Her şey babamın ölümüyle başladı. Ya Ali'nin peşinden gidecektim. Ya da annemin yeniden evlenmesine göz yumacaktım. Ben kararımı vermiştim. Sadece geriye adım atmak kalmıştı...

|Tamamlandı. 13.03.19| "seni bir gece mezara gömüp, her gece seninle uyudu." #anonim 3. |06.02.20| _____ Aşkı ve umudu hep yüreğinde saklayanlara...

Peşimi bırakmaları icin, beni dedem yaşında ki birisine satmalarını engellemek icin, hayatımı yaşamak için.. Kuma olmak zorundaydım.. En azından geçici bir süreliğine bunu yapmalıyım..

Herkese merhaba kitabın özeti ; Bir Mardin delikanlısının bebek hasreti için ilk karısını bırakıp kendinden küçük bir genç kızı zorla alıkoymasıyla başlıyor . ... Mutlu sonla bitmek zorunda da değil bunu kitabı okuyunca anlıyacaksınız. Yazarınız: ZEYTAN 😘

Acının ta kendisiydi. Kanattı, yaraladı. Duruluğunu ellerinden aldı. Peki sevgili miniği acılarının elinden sağ çıkabilir miydi?

"Uzak dur benden!" Durmuyor burnunu boynuma kadar sürtüyordu. "Dokunma ablama!" Salihden gelen bu sesle kendimi okadar aciz ve ucuz hissettim ki ağlamamak için dişlerimi dudaklarıma geçirdim. Şu an kardeşimin önünde taciz ediliyordum... . Kurgum olumsuz içerikler ve yanlış davranışlar içermektedir. Hakaret edecekseniz okumayın!

Bir acı yel savurdu yürekleri. Kağır olan kalpler isyanını dile getirmek için ruhlarını ateşe attı. Gecenin koynunda derbeder olmuş adamın aşkına yıldızlar ve ay şahit olurken, karşısında bitap düşmüş kadın gecenin sessizliğine bürünmüştü. "Sana elimi uzattım. Sen ise uzattığım ele hançer batırdın!" dedi kasırga misali içinde ki dinmeyen fırtınaları dile getirirken. "Sana verdiğim gülün dikenlerini, senin aşkından derbeder olmuş yüreğime batırdın." acının koynunda kavrulan bedeni isyanını gösterirken karşısında diline kara bir kilit vurulan kadının sessiz feryatları, adamın aşinası olduğu kahverengi gözlerinde akan yaşla can buldu. "Haklıydın. En büyük cahilli ben yaptım!" zehir zemberek sözlerinin ardından gelecek olan itiraf, parçalanan kalpleri bir kez daha tuzla buz edecekti. Kızıl saçlarına ömrünü heba edecek olan kadının sessiz ağlayışı bir kez daha bıçak batırdı adamın kavrulmuş yüreğine. "Ben aşkından meftun olmuşken sen gururuna yenik düşüp, aldığın nefesle can bulan kalbimin celladı olacak kadar canisin." Patlayan volkanın ardından düşen ateş parçaları misali derbeder adamın sözleri kadının yüreğine, ölüme yol açacak şekilde düşerken yinede gece kadar sessiz kalmaya devam etti. Yüreğinde açan gülü soldurmamak için aşık olduğu adamı dinledi sadece. Mora dönmüş dudaklarından dökülen cümle ile esas dikenler ay kadar güzel olan kadının kalbine battı. "Ama, Allah benim belamı versin ki hala seni seviyorum!"

-Yeter artık...yeter! Gecenin esir almış karanlık sokağında avazı çıktığı kadar bağırıyordu genç kız. Karşısındaki genç adam ise onun aksine çok sakin bir şekilde; -Kaç ,belkide bu son şansındır... Bunu o kadar sakin bir şekilde söylemişti ki fırtına öncesi sessizliğe benzetti genç kız,arkasına bakmadan koşmaya başladı dediği gibi ilk ve belkide son şansıydı. Ne kadar koştuğunu bilmese de ayakları artık yenilgiyi kabul etmiş gibi yavaşladı.Koşturmaları adımlara adımları ise yavaş yavaş yürümesine sebebiyet olmaya başlamıştı. Ne olursa olsun düşmemeliydi onun cehennemine. -Artık zaman doldu. Benden kaçamazsın ve bundan sonra emin ol buna bile cesaret edemeyeceksin! Adamın sert sesi tüm mahallede yankılanınca genç kız arkasına baktı. Gecenin karanlığında mahallede bulunan titreyen ışıkta bile gözlerindeki alevi görüyordu genç kız. Korkuyordu... -Çok bile bekledim... Bu güzelliğinden beni mahrum ettiğin için seni zor günler bekliyor küçüğüm. Artık ayakları dayanamadı ve kendini yere bıraktı... -Lütfen yalvarırım bırak beni...lütfen. Kızın yalvarışlarını duymuyordu genç adam. -Asla... Asla bırakmam seni. Genç adam son sözlerini söyledikten sonra yorgun olan küçük bedeni kucağına zorlanmadan aldı. Kucağındaki küçük bedene , eterli mendili burnuna tuttu ve bayılmasını bekledi. Bayılınca arabasına taşıdı ve son kez baygın olan küçüğünün kulağına fısıldayarak: -Seni asla bırakmam. Ne sen kaçabilirsin ne de ben seni bırakırım. Damla ve Ferman'ın aşkıydı bu... Zor da olsa bu onların hikayesiydi.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Hayatım babam bizi terkettiğinde bitmişti, bir süredir kendimi toplamaya çalışıyordum Kendime daha gelememişken annemin yaptığı evlilik beni sarsmış olmasına rağmen hiçbirşey belli etmemiştim İşim git gide zorlaşırken birde üvey kardeşlerim çıkmıştı başıma Ben bu kardeşlik ilişkisini nasıl yürüteceğime dair bir fikrim yoktu özellikle birinden ilk görüşte etkilenmeye başlamışken *** "Benden etkileniyorsun kabul et" dedi ve hafif sırıttı "Hayır " dedim ve bakışımı kaçırdım "O zaman bunu yapmamın sakıncası yoktur" *** Bölümlerde +18 yerler olucaktır İyi okumalar