"Ben buyum..." dedim dalgın sesimle. "Deniz'im siyah, Güneş'im siyah... Hayatımdaki tek renk siyah..." Gözlerimi resimden çekerek Barlas'a çevirdim, omuzlarımı kaldırıp indirdikten sonra dolu gözlerimle konuştum. "Benim dünyam siyah..." Gözlerini kısarak "Sen..." dediğinde sertçe yutkundu, "Senin..." Devamını getiremedi. Kalbimdeki en ufak cesaret kırıntısına kadar tutundum. Kalbim onun için attı, dudaklarım sadece onun için aralandı. Kafamı ağır ağır salladım. "Her şey sensin... Yanlış, belki de doğru ama böyle... Bu böyle..." ***************** 4.5.19 İtiraf #1 Tarifsiz #1 Genel #11

(+18 içerik ve şiddet vardır!) Yüzünden akan terleri tek eliyle sildikten sonra iğrenç gülümsemesini yüzüne yerleştirdi ve konuşmaya başladı. "İzmarit... Sen izmaritsin! Benim izmaritim. Bunu sana asla unutturmayacağım Duru!" Ben Duru... Duru Demirhan. Hayat adı verilen bu koca tiyatro sahnesinde tutunmaya çalışan ama o sahnede sadece figüranlık yapabilen bir kızım. Yapılan hatalarda bedel ödeyen tarafım! Ve yalnızlıktan müebbet aldığımı düşündüğüm bu Dünya'da ona rastladım. Kahramanıma... ••••••••••••••••••••••••••• İşkence kitabı değildir! 6.5.20 20.7.19 Zorluk #1 Duru #1

"Cehennem sıcağı..." dediğinde beni daha çok kendine bastırarak hızla inip kalkan göğsümü göğsüne yasladı, "Sıcaklığını böyle bile hissedebiliyorum!" Belimdeki eliyle beni zorlanmadan kaldırdı ve dönerek yerlerimizi değiştirdi. "Şeytanın Küçük Kızı... kana aç bir ruhun var, görebiliyorum!" Belimdeki elini elime geçirerek hızla arkamı çevirdi, sırtım göğsüne yaslandığında ellerimiz çapraz şekilde karnımı sıkıca sarıyordu. Kafasını sağ yanağıma dayadığında dudakları tam kulağıma denk gelmişti. "Ölüm getiren... alacağın canların en başında ben olduğumu biliyorum!" Ellerimizi düzelterek beni kendinden uzaklaştırdı ve yüzümü kendine çevirdi, hızla çektiği bedenim sertçe bedenine çarptığında bir elini kalçama koyarak beni tamamen kendine yasladı. Diğer eli saçlarımın altından geçerek enseme ulaştığında geriye doğru yatırarak boynumu açıkta bıraktı. "Ve ben..." diyerek dudaklarını boynumun sağında kalan ve hızla atan damarıma bastırdı, "Senin canını tam buradan alacağım!" Şeytan'ın iyi kalpli küçük kızı ve Şeytan'a düşman bir Lider... ~~~~~~~~~~~~~~~~ 11.3.20 ~ Lav #1 13.9.19 ~ Tılsım #6

Kapıyı açıp geçmem için yol verdiğinde gülümseyerek içeriye girdim, karanlık evde yürümeye başladığımda "Kimse yok galiba..." diyerek ona döndüm. Döner dönmez dudakları dudaklarıma kapandı, elleri belimdeki yerini bulduğunda beklemeden arkamdaki duvara yasladı bedenimi. Kalbimde hissettiğim o sızı karnımdan kasıklarıma doğru yol alıyordu. Belimdeki elleri kalçamı kavradığında alt dudağımı ısırdı, dudaklarımdan firar eden çığlığım onun dudaklarının arasında kaybolmuştu. İçimdeki volkan gittikçe büyüdü. Şaşkınlıktan havada kalan ellerimi boynuna dolayarak onu kendime daha çok çektim. Bunu bekliyor gibi bedenini bedenime tamamen yasladığında dudaklarımı ondan ayırarak sert bir nefes aldım. Geceye gölge olan uzun kirpiklerini açtığında gözleri gözlerimle buluştu. "Sen..." Dudaklarıma kısa ve sert bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildi. "Sen benim en büyük yangınımsın!" Kalçamda duran ellerini çekerek iki yanımdan duvara dayadı. Dudaklarımızın buluşmasına santimler kala durduğunda elini sağ bacağımın iç kısmından yukarıya doğru kaydırmaya başladı. Tam o noktaya parmaklarını dokundurduğunda gözlerim kendiliğinden kapandı. Hareket etmeyi kesti ve dudaklarıma doğru fısıldayarak konuştu. "Senin tek yangının ben olacağım!" ^^^^^ 19.4.20 Duvar #1

Girdiğim karanlık sokakta karşıma çıkan küçük mucize sayesinde tanıdığım adama baktım uzunca. Karşımdaki tekli koltukta oturuyordu. Mavi gözleri buz gibiydi; soğuk, sert, korkutucu... Kadehi, dudaklarının arasından çektiğinde kenara bıraktı ve bana döndü. "Şarap..." dedi sakince, "Kokun şarap gibi..." Utanç bedenimi ele geçirdiğinde gözlerimi önünde oturduğum şömineye çevirdim. "Karşıma çıktığın ilk andan beri aklıma kazıdın kokunu!" diyerek öfkeyle bağırdı. Dirseklerini dizine yasladığında öne doğru eğildi, "Senin kokunun bıraktığı iz... çok derin!" Sol elini uzatarak kazağımın açıkta bıraktığı omzumda parmaklarını gezdirmeye başladı. "Pusat..." "Tam burası..." diyerek sözümü kesti, "Kokunun izi tam burada." Ayaklandığında ellerimden tutarak benide kendiyle birlikte kaldırdı. Tam karşıma dikildiğinde ellerini bedenimden çekmişti. "Kokun beni sarhoş ediyor!" Sol omzuma doğru eğilerek derin bir nefes çektikten sonra ıslak dudaklarını omzuma bastırdı. "Ve... senin kokunla gelen ölüm çok güzel bir son olacak Şiraz!" 🍷🍷🍷🍷🍷🍷 Başlangıç tarihi: 31.10.20