Parmak uçlarımda yükseldiğim yerde bir türlü amacıma ulaşamıyordum. Kahretsin niye kısa insanları düşünmezler ki. Son defa ha gayret Özde. Parmak uçlarında tekrar yükseldiğim de kalçamda hissettiğim sertlik ile uzanmış olduğum dolabın kulpunu tutuyordum. saçlarımdan alınan derin nefesle 'Karanfilim'im ne yapıyorsun' diye sordu. 'Mur-at. Bardak alacaktım' 'Çağırsaydın ya' diyerek boynumu öpmeye başlayan adam ile nefesim kalbim de sıkışmış donuk bir vaziyette bekliyordum. Heyecan tüm bedenimi ele geçirmiş saatler önce görmüş olduğu bedenime verdiği tepkiler aklıma ansızın düşüyor sonuç olarak da kızarmama neden oluyordu. Hissettiğim sertlik artmakla beraber resmen tezgaha mıhlanmış gibiydim. O kadar yakındı ki nefes alamıyordum gerçi onun olduğu ortamda hep nefesim kesiliyordu ya. Üzerimden uzanıp aldığı bardak ile 'Al kafanfil' 'teşe-kkür ederim' diye kekeleyerek arkamdan gitmesini umdum. Biraz daha orada kalırsan bayılacak ve saatlerce uyanamayacaktım. Elleri ağır hareketlerle saçlarımı okşadıktan sonra kendine döndürmesi ile heyecandan dolmuş gözlerim, kıpkırmızı olmuş yanaklarım ile tutmuş olduğu ellerime bakıyordum. Elleri çeneme gelip bakışlarımı ona çevirdiğinde önce boynunda ki çiziği gördüm. Tırnaklarımla parçalamıştım resmen. Utancım her geçen saniye artarken bakışlarımı kahvelere çevirdim. 'Yarım kalanı bitirelim' demesiyle elimdeki bardak büyük gürültü ile yerde paramparça olmuştu. Düşen bardak korkumdan mı yoksa ona çoktan teslim olan ruhumdan mı bilinmez ama kararımı vermiştim.............. .................................. Bir gece öncesi..... 'Ben karanfillerden nefret ederdim' deyip burnunu göğüs oluğuma sürtüp derin bir nefes aldı 'Şu kokun için kaç can aldım Karanfil. Mezarıma karanfiller ekilsin' ..................................... ÖZDE&MURAT ............................... Kurgu +18

Yaren ♡ Bedirhan

Küçük beyaz çantam hemen önümdeki komodinin üzerindeydi. Onu elime alarak hızla açtım. İçinde telefonumu bulmaya çalışırken birdenbire elime bir kağıt parçası geldi. Bunu buraya koyduğumu hatırlamıyordum. Zaten açıp baktığımda bana ait olmadığı da kesinleşmiş oldu. Bu notu ben yazmamıştım ama kesinlikle bana yazılmıştı. "Beste, Dün gece için teşekkür ederim. Harika vakit geçirdim ama aynı zamanda evli olmanın bana göre olmadığını da anlamış bulundum. Üzgünüm... Bundan sonrasında avukatımla görüşebilirsin. Sessiz bir şekilde boşanalım. - Kerem" Yanlış okumuş olmalıydım. Ya da bu bana bugüne kadar yapılmış en kötü eşek şakasıydı! Benim ultra zengin ve top modelleri bile kıskandıracak derecede yakışıklı olan kocacığım, benden bıraktığı bir not aracılığıyla ayrılmış olamazdı, değil mi?

Wattys 2021 Kazananlarından Canan Karaman mesleğine aşık bir psikiyatristti. Aynı zamanda evin tek kızı ve babasının herkesten sakındığıydı. Aşk ona uğrayacak gibi durmuyordu. Neyse ki yeni taşınan karşı komşuları başkomiser Ahmet Turan Baştuğ ile tanışması uzun sürmemişti. Dildar adlı kitabımın yan kitabıdır. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

Göz göze geldiği tüm erkekleri etkisi altına alabileceği halde, o bir tek kişide tutuklu kalmıştı. Göz göze geldikleri her anda onu etkisi altına alan tek kişiye. Nevra Asena Karahan, vatan aşkıyla yanıp tutuşan bir adama kapılmıştı. Bilmediği şeyse aynı şekilde Kağan Akıncı'nın da ona kapılmasıydı. Kağan Akıncı onun için bir milattı. Sıradan olan hayatını alt üst eden bir milat. Babasının Asena'sı, annesinin Nevra'sıydı o. O adı gibi bir Asena'ydı. Tam bir dişi kurt. Öncesinde sadece Asena'yken, şimdi kalbinde Kağan'ı taşıyan bir Asena'ydı. * * * * * * * * * * Büyük kayanın arkasına yaslanarak elindeki silahını yavaşça yere koydu ve kulağındaki telefona dikkat kesildi. Yaklaşık 9 gündür ilk defa çekiyordu telefonu. "Oralar nasıl? Güzel mi?" Telefonun ucundan kızın naif ama alaycı sesi çıkınca gözlerini kısarak ciddiyetle çevresine baktı. Dağın başında onlar tarafından elleri ve ayakları bağlanmış bir kaç terörist. Tiksinerek diğer tarafa baktı. Askerlerinin bir kısmı yorgunluktan yere serilmiş bir şekilde yatarken, Fırat ve bir kaç kişi gülerek muhabbet ediyorlardı. "Hayır" Karşı taraftan ses gelmezken sanki kız 'neden' diye sormuş gibi, özlemle iç çekti ve "sen yoksun" diye fısıldadı.

Bazı adamlar, incitmeden sevemezdi. Kırardı, dökerdi, yangınlar bırakırdı arkalarında. Bazı adamlarsa, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi. Cemal SÜREYYA Ne de güzel demiş, aşkı ne de güzel anlatmış Cemal Süreyya. Hayat böyle değil mi zaten? Kırılırız, dökülürüz, inciniriz. Sonra biri gelir ve tüm dağınıklığı toparlar. Bu şiir bu hikayeyi özetliyor lakin tek fark ile. Bu sefer bir kadın öpecek parmak uçlarından. Parmak uçlarına kadar kırılmış bir adamı öpecek bıkmadan. Demeyin erkek kırılır mı diye. Onlarda kırılır fakat belli edemezler. Onun yerine uzaklaşırlar, soğuklaşırlar, güvensizleşirler. Bu adam kırık her yerinden. Tek bir sağlam noktası yok. Kendinden vazgeçti bu adam. Ama kadın geldi. Dayanamadı adamın kırıklıklarına toparladı adamı. Belki kendi de çok kırıldı ama hem adamın hem kendinin kırıklarını topladı kadın. O zaman 'Bazı kadınlar, tüm geçmişi unutturur, parmak uçlarından öperdi.' Diyelim. Ve sizleri bu Adam ile Kadının hikayesine davet edelim... !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!