Kerim: Küçüklüğünden beri sadelik hoşuna giderdi. Bir insan her konuda her şeye bu kadar yakınken bu kadar çok sade olabilir miydi? Ama o olurdu. Bu onun fıtratıydı. Konuşurken seçtiği kelimelerde, yediği yemeklerde, giydiği kıyafetlerinde hatta arkadaş seçimlerinde bile kalabalıktan hiç hoşlanmaz sadeliği severdi. Az ama öz arkadaşı vardı. Hobisi yok denecek kadar azdı. Giydiği kıyafetleri sabit renklerde ve modellerdeydi. Çünkü onun için mutluluk sadelikten geçiyordu. Yıllar sonra bu yaşam biçiminin minimalist kavram olduğunu öğrendi. Ayça: Deli dolu yerinde duramayan kafasına estiğini dilediği gibi yaşayan bir genç kızdı. Coşku fışkırırdı her zaman kelimelerin içinden. Kelimeleri hızlı ve karmaşıktı. Çoğunu dinleyenler anlamazdı. Ne demek istediğini arkadaşları eve gidip düşündükten sonra kavrarlardı. Yaşama sevinci dolup taşan marjinal bir ressamdı. Boyalarını hunharca kullanırdı ve hayatını hiç düşünmeden yaşamak onu mutlu ederdi. Ayça & Kerim için çok kısa bir evlilik hikayesinde yaşama amaçlarını farklı zanneden bu iki genç yılların getirdiği kader çizgileriyle bir arada olmanın farkındalığını yıllar sonra çok değişmiş karakterleri ile bulacaklardı. Peki ama bu değişen iki insan tekrar nasıl bir araya gelecekti?

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Esselamualeyküm rahmetullahi ve berakatuhu.. Salat ve selam kainatın hatrına yaratıldığı Efendimiz'e (ﷺ) olsun. Ne için yaşıyoruz? Kendimize soruyor muyuz? İlk vazifemiz sırtımızı giydirmek, midemizi doyurmak, dûnyevi ihtiyaçlarımızı karşılamak değil; Allah'ı bilmek, O'na ibadet etmek ve isteklerini yerine getirmektir. Bize kalırsa; "Üniversite bitsin de, evleneyim de, sınavlarım bitsin de sonra tesettüre gireceğim." deriz. Tesettür önemsenmiyor. Hatta tesettür ile ilgili bir şey denildiğinde umursanmıyor. Ama unutulmamalı ki birgün gelicek ve suistimal edilen tesettürden ahirette sorguya çekileceğiz. O halde artık tesettürü suistimal etmeyi bırakmalı ve tesettürü öğrenmeye koyulmalıyız. O halde tesettür ilmini öğrenmeye vira bismillah.

Acaba şu konu üzerinde enine boyuna düşündük mü? Gecenin karanlığın da yapa yalnız seccadesinin üzerinde Allah (celle celaluhu ) ile beraber başbaşa kalan yüreğine dem vurmuş dili ile coşku pınarı akmış bir genç kızın hayat yolcusu ...

Burası kanın kızıllığının her karışına bulaştığı, gökyüzünün kana bulandığı yerdi . Burası ölümün insana nefesinden daha yakın olduğu yerdi . Gazze'de doğmak; doğuştan direnişçi olmaktı . Küfre, açlığa, susuzluğa, ölüme ve en çok da suskunluğa direnmek bir tür alın yazısıydı.. Burası Gazze; toprağın kanla buluştuğu yer. Burası Gazze; uçurtmaya hasret çocukluğun, gökyüzünün kızıllığında kaybolduğu yer.

Asıl yürekler kör olunca görmez insan gerçeği "Evet.. Çünkü biliyordum Zehra, bir kez daha bakarsam yanarım, kül olurum. Nefsime galip gelip bakmadım o zaman, ama ne fayda bir saniye sonra tekrar bakmak istedim sana ve o an anladım ki, senin varlığın bana azap veriyordu. Çünkü ben sana baktıkça yanan bir tek ben olamayacaktım sende benimle yanacaktın." kurduğu her cümlede utancı bir kat daha artıyordu, onun utancının yanında kendi arsızlığıma bir kez daha düşman oldum. " Yusuf.. Ben seni bulmuşken kaybettim. Seninle beraber kendimi de kaybettim. Çünkü ben seni, senden istemiştim.. Ne yazık ki ben seni Allahın izin verdiği güne kadar beklemek istemedim, kendim geleyim sana sende bana gel dedim.. O kadar acizdim işte. O kadar zayıftım işte... "

"Tozlu rafların arasında unutulmuş kitapların satırlarında geçen kelimelere aşığım ben. O kelimelerin masumiyetine aşığım; hissettirdiklerine aşığım. Sıradan bir adamı şair yapan, aşık yapan kelimelere aşığım. O kadar.." Bütün sınıf şaşkınlıkla bana bakarken öğretmenin gösterdiği yere doğru ilerledim. Tam sırama oturacakken yan taraftaki sıradan bir ses geldi; "Bakalım onlar da sana aşık mı?" ...

Masal hızla tuvaletten çıkarken Yusufla çarpıştı. Düşmek üzere olan karısını hemen tuttu taze damat. Sonra sinirle söylendi: -"Bu ne acele, seni gören de sevgiline yetişeceksin sanır." Masal başörtüsünü düzeltirken tebessümle cevap verdi: -"O kadar belli mi ediyorum?" Yusuf kekeledi: -"S-senin sevgilin mi var?" Masal hızla kafasını salladı ve: -"Sevgilim, sevdiğim O benim her şeyim. Ama senin yüzünden geç kalacağım. Beni bekliyordur şimdi, çekil." Masal giderken Yusuf kolundan tuttu ve kızı kendine çekti, yüzlerinin arasında birkaç santim kala tısladı: -"Bir de buluşuyor musunuz?" Masal ilk defa onu böyle görüyordu. Ama aklına sevdiğini beklettiği gelince, kocasını göğsünden itti. -"Tabi ki de buluşuyoruz, her fırsatta hemde " Yusuf sakinliğinin son noktalarındayken sordu: -"Adı ne?" Masal kaşlarını çattı, biraz düşündükten sonra cevap verdi: -"99 tane var, hangi birini söyleyeyim... amaa favorim ALLAH..."

"İMAM HATİP Mİ?" "Amca,ben imam hatipe falan gitmem!Ya ben Allah'a inanmıyorum bile doğru düzgün nasıl gidebilirim?" Amcam sinirle oturduğu koltuktan kalktı ve yüzüme türkürüklerini saçarak konuşmaya başladı,sinirden kıpkırmızı olmuştu.Yengem ise mutfağın kapısının önünde bizi izleyip sinsi sinsi bakıyordu. "Ne yapabilirim?İllede okuyacağım diyorsun.Seni karakollardan topladım.Daha 18 olmadığın için ve çok fazla içlerinde değilsin diye bıraktılar seni,kaç okula sorduk sende gördün almıyorlar.Zaten bu okula da yetim olduğun için, acıyıp aldılar." Dinsiz bir kızın İmam Hatibe gittiğini hayal edin. Tuhaf öyle değil mi? O zaman buyrun okumaya devam edin.

Hayatta bazı anlar vardır ki , hayatınızın dönüm noktası o anlardır. Daha ne olduğunu anlayamadan yaşanır tüm o hayatınızı değiştirecek, iyileştirecek olan anlar. Bir bakarsınız ki hayatınız kökten değişmiş. Belki bir insan, belki de bir olay aracılığıyla... Geçmişe baktığınızda fark edersiniz ancak kendinizdeki değişimi. Marshall'ın, Lily'nin, William'ın ve Beyza'nın hayatında da böyle anlar var mıdır sizce ?

Tesettür Setr kökünden gelir. Setr; örtme, kapama, gizleme demektir. Buna göre tesettür güzelliği, nimetleri setr etmek için vardır; sergilemek için değil.