Siz hiç sevgilinizden bir mesaj, e-posta ya da daha kötüsü bir post-it ile ayrıldınız mı? Ben az önce yaptım! Üstelik üstümdeki giysiye rağmen. Ne mi giyiyorum? Gelinlik! Ah evet doğru duydunuz ben az önce nişanlıma bir post-it üzerinde ondan ayrıldığımı ilan ettim. Şimdi düşünüyorum da belki daha duyarlı birkaç söz yazabilirdim. Özellikle de aşağıda bekleyen yaklaşık bin kişiye gelinin onu yüzüstü bıraktığını açıklamak zorunda kalacağı, daha doğrusu açıklayamayacağı düşünülürse... Peki ben ne yaptım? "Üzgünüm, yapamayacağım. Umarım bir gün beni bağışlarsın... Not: Seni sevmiyorum!" * Bu yaz post-it'lerin nelere kadir olduğunu daha iyi anlayacaksınız! Not: Sizi Seviyorum

"Oysa şu an, sokak lambaları yüzünü aydınlatıyorken o kadar güzel ve kusursuzsun ki... Bu büyüleyici güzelliğin karşısında mutsuz olmak Tanrı'yı gücendirir diye korkuyorum." Okul balosu günü kaybolan Ecrin'in ardından geriye kalan tek şey anılarını yazdığı defteridir. Defteri bulan ablası Eylül, Ecrin'in kaçırıldığına körü körüne inanmakta, ve hatta onu kaçıran kişinin onun okulunda olduğunu düşünmektedir. Ecrin'i bulmak için kimlik değiştirerek tekrardan liseye başlayan Eylül, kardeşinin hoşlandığı kişiye karşı bir şeyler hissetmeye başlayınca olaylar içinden çıkılamaz bir hal alır. Eylül, okuldaki sırları çözüp kardeşini bulabilecek midir? Entrikalarla dolu bu okulun üstesinden gelebilecek midir? Peki aşk? Yalanlar üzerine kurulu bir hayatta aşk ne kadar gerçek olabilir?