Sinsice oyunlar oynayan o değilmiş gibi gözlerime bakarken benliğim önünde diz çökmüştü. "Böyle olsun istemedim." Fısıltısı kulaklarımda çığlıklara dönüşürken yaşlı gözlerimi kuzguni gözlerine sabitlemiştim. Bir enkaz olarak geldiğim kalbinden şimdi daha büyük bir enkaz olarak ayrılıyordum. Düşüncelerin ördüğü dört duvar üzerime yıkılmış, sığındığım kalp beni yıkımdan kurtarmamıştı. Ondan hep kaçan ben şimdi kaçtığım kalbin ayakları altında paspas olmuştum. "Neden?" dedim tekrar feryat figan. "Neden Alparslan neden? Neden yaptın bana bunu?" "Yemin ederim bu kadar yalanın içinde gerçek olan tek şey sendin. Sana olan aşkım en gerçek şey Bahar'ım." Titreyen ellerimi gögsüne koyarak onu ittim. O bir yalancı diye haykıran benliğim dizleri üzerinde ağlıyordu. Cevap vermek yerine sarf ettiği kelimeler onun kaçışı benim yanışımdı. "Sana güvenmiştim!" Elleri bileklerimi kavrarken ondan uzaklaşmak için çırpındım. Kokusu başımı döndürüyor, gerçekler midemi alt üst ediyordu. "Geçmiş zaman kipi kullanma!" dedi azarlarcasına "İstediğim tek şey benim olmandı. Sadece beni sevmeni istedim." Hıçkırıklarım kulaklarımda acı bir tını bırakırken sıkı tutuşu kaçmamı engelliyordu. Başımı gögsüne koyarak "Sende bir geçmişsin artık..." diyerek kokusunu içime çektim. "Yapma Bahar yapma bunu bize." "Bizim seninle bir yolumuz olamaz. Benim sizin gibi yalancı insanlarla bir geleceğim olamaz. Size güvendim ben." sonlara doğru titreyen sesim acıyla harmanlanmıştı. Bu hikayede bir çıkmazın açılmasını bekledi herkes!

Ateşin Oğlu Hikayesinin devam kitabıdır. Hikayeyi ve karakterleri anlayabilmek için, önce, onu okumanız gerekmektedir. Tanıtım: Her ateş bir gün söner; külleri yeniden doğacağı günü bekler. Eylül Avcı karanlık bir gecede Aras Karahanlı'yla karşılaştığında hayatının ortasına bir bombanın düştüğünü hissetmişti. Ancak o bomba patladığı zaman duyulacak tek şeyin birbirleri için atan kalplerinin sesi olacağını düşünememişti. Lakin yaşadıkları dünyanın karanlığında bu sesi bastırmaya çalışan kötülükler gizliydi; silah, kan, kirli eller, içinden vicdanın sökülüp çıkarıldığı yürekler... Ateş sönüp küle evrildi, sönmüş bir yangının emaresi olan küller ise kızgın bir lavın iziydi. Peki bu Lav, kanla karışık yağmurlara, güç fırtınalara rağmen coşup yükselebilecek miydi?

Tüm renklerinle benim siyahıma karışır mısın? Aras Karahanlı, bir kalp taşıdığını Eylül'ün hayatına girmesiyle hatırlamıştı. Ona bu soruyu sorarken ne intikam ne düşmanları ne de içinde bulunduğu hayat umurundaydı. Bildiği tek şey, tüm ömrünü Eylül'le beraber geçirmek istediği ve onu diğer her şeyden koruyacağıydı. Yüreği henüz yeni tomurcuklanmış bir gül kadar küçük ve naif olan Eylül'se, çoktan kaptırmıştı kendini Aras'ın karanlık dünyasına. Tek istediği, her koşulda, şartlar ne olursa olsun Aras'la beraber olmaktı. Fakat hayat, kusursuz değildi. Ödenmesi gereken bedeller, alınması gereken bir intikam ve baş edilmesi gereken azılı düşmanlar vardı. Sevgi tüm zorlukların üstesinden gelebilir miydi? Peki, renkler siyahı değiştirebilir miydi? Yoksa siyah, tüm renkleri kendine mi hapsederdi?

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?