Her gün yeni bölüm...

Bir şirket 1965'te yapılan bir akıl hastanesini araştırmak için birsürü çaba sarfetmiştir.Ama bir gün şirket sahibi elemanına;Git ve o akıl hastanesini araştır,dedi.Eleman ise mecburen o akıl hastanesine gitmek zorunda kaldı.Ama adamcağız çok tehlikeli bir iş yaptığından haberi yoktu. Ve sonunda o gün gelir,eleman elinde kamerayla birlikte akıl hastanesine giriş yapmaya çalışır.Ama heryerin kapalı olduğunu fark eder.Adam düşünür ve arkaya gider,ve bi şekilde içeri girmeye çalışır.Ayrıca girerde.İçeri girdikten sonra bütün ışıklar söner.Eleman korkmaya başlar ve kamerasının gece görüş moduna alarak etrafı izler.Adam titremeye başlar.İlerledikçe daha çok korkar.ve sandalyede oturan bir deli görür.O delide elinde bıçakla oturur.Adam yanına gider ve deli bi anda elemanın üstüne atlar ve bıçağı elemanın bacağına saplar.Eleman büyük bir acı içinde bağırmaya başlar.Deliyi iterek kaçar.Ve bir dolaba girer,fakat deli kan izini takip ederek adamı yakalar, kollarını bağlar.

Bu işlerde yeniyim umarım beğenirsiniz :=] Hikayelerimi sevdiyseniz oylamayı ve yorum atmayı lütfen unutmayın

Tüyleriniz ürperecek

Merhabalar, bu kitapta kendim yazdığım ve kurguladığım kısa korku hikayelerini derliyorum. Umarım hikayelerimi beğenirsiniz. İyi okumalar...

Bunları Biliyor Muydunuz? ϟ 3 Bilgi güçtür ve bizler en güçlü insanlarız.

Stalk yapmak yerine merhaba deseydin şimdi evlenmiştik 👻

Son sözler her zaman önemlidir. Özellikle de konu ölümse. İntihar, her ne kadar uygun bir seçenek olmasa da kişiye son notunu bırakma özgürlüğünü sağlıyor olsa gerek. Peki ya o son notu bırakan bir yazar ya da şairse?