Askıda. ❝Sis, dağın tepesinde dolaşırken şafak sökecek. İlk ışıklarla karanlık sevişecek.❞ Eleta Payre artık birçok ismin, lakabın ve gücün sahibi olmuştur. Henüz elde edemediği Kara Taht'ın ve Payre soyunun gücü, damalarında gümbürtüyle akarken her adımında kendi gücünün büyüklüğünü hissetmektedir. Yok ettiği şehir Noyan için ona birden fazla isim takmışlardır: O gece şehrin üstüne çöken sisi yaptığını sanarak ona Sis demişler, acımasız ve gaddar olduğunu fısıldayarak ona Karanlıktaki Cellat diye fısıldamışlar, en önemlisi de onu ilahların insanların günâhları için bir lanet olarak gönderdiğini söylemişlerdir. Eleta iki ilahla, Kaos ve Düzen'le iletişime geçebilse de hâlâ normal bir kadındır. Arkadaşları, ruh eşi ve sevdiği adam için dans eden, dünyanın bir düzene kavuşmasını isteyen, sıradan bir kadın. Sıradan olmayan tek şey, ilahların onun için kurduğu planlardır. Dansın son kısmı, son adım, son savaş. Eleta ve ekibi bu sefer tüm krallıkları karşısına alıyor! Işık Kral, Rewna ve en önemlisi kendini geri planda tutarak zihnindeki Kaos'la planlar kuran Sergio... Bu son dans. Kazanan, tüm evrene sahip olacak. Tabii, geriye bir evren kalırsa. Üç kitaplık bir seri olan Ölümün Dansı Serisinin üçüncü kitabıdır! -------------------------------------------------- TÜM HAKLARI SAKLIDIR! Herhangi bir çalıntı, kopyalama vb. durumlarda yasal işlem başlatılacaktır!

| WATTYS 2021 KAZANANI | Melis Aksoy, her yerde görebileceğiniz türde sıradanlığa sahip bir genç kızdı. Onu diğerlerinden ayıran mükemmel bir dış görünüşü veya herkesi şaşkına çevirecek zengin bir hayatı yoktu. Ancak kötü bir hayata da sahip değildi. Herkesin istediği türden kendisini seven bir ailesi, iyi arkadaşları vardı. Hayır, hayatı hiç de kötü değildi. Sadece oldukça sıradandı. Bu sıradanlığın kendisini rahatsız ettiği de söylenemezdi. Normal geçen günleri ona gayet de hoş geliyordu. Lakin, bir hayli memnun olduğu yaşamı birden büyük bir değişime uğradı. Kimsenin inanamayacağı türden bir değişimdi bu. O, artık bir kitap karakteriydi! Öfke duyarak okuduğu kitabın satırlarına istemeden de olsa dahil olmuştu. Üstelik, mutlu sona ulaşabileceği bir hikaye de değildi bu. Peki bundan sonra ne yapacaktı? Büründüğü karakterin başına geleceklere boyun mu eğecekti yoksa kendi hikayesini mi yazacaktı? *** Bir krallık, beş prens, on leydi ve bir taht. Bu olaylar arasında hayatta kalmayı başarabilecek mi? Yoksa mahkum olduğu ölüm onun sonu mu olacak? *** Cover by: @sevgisizcesevdi ° Roman #1 (03.12.2020) Romantizm #3 (24.02.2021) Tarihi Kurgu #1 (01.03.2021) Bilim Kurgu #1 (24.04.2021) Fantastik #1 (26.04.2021) Genç Kurgu #5 (15.11.2021) Kurt Adam #1 (12.01.2022) Vampir #1 (15.03.2022)

Ariel Silverfang başını belaya sokmaya devam ediyor. Tekme. Ariel, bezgin bir şekilde göz kapaklarını kaldırırken karşısındakinin kim olduğunu biliyordu. Adamın yüzüne bakıp hafifçe gülümsedi. Tekmelerin, zincirler kadar acıtmadığını hala öğrenememiş miydi? Başını geriye yaslayıp huzurlu bir şekilde nefes almaya devam ederken; bunun adamı daha da sinirlendireceğinin farkındaydı. Burada olmayı o seçmemişti, başına gelenlerin hiçbiri onun seçimi değildi. Hala kendini huzurlu bir sahnenin içinde hayal ediyordu; etrafta kan ve ürkütücü yaratıklar yoktu. Güvendiği insanlar ona ihanet etmemişti. Mutlu bir şekilde kardeşine gülümseyip, ödevlerinde ona yardım edemeyeceğini söylüyordu. Sonraki tekme hayalleri yüzünden yukarı doğru kıvrılmış dudaklarına geldi. Unutmaması gereken şeylerden biri buydu, vaat edilen kişi olduğu iddia edildiği an hayalleri elinden alınmıştı. Ariel Le Fay, toprağın altında bir kutuya kapatılmış ve üstüne tonlarca kural yüklenmişti. İşkencecisi karşısında duran kayalardan birine çöktü. Onu izlemeyi severdi. Ariel, ona eski zamanlardan kalma bir Tanrıça tablosunu hatırlatıyordu. Burada alevlerin içinde bile Hades'in umutsuz aşkı Persephone kadar güzeldi. Evet!, diye bağırdı zihni. Ariel, Persephone'du. Bahar. "Bir canavar yarattım" dedi gülümseyerek. Kadın kapatmış olduğu gözlerini açarak ona baktı. Gözleri lacivertin en güzel tonunu taşıyor, adama asla ulaşamayacağı mutlu kıyıları hatırlatıyordu. Bir zamanlar kıpkırmızı olan dudakları şimdi soluk mor bir renk alsa da yine de güzeldi. Dudakları yukarı doğru kıvrılırken, adamın onu izlediğini fark etti. "Canavarı sen yaratmadın ..." cümlenin devamında onun adını söylemek istemiş fakat sözcükler yeniden karışmıştı. Düşüncelerini zincirleyen bu tılsımdan nefret ediyordu, adamın ismini bir türlü söyleyemiyor hatt

İnsanların merak dolu bakışlarını üzerinde hissetmem umrumda değildi ve o an dünya sadece benim etrafımda dönüyordu sanki. Onun yaptığı gibi yaparak çiçeği burnuma götürdüm ve her daim onun yanında aldığım o mistik kokunun burun deliklerimden içeri süzülerek zihnimi ele geçirmesine zevkle izin verdim. Şimdi daha iyi anlıyordum onun büyüsüne kapılmanın ne denli tehlikeli olduğunu. Kaybolmuş huzurumu aradığım bu yolda benliğimi kaybetmek üzereydim ve buna engel olmak içimden gelmiyordu. O efsunlu adamdı, ben ise ona kapılmak üzere olan korkak bir kız...

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Elini kaldırdı ve ateşi kum gibi havaya saçtığında alevden bir çember etrafımızı sardı. ''Her şeyi ateşe vereceğim." dedi sakince. "İlk kıvılcım da sen olacaksın." •• Kapak tasarımı şahsıma aittir.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Zaman bölündü. Zamana bölündük. Zaman küçüldü. Zamanla küçüldük. Ellerimize saatleri, dakikaları, saniyeleri aldık... Hayatlarımızın etrafındaki lahza, kuyruğunu bir kedi gibi ömrümüze doladı. Düne küstüm, bugün ile hiç barışmadım ve yarının yüzüne bakmadım. Zaman büyüdü. Zaman öldürdü. Ama lahza her zaman buradaydı. O, her zaman yanımdaydı. Düştüğümde, yürüdüğümde. Bazen küçük bir kız çocuğu olup, yastığımla odasının kapısını çaldığımda bile. O, lahzaydı. O, benim için, beni hiç bırakmayan küçük bir zaman parçasıydı ve her zaman yüreğime batacaktı. ** Not: kitabın eski adı LAHZA'dır. 30.01.19: #bale 2 05.09.19: #bale 1 Kapak tasarımı şahsıma aittir.

Tanrı her şeyi görür ve duyar, dedi kaderin ipliklerini ören muhafız hafifçe gülümseyerek. Tanrı tüm duaları ve isyanları duymuş ve onun hamurunu yoğurmuştu. Ariel Le Fay'in doğacağı yüzryıllar öncesinden kehanet edilmişti. O, edilen tüm duaların ve isyanın karşılığı olarak doğmuştu. Dilenen tüm dileklerin beden bulmuş hali gibiydi fakat ona sorsalar sakin bir hayatı tercih ederdi. Kimse Ariel'e ne istediğini sormadı. Tanrı ona huzuru geçmesi gereken onlarca sınavın sonunda armağan edecekti.