Dla wszystkich, którzy pijąc truciznę, myśleli, że to słodycz ukojenia. EG

Ma dusza jest martwa od wieków Lecz oddycham, drogi człowieku Wstaję i chodzę codziennie Funkcje życiowe niezmienne Mój puls, wciąż nie ustaje Serce biję, choć złamane Więc tak ja, sobie czasami Umieram między wersami Żyję, lecz już nie całkiem Piszę, duszy ostatkiem Ma poezja jest martwa Niczym kartka rozdarta Konają wszystkie słowa A ja nie jestem gotowa Żeby pokazać publicznie Te moje wytwory liryczne Wiem, że są one kalekie Do ideałów dalekie I takie.. no.. nieokrzesane Jakby z kawałków, składane Jakby z drobinek, sklejone Lecz ja czuję, że są moje

Blair Mitchell żyje dzięki plotkom, nienawidzi filozofii i czasami też swojego sąsiada. Skoro wszystko jest takie paskudne, można właściwie wyskoczyć z czwartego piętra. Prawda? 𝙄 𝙬𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙝𝙤𝙬 𝙄 𝙬𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧 𝙬𝙝𝙮 𝙔𝙚𝙨𝙩𝙚𝙧𝙙𝙖𝙮 𝙮𝙤𝙪 𝙩𝙤𝙡𝙙 𝙢𝙚 '𝙗𝙤𝙪𝙩 𝙩𝙝𝙚 𝙗𝙡𝙪𝙚 𝙗𝙡𝙪𝙚 𝙨𝙠𝙮 𝘼𝙣𝙙 𝙖𝙡𝙡 𝙩𝙝𝙖𝙩 𝙄 𝙘𝙖𝙣 𝙨𝙚𝙚 𝙞𝙨 𝙟𝙪𝙨𝙩 𝙖 𝙮𝙚𝙡𝙡𝙤𝙬 𝙡𝙚𝙢𝙤𝙣 𝙩𝙧𝙚𝙚 2020

świat został sprzedany dlatego zapukaliśmy do bram nieba ale tam już nikt nie otworzy

Luizjana, rok 1991. Genevieve wiodła dotąd spokojne życie typowej amerykańskiej nastolatki. Nigdy nie podejrzewałaby, że jedno kilkuminutowe spotkanie może odmienić całe jej życie. Shannon okazuje się całkowitym przeciwieństwem dziewczyny - jest niepokorny i zbuntowany, a ucieczkę od problemów znajduje w używkach. Mimo wszystko dziewczyna czuje do niego dziwne przyciąganie... Czy zdoła pomóc chłopakowi odbić się od dna, czy może to on pociągnie ją za sobą na sam dół? {prequel mojego opowiadania NUIT DU RÊVEUR}

Valentina Lightburn to młoda kobieta, która została obdarta z życia, zanim jeszcze je dostała. Przebywa w szpitalu psychiatrycznym o dziwnej historii, tajemnicach i sekretach. Popada w socjopatię i obłęd, gdyż nie może pogodzić się z własnym losem, który z każdej strony sypie jej w oczy piasek. Ratunek odnajduje w pewnym mężczyźnie, który z biegiem czasu staje się jej powiernikiem. Toksyczne relacje, jakie ich wiążą, sprawiają, że daje jej on do wypicia pełen kielich miłosnej trucizny. Wszyscy jesteśmy magnoliami, ale tylko nielicznym z nas, wyrosły kwiaty. © estuarium | 2014-2017 CANT-CONTROL.blogspot.com