Yıllarca öyle anıldı. 'Katilin kızı' Adı yok , sanı yok. Herkese katilin kızıydı. ------------ "İsmin ne? "dedi gözlerimin içine bakıyordu. Aylardır tanıyordu beni ismimi bilmiyordu. "Sedef." dedim dik bakışlarımı çekmeden. Yüzümde mimik yoktu. Yüzünde hüzün vardı. Acıma değildi bu bakışlarının adı , bariz bir hüzündü. Derin bir nefes aldı. Aynı odanın içindeydik. Yalnızdık . Ne zaman bu konuma düşmüştük belli değildi. "Adın ne?"dedi tekrar , nefesini hissettim. "Katilin kızı." Bana öyle hitap etmişti hep. Öyle kalsın istedim.

Farmakognozi alanında yüksek lisansı yeni bitiren Doğa Tanrıkulu, kendini bildi bileli abisinin arkadaşı, aynı zamanda çocukluk arkadaşı Atlas'a aşıktır. Doğum gününde ettiği itiraf sonrası kalbi kırılan Doğa, Atlas'la her yıl buluştuğu Karadeniz'e ayak basmamaya, Atlas'ın olduğu yerde olmamaya yemin etmiştir. Kader ipleri örülüdür çoktan, yazgı belli, acı ve gülüşler sıralıdır çoğu zaman; kader, Doğa ve Atlas'ı bir arada tutmakta kararlıdır. Yüzbaşı Atlas Karadeniz. Özel kuvvetlerde bordo bereli olarak da, SAT timinde komando olarak da korkusuz bir askerdir. Görevden başka bir şeye odaklanmak istemeyen Atlas'ı büyük bir sürpriz bekliyordur çünkü çocukluk hisleri, insanların vazgeçilemez hayalleridir, umutlarıdır. İnsan ne kadar hislerinden kaçsa da, bir süre sona teslim olmaya mahkumdur. ** "Sence büyüdün mü artık?" "İnsan sevilmediğini anladığında büyür, çocuksu hislerini kaybeder, büyük bir kadın olur. Ben artık o çocuğu herkesin sevemeyeceğini anladım, kabul ettim."

Elindeki suyu tepesine bir dikiște bitirdi ve su șișesini hızla evlerinin geniş bahçesine savurdu. Onu her sabah böyle izlemek akıl kârı değildi ama elimde de değildi. Perdeyi biraz daha araladım ve atletli ama yaklaşık bir saati aşkın süredir spor yaptığı için parlak tenine baktım. Bembeyazdı. Tepesine vuran güneş, her gün yaptığı antrenman onu zınnık karartamıyordu. Çehresi gibiydi bedeni. Kalbi de tıpkı didarı gibiydi. Tertemiz... Gözlerimi dikmiş ona bakarken sanki ona baktığımı hissetmiş gibi gözleri benim pencereme kaydı, bir anda panikleyerek perdeyi hızla çektim ve duvarın kenarına sindim. Kahretsin! Tek temennim beni fark etmemiş olmasıydı, ne demeye perdeyi o kadar çok açmıştım ki? Bir müddet sonra, sakinleşmiș olarak geri pencerenin perdesini kavradım ve ona bakmaya başladım. O benim aksime sporuna kaldığı yerden devam ediyordu. Gözlerim ona yeniden pürdikkat bakarken, kız kardeşi elinde bir bardak suyla dışarı çıktı. Spor arkası kardeşinin getirdiği suyu yudumluyordu. Halbuki biraz önce su içmişti. Birazdan karargaha gidecekti. Normalde her gün daha erken bir saatte gidip askerlerine içtima yaptırırdı. Ama bugün geç kalmıştı. Herhalde yerini başkası almıştı. Nazlı'nın elinden aldığı suyu bir dikiște bitirdi ve bardağı kız kardeşine verir vermez, kafasını iki yana sallayarak dağılmış saçlarını daha da dağıttı. Nazlı onun bu haline hayran hayran bakarken duyamasam da ağzından keyifli bir kahkaha kaçtığını görüyordum. Abisine birkaç bir şey daha söyledi ve hemen ardından beni şaşkına uğratacak bir hareket yaptı. Belki de ömrüm boyunca, hatırladıkça utanacağım bir şeydi. Kim bilir belki de o gün kaderlerimizi birbirine bağlamıştı. Perde elimden koptu, onun kehribar gözleriyle gözlerim kesiști. Hiçbir çalıntı söz konusu olamaz! Yayınlanma tarihi; 04.06.22

Lacivert kitabından tanıdığımız Hale Zorbey'in hikayesi. Bu kitabı okumak için Lacivert'i okumanıza gerek yoktur.

32 yaşında ki komutan Erdem Tekin ve aldığı yara sonucu sığındığı mağarada başlayan bir hikaye. Bir mağarada kesişen iki yaralı hayat... Biri vatanı için savaşan bir komutan, diğeri kendi ailesinden kaçan bir genç kız. Korkunun, suskunluğun ve vicdanın birbirine sığındığı bu hikayede en güçlü siper bir insanın kalbi olabilir. #bu isme sahip tek Wattpad kitabıdır. Olası bir çalıntı da devreye girerim gençkurgu #1 genelkurgu #1 asker #1 dram #1 dilsiz #1

Onlar Sevdaya mahkum yüreklerin kahramanlarıydılar! "Her kalbin vurgun olduğu bir sevdası vardır.. Onların da vardı.." İlk hikayem Kaderimin Peşinde'nin kahramanlarının evlatları ve onların dostlukları yer alır.Kurgu olarak bağımsızdır.. Her kalbin aşkını,arayışlarını,tesadüflerini, eğlencelerini merak ediyorsanız,klişelerden bıktım hem gülüp hem aşkı hissedip okumak istiyorum diyorsanız işte size fırsat! Zaman kaybetmeden başlayın.. :)) Ve aşık olmaya hazır olun.. ^-^

Yaş Farkı Vardır (9 yaş)! Lütfen bunu bilerek okuyunuz... Atabey Ailesi yıllardır yaptığı mafyacılık işlerine son verip emekliye ayrılmıştı. Çağlar Atabey 4 oğlu, karısı ve yakın aile dostlarıyla huzurlu hayatının tadını çıkartıyordu. Ta ki bir gün şirketine bir mektup gelene kadar... Yıllar önce ölen kızının aslında yaşadığını ve ölü bir bebekle karıştığını söyleyen bir mektupla bütün dengeler bozulur. Bir yandan hasta annesi ve öfkeli babasıyla uğraşırken okumaya çalışan Çiçek bir yandan da şehit sevgilisinin yasıyla kavruluyordur. Bunun üzerine bir de yıllar önce karıştığını öğrenen Çiçek'i karmaşık günler bekliyor.

TAMAMLANDI Sevdiği adamın nişanlacağını duyunca şehri terk eden Saye... Yıllar sonra geri döndüğünde görür görmez ona aşık olan Karan ağa...

Bu bir kaçış hikayesiydi. Babasının zoruyla istemediği bir evlilikten kaçan Deniz başka bir evliliğe adım atacağını henüz bilmiyordu. Aklında kusursuz bir plan yapmıştı ama beklenmedik bir misafir, yardım teklifinde bulunarak elini uzattı. Karadeniz'in sert, hırçın ikliminde doğup büyüyen Fırtına'nın yardım eline sarmaşık gibi dolanan Deniz belki çok acı çekecekti ama kim bilir belkide mutluluk kollarını açmış onu bekliyor olacaktı. Masum, zarif ve kibar bir genç kız.. Asi, hırçın ve öfkeli genç bir adam.. Bu; iki zıt karakterin ortak kararla girdikleri, trajikomik ve alev alev bir aşk hikayesi. Okurken hem öfkeyi doruklarda yaşayacak hemde aşkın gücüne şahit olacaksınız. NOT:Herkes sorup duruyor. Sen anlat Karadeniz'den mi esinlendin diye. Ben bu kitabı yazmaya başladığım da öyle bir dizi dahi yoktu. Sadece sağlık problemlerinden dolayı bir ara 6. bölümden sonra yazmayı bırakmıştım. Yani; ne kitabımın konusunu o diziden esinlendim nede adını! Kapak tasarımı: @illotson

20. yüzyılın ilk yarısında, Büyükada'nın meşhur konaklarının birinde filizlenen gizli saklı bir aşkın hikayesi. (...) "Ne yapıyorsunuz?" "Aşekayı söküyorum." Bakışları eldivenli ellerin söktüğü uzun sarmaşıklara yöneldi. "Fakat çok güzel görünmüyorlar mı?" diye sordu merakla. "Ne zararı var ki?" "Olmaz mı?" dedi adam abartılı bir tavırla. Müteakiben kovası dolunca alıp iki metre ötedeki bir diğer ağacın dibine geçti, Hülya da onu takip etmişti. "Güzelliğe aldanmamak gerek hanımefendi, güzellik yanıltıcıdır." "Doğru." diye onayladı onu genç kız dalgınca. "Aldanmamak gerek." "Bu sarmaşıklar ağaçların gövdelerine usulca dolanır. Pek de güzel dururlar ha. Lâkin bir bakarsınız mendeburlar iliğini kemiğini kurutmuş koskocaman çınarın. Geriye kof bir kabuktan ötesini de bırakmamış, her bir nimeti kendisine almış."