"Yenildim." dedi Mete, nefesi sadece birkaç milim uzağındaki titreyen dudaklara çarparken. "O kadar farklısın ki," diye devam ederken elini siyah saçlara götürüp ürkek dokunuşlarla okşadı. "O kadar güzelsin ki, sana karşı koyamıyorum." Karşısındaki genç adam, yüreğinin hiç uğranmamış köşelerini sözleriyle ve ona diktiği mavileriyle okşarken, Uzay hiçbir tepki veremiyor sadece yutkunuyordu. Mete, dudaklarının arasındaki mesafeyi sıfıra indirdiğinde tekrarladı. "Yenildim" dudaklarına değen dudaklar sesinin titremesine sebep olurken devam etti. "Sana yenildim."

atahan: ya abicim bir şey sorabilir miyim? egeberk: buyur sor atahan: egeberk diye trabzonlu ismi mi olur a*k egeberk: neden olmasın a*k

On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Bir çığlık. Ortadan kaybolan bir ceset. Çözülemeyen bir cinayet. Gizemlerin ortasında kalan gençler. ~ "Üst kattan gelen tüyler ürpertici çığlık, tüm dershane binasında yankılandı. Hiç düşünmeden koşarak üst kata çıktık. Sırayla sınıflara bakmaya başladık. Rüya sondaki sınıfa doğru yöneldi. Sınıfa girdiği gibi çığlık attı. Hemen peşinden sınıfa girdik. Rüya titreyerek sınıfın arka tarafına bakıyordu. Kafamızı o tarafa çevirince dehşet veren bir manzarayla karşılaştık. Yerde bir kız yatıyordu ve kafasından kanlar akıyordu." * "Hızlıca sınıfa doğru yöneldik ve içeri girince yerde oturan Mert ile karşılaştık. O kadardı. Başka bir şey yoktu. Cesetten bir iz yoktu. Yerdeki kanlar yoktu. Mert'in tişörtündeki kanlar olmasa az önce üçümüz de hayal gördük sanacaktım." * "Ancak bir sorun vardı, polisin cesedi bulduğu yer şehrin öteki tarafındaydı. Yani asıl cinayet mahallinden bir saat uzaktaydı."

Siyah Porsche'un hızı 200'ü bulmuşken 89. otoyolun batısındaki eski köprüye yöneltmişti. Sürücü koltuğundaki kadın, köprünün sonunda kendisini bekleyen tehlikenin farkındaydı ama girmekten başka seçeneği yoktu. Yaklaşık 250-300 metre arkasında, kendisini takip eden araçları aynadan kontrol ederken bir küfür savurup gaza daha da yüklendi. Onlardan çaldığı şey yüzünden baya sinirli olduklarını anlamak için dahi olmak gerekmiyordu zaten. Arabası köprüye girdiğinde son bir kez sırtındaki çantayı kontrol etti. Tam vadinin iki tarafını birbirine bağlayan köprünün ortasındaydı ki; bir tırın yolun diğer ucunu boylu boyuna kapatmaya başladığını gördü. Artık köprüden çıkış yoktu. Kapana kısılmış gibi görünüyordu. Bunu yüzündeki yarım gülümseme ile izleyen gözü kara sürücü başka çaresinin kalmadığını anladığı anda bir an bile tereddüt etmeden direksiyonu sola kırdı, köprü korkuluklarının olduğu tarafa. Eğer araçla gideceği yol kapatılırsa o zaman uçması gerekiyordu... Lordlar: Mafya değiller ama silahsız gezmezler. Yenilmezler ama çok şey kaybettiler Her şeyi bilirler ama size bildikleriniz unutturacaklar. ●Kendilerini beğenmişler ve siz onları daha çok beğeneceksiniz Öne Çıkanlar Listesinde (10.07.17-07.2018) *Myr Yayımlanma Tarihi: 11.11.16 Kapak Tasarımı: @noldungoya

Oğuz: Hello my boi Oğuz: Bugün burda bir destan yazmak için buluştuk. Oğuz: Benim adım Oğuz Kağan Oğuz: Ama şansımıza küselim ki Oğuz Kağan destanı daha önce yazıldı. Oğuz: O yüzden biz de Oğuz Aras destanını yazacağız. Oğuz: Ve senin adın Aras olduğuna göre senle birlikte yazacağız. Oğuz: Çünkü hayatımda gördüğüm en güzel Aras sensin. -BoyxBoy olduğundan rahatsız olacaklar asla bulaşmasın-

Artık süre dolmuş, saat çoktan on ikiyi geçmişti. Fakat bu hikayede arabaya dönüşen balkabakları ya da fareden evrilen atlar yoktu. Zira gerçek dünyada saat on ikiyi geçtiğinde, herkes iblise dönüşüveriyordu. |Düz yazı&Texting|

Karantinde can sıkıntısından ikinci kitabı yazayım dedim

Eşcinsel konulu bir hikayedir.

Her zaman onun için zordu meseleler.