Herkesin bir hikayesi var. Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli. O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim. Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim. Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim. Ellerimdeki yaralar dışında, acıyan bakışlar dışında, insanların beni görmesini istedim. Bu büyük bir dilek miydi? Herkes gibi olmak veya hiç kimse gibi olmamak? Bilmiyorum. Nefes alamıyorum. Korkuyorum. Belki de... ------------------------------------ Kimse dinlemiyor mu beni? Dudaklarımdan çıkan kelimeleri , Anlamıyor musunuz? Size diyorum. Size. İnsanlar diyorum. İnsanlar, insanlar kirletir işte.

...Geçmişinin altında ezilen bir adamın hikayesi... CesurYurdkl: Bak bana CesurYurdkl: İyi bak CesurYurdkl: Fırsatın varken her detayımı incele CesurYurdkl: Çünkü bir kez daha bulamazsın CesurYurdkl: 'Yıkılışın portresi'ni bu kadar yakından CesurYurdkl: Bir kez daha şahit olamazsın son oluşa CesurYurdkl: Bana bak, Cesur'a bak CesurYurdkl: Adı Cesur olan bu korkağa iyi bak CesurYurdkl: Üstüne alındıklarının altında kalmış olan bu adama iyi bak CesurYurdkl: En azından siktir olup gittiğimde CesurYurdkl: Birinin hafızasında tüm detaylarımla kalabileceğim kadar iyi bak CesurYurdkl: Ezberle beni CesurYurdkl: Amınakodumun hayatından gittikten sonra hafızanda yaşatacak kadar iyi ezberle beni

Abileri ve erkek kuzenleri arasında kalmış yarı Karadenizli yarı Kırgız bir kızın hikayesi.

Birgün bana " Benim olmayan ufak kız kardeşimsin " demişti o gün ona ilk defa çok sinirlenmiştim ve kalbine vurup " Ama ben sana aşığım" demiştim 7 yaşında falandım galiba belki daha küçük oda bunu duyup gülmeye başlamıştı. O gülünce ben daha çok sinirlenmiştim sonuçta beni sevmesi gerekmez miydi ? dizlerinin üzerine çöküp " Kara kız o nasıl laf öyle ben senin abinim " demişti. Ne abisi diyememiştim benim zaten 3 tane abim var diyememiştim. Neşe Mahallesi ismiyle yazılmış ilk ve tek kitaptır. 25.03.2020 & Kapak tasarımı:@sehrialem #mahalle 7😻

Arkamdan "Mudanyanın bütün sokakları denize çıkar," diye bağırdığında ona döndüm. Bir süre yüzüme baktı sonra daha sakin bir şekilde devam etti, "Benimse bütün sokaklarım sana çıkıyor." 28.08.2020 #Sevgili 1 10.10.2020 #GenelKurgu 1 23.10.2020 #Romantizim 1 26.06.2020 #Burcu 1 26.06.2020 #Okan 1 26.06.2020 #Utku 1

Tek bir lambanın aydınlattığı odada gezdirdiğim yaşlı gözlerimi karşımdaki insanlara çevirdim. Ben bunları yaşamak için ne yapmıştım bilmiyordum. Henüz yaşım 12'ydi. Benim yaşıtımdakiler alacağı notları, derslerini, oynayacağı oyunları düşünürken ben ailemi bulmaya çalışıyordum ama her taraf karanlıktı. Sonucum:Koca bir boşluk. Bakışlarımı karşımda oturan abime çevirdim. Onu tanıyordum. Birbirimizle bağı olmayan iki insanken kardeş olduğumuzu öğrenmiştik. Onlar benim öldüğümü sanıyorlardı. Ölmemiştim, karşılarındaydım. Sonunda annem ve babamı gördüğümde başımı iki yana salladım. Bana yalan söylemişlerdi.Bütün her şeyi bilmelerine rağmen saklamışlardı. Bunu haketmemiştim. Oturduğum yerden kalkıp abimin yanına ilerledim. Bu aileden bir tek onu kabullenmiştim. Onu tanıdığım için en çok güvendiğim ve alıştığım kişi de o olmuştu. Yanına oturup minik kollarımı boynuna sardım. Güçlü kollar belimi sararken fısıltı gibi çıktı o sözcük ağzımdan;"Abim."

Çocukluktan beri arkadaş olan 4 kız ve 4 erkeğin dostluğu... Ve zamanla değişen hisler... Keyifli Okumalar...💚💙

"Hiç Giymeseydin" "Sanane" "Yanımdan ayrılırsan kaparlar seni söyleyim." "Yinimdin iyrilirsin kipirlir sini siyliyim." "Ergen." "Yengen. Zaaaa." "Zaaa mı ciddenmi ?"

G: O kadar parayı bana bir elbise almak için harcamana gerek yoktu X: hayır gerek vardı X: aslında sadece X: mutlu olduğunu görmeye ihtiyacım vardı