Burçak. Açe'nin kopyası bir Asrın. Aşık olduğu kız tarafından sevilmeyen bir adet Eray. !Hikayeme besmele ve sol ayakla giriş yapınız! ♤ ÖNEMLİ NOT: Bu hikayeyi okuduğunuzda kahkahalarınıza engel olamayacaksınız! Her bölümü geçtiğinizde yüzünüzde gülümseme eksik olmayacak! Yanınızda kimse Olmasın! Geceleri okumayın! İnsanları uyandırmak istemezsiniz! HADİ DURMA... BİR MACERAYA VAR MISIN? ♤ YAYINLANMA TARİHİ: OCAK, 2016 ♤ Tüm hakları Açe'nin yastığının içinde saklı! (Kitabın aynısı olması söz konusu bile değildir!)

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Yavaşça kucağından ayrılmadan doğruldum ve gözlerinin içine baktım. İçim yana yana zorlukla konuştum. Burnumu çeke çeke sordum içimden geçeni. Küçük bir kız çocuğunun babasına yaklaşması gibi yaklaştım ona. ''Küçük balık vardı ya,'' dedim sadece. Parlayan gözlerini gözlerime kenetlemiş öylece bakıyordu. ''O küçük balık kayboluyor. O küçük balık ilk kez birisine bu kadar aciz görünüyor, ilk kez tüm duvarları inmişken birine yakalanıyor. Peki o küçük balık şimdi ne yapacak?'' Ne denli duygularla dolup taştığımı anlayabiliyordu. Onun karşısında küçük durumda olmam ve onun bunun farkında olması hiç sorun değilmiş gibi gülümsedi. Sonra da belki de duyup duyabileceğim en güzel şeyi söyledi. Tüm nefesi yüzümü ısıtırken, o nefesi o kokusuyla karışıp vücuduma sinerken, gözleri gözlerime bağlanırken konuştu... ''O küçük balık,'' dedi çenesini kafama koyarken, ''O küçük balık her şeyi yaşaya yaşaya atlatacak. Ve o küçük balık büyümek için çabaladığı ilk yolunda ilk yaşını dolduracak. İşte o zaman, o mumu üflerken onu izleyen ben; onunla gurur duyacağım. Ben orada olacağım...'' - BU HİKAYE BÜYÜYEMEMİŞ KÜÇÜK BİR KIZ ÇOCUĞUNUN VE ONA BÜYÜMEYİ ÖĞRETEN BÜYÜK BİR ADAMIN HİKAYESİDİR. -

Hayata, dertlere, sıkıntılara kısa bir mola! Azıcık gülmek isteyenler buraya :)

Mizah #1 Başımı yaslandığım bedene çevirdiğimde, içleri alay dolu bakışlarla buluştum. Yalnızca benim duyacağım bir tonda kulağıma ulaştı fısıltıları. "Siz kadınlar bu topukluları rezil olmak için mi giyiyorsunuz?" Laf soktu. Bana laf soktu. El alemin adı, bana laf soktu. Bana, Eflatun Yetmez'in torunu, Yeter Yetmez'e! Belimdeki elini geri iterek, kaşlarımı yay şeklinde havalandırdım. Sanırsın kolbastı oynuyorlar! Yere düşen çantamı alıp saçlarımı düzelttikten sonra, kalabalığın azalmak yerine çoğalmasına aldırış etmeden cevap verdim karşımdaki Allah'ın kuluna. "Senin dediğin kadınları bilmemde, ben bunların üzerinde horon tepiyorum." Adını bile bilmediğim aslında bana yalnızca yardım eden, aynı zamanda dalga geçen kişilik alayla tek kaşını kaldırdı. "Yani?" Yönümü asansörün olduğu kısma çevirip, iğneleyici bir tonda cevap verirken dudaklarımı alayla kıvırdım. "Eğer beni biraz daha oyalarsan, horonu senin üzerinde teperim." Karadenizli bir ailenin, en âkil kızı. Bir "Yeter Yetmez" hikayesi...

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》