Dönemin ortasında babasının işi nedeniyle İstanbul'a taşınan Kumsal ve gittiği okulun sahibinin oğlu aynı zamanda da annesinin eski arkadaşı olan Deniz.Birbirlerine olan bağlılıkları ve aşkları onları her zaman bir tutmaya yetti. Deniz ve Kumsal'ın hikayesine hoşgeldiniz!! (Hiç kimse ve hiç bir şey aynı olmayacak) [ARKADAŞLAR KİTAP CRİNGE ONA GÖRE GELİN GELECEKSENİZ OK?] -Düzenlenme bitiş tarihi: 25/07/2021-

Umutsuzluklardan sonra nice umutlar, karanlıklardan sonra nice güneşler doğar. ▪ Bir Düşman Sınıf hikayesi. ▪ Bir Karantina süresi. ▪ Hazırsanız başlayalım... ■■■■■■ (Kitabım alıntı değildir! Tüm haklar saklıdır! Aksi durumda Yasal işlem başlatılacaktır!) Amacım sadece yüzünüz de bir tebbessüm oluşturmak. :) Yazım yanlışları ve birçok yanlış kullanılan kelime içermektedir. Ve bunları değiştirmeyeceğim. İYİ OKUMALAR (Kİ ÇOK EĞLENİCEKSİNİZ.)

"İnandır beni" "Neye" "Aşka" Kafamı iki yana salladım. "İnanmadığım şeye bir başkasını inandıramam" Derin bir nefes aldı. "Tamam o zaman. Beraber inanalım"

Yanımda duran barmenden bana soğuk su vermesini istedikten sonra dans eden Emir ve arkadaşını(!) izlemeye koyuldum. Yanıma bir bardak bırakılınca hemen bardağı alıp içtim. İçmemle boğazım da yanmaya başladı. Yanlış bardağı mı içtim ben?! Barmen yanıma bir bardak daha bırakınca o bardağın suyum olduğunu anladım. Kafam iyice uçtuğunda yerimden kalkıp Emir ve onun ile dans eden kızın yanına ilerledim. Topuklu giydiğim ve sarhoş olduğum için bileğimi burktum. Tam düşecektim ki Emir o kızın kollarından kurtulup beni tuttu. "Emir! Sen misin? Sen ne kadar yakışıklıymışsın böyle. Ben sana antilop suratlı mı diyordum? Valla çarpılacam ha." dedim. Emir ise sırıtıyordu. "Emir! Ben bu kızı hiç sevmedim. Yoksa sen sevdin mı o kızı. Hı? Cevap versene bana!"dedim. Emir "Sarhoş musun sen?"diye sorduğunda kaşlarımı çattım. "Bak şimdi de konu değiştiriyorsun. Sen o k-kıza a-aşık mısın?"dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Emir kaşlarını çatıp "Ben o kıza aşık falan değilim. Saçma saçma konuşma." dedi. Yüzümde ister istemez bir gülümseme oluştu. Yavaş yavaş gözlerim de kapanmaya başlıyordu. "Emir? Hani ben çok sakarım ya. Her zaman düşerken sen beni tutuyorsun. Beni hep tut tamam mı? Yoksa ben hep düşerim."dedim. Gözlerimi kapandığında Emir'in güçlü kollarının beni taşıdığını hissettim. Ve en son şu kelimeleri duydum, "Ben seni her zaman tutucağım ve artık tuttuğumda da bırakmayacağım çünkü ben sana aşık oldum sakar kız."

(İlk 5 bölüm yayında.) Kimse geleceği düşünmüyor, herkes 'Şuan' ı yaşıyordu. Onlar için ilerisi değil, şimdiki zaman önemliydi. Kimse zayıf olmak istemezdi. Biz güçlü olandık. En azından Kaya Erkek Lisesi öyleydi. Zayıflığı tatmamak için savaşacaklardı. Anılarını bu okulla doldurmuşlardı. -Geçici bir süreliğine 'Erkek Lisesi' ne gitmek zorunda olan arkadaşlar, kendilerini erkek liselerinin kapışmalarının ortasında bulur. -Okullar arası düşmanlık -Güç gösterileri -Bu iki kızdan dayak yiyen, düşman erkek liseleri. "Beni boğacak mısın lider?" diye fısıldadım. "Bir gün boğulacaksın. Ama benimle beraber."

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Oh be sonunda yaz tatili derken kendi tatlı belamı bulacağım nereden aklıma gelebilirdi?

Nefret ettiğiniz biriyle aynı odada kalmak zorunda kalırsanız... Her gün korkuyla uyanırsınız ve hep tedbir alırsınız.Bakalım ne kadar kaçabilecek Zeynep...

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?