-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.' Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti. -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! " ✨Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır💕* Başlama Tarihi: 13.06.2023 ~Dönem kurgusuuuu

Alaz ağa karşısındaki güzel kadına bakarak iç çekti. "Sonunda bedewiya min.. " Dedi kimsenin duymayacağı bir fısıltıyla. "Sonunda, delalemin.. sonunda kavuştuk. Sen bana geldin." ~••• ılık bir duş alırken içeriye o girdi. üstündekileri yavaşça çıkardı..ve suyun altına girip anlını boynuma yasladı.. "Bedewiya min" diye fısıldadı. Bedenime bakmadı bile. çünkü amacı farklı değildi. O an ıslanan saçları, kirpiklerine yavaşça düşen su damlacıkları, dudaklarının arasından akan su damlaları... 'Elimden tutup eli ile belimden tutup hafifçe kendine çekti ve dudaklarımı öptü.' sıcak ve tutkuluydu..sessizce "delalemin.." dedi. ve sadece orada ılık akan bir su, aşk, çıplak bir beden, dudaklarından akan su, ıslanan saçları, gece gibi gözleri ve tutku vardı... ___________ UYARI ! Şimdiden söylüyorum, ilk kitabım ve cringe yerler olabilir. Bölümler ilerledikçe kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Saçma bulduğunuz yerler olabilir, dediğim gibi ilk kitabım. Anlayışla karşılarsanız sevinirim. ^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^ *Kapak tasarımı bana aittir.*

"Soyun!" dedi ve dudaklarındaki o histerik, şeytani gülümseme yeniden kendisini gösterdi. "Bunu yapamam." dedim korku, bedenime hükmetmeye yüz tutmuşken. Umursamadı. Bakışları, bir psikopat kadar anlamlı, bir deli kadarsa ardı görülemez şekilde parıldıyordu. "Sana yapabilir misin diye sormuyorum. Kıyafetlerini çıkar ve buraya gel. " Bir psikopatla nasıl başa çıkacağınızı bilirdiniz. Ardında yapacağı hamleler, kafasındaki kurduğu dünyadan nefes alırdı. Ama o, ardı arkası kesilmeyen bir dehşetin yüzüydü ve bunun farkındaydı. Çünkü tam olarak bu olmak istiyordu. O psikopatla taçlandırılamayacak kadar deliydi. Ve istediklerini yapmazsam, zelzelesi dünyama kıyameti yaşatmaya ant içmişti. Onu tanımak, sokakta yaşayan bir adamı yaşamak kadar korkutucuydu. Onu hatırlamak, damarlarımda dolanan kanı donduracak kadar soğuktu. Onu yaşamak, gökyüzü gibiydi. Günün her saatinde, değişebilecek milyonlarca mucizeyi ellerine verecek kadar kudretli ve ulaşması imkânsız olandı. Onu bilmek ise imkânsızdı. Çünkü o var olanı, var olmayanlarla süsleyecek tek insandı. O, Bir deliydi.