.. İki dağ arasında ince, çizgi bir yol. Bilmiyor, çünkü yangının sebebi kendisi. .. Ardına baktı, yola çıktığı yerle vardığı nokta arasında bir ömür vardı sanki. Sahi kaç milyon adıma denk gelir kalp atışları. Kaç insan dayanabilir yırtılan ayaklarına, parçalanmış bir vücut emanet etmeye.." Bu, Hatice'nin hikayesi değil aslında. Annesi ve babası hayatta olmalarına rağmen öksüz ve yetim kalan Kadir'in hikayesiydi. Kadir, ne kendini bulabildi ne de kendine gelebildi. "Dökülür birbir sonbahar yaprakları, toparlayamam zaten, senden kalan hatıları. Güldürebilir mi ya da adının geçtiği her cümle. Bilemezdim, son sevdam sanarken sonum olacağını. Kıyafeti yok dilimin, üryanlığım kefene özlemden. Fi tarihine gömdüm tüm arzularımı, bundan sonra gerçek yalnızca canıma minnet saydıklarım. " ...