çünkü biliyorum, hayat çok üzücü falan değil benim gibiyse ölümlerin ben ne yapıyorsam kendime, kendim yaptım

aralık 2016 - şubat 2017 arası yazılan şiir taslakları,

Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım. Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019 25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20 Mizah #1 10.06.2019&01.05.2020 Texting #1 08.08&04.10.2019&25.11.2020 Romantizm #1 © Hikayenin tüm hakları saklıdır. ©

Leyl: Merhaba. Leyl: Baştan söyleyeyim sapık değilim. Leyl: Bugün koridorda günlüğünü düşürmüşsün. Leyl: Okumayı çok istesemde okumadım. Leyl: Hem bulmam benim için iyi oldu, seni ne kadar uzun zamandır sevdiğimden bahsetmeyeceğim. Leyl: Ama benim sana yazmam için bir şans oldu o günlük. Leyl: Yarın sabah sınıfına bırakacağım. Leyl: İyi geceler.

Anonim: Neden sürekli senin tuvalete ağlayarak koştuğunu görüyorum? Anonim: Neden arka bahçedeki en köşedeki ağacın altına oturup, sessiz sessiz ağladığını görüyorum? Anonim: Bir derdin var gibi. Anonim: Bana anlatabilirsin. Anonim: Benden sır çıkmaz. Güven bana. Seni dinlerim. Ada: Kimsin? Anonim: Derdini merak eden biri. Anonim: Hem de çok merak eden biri.

Ellerini yüzüme yaklaştırdı. Susturduğu bütün hisler şimdi dile gelmişti. Parmakları inceydi, teni kumral, ruhu yorgun, gözleri dolu, saçları küt, ömrü bembeyaz bir kadındı. Saçlarım yavaşça parmaklarının arasında akıyordu. Elleri yüzümü tuttu. Başım avuçlarının arasında küçülürken vücudunu alacakaranlığın koynuna sakladı. Kalp atışları hızlandı. Başını hafifçe kaldırdı, yüzüme baktı. Gözlerinde ufalan koskoca bir dünya vardı. Bu bakışı, o güne kadar hiçbir kadında gördüğümü hatırlamıyordum. 1 Haziran 2018. 23.00

Önce kalbi kül eden yangından, Sonra küllerinden doğan ankalardan şikayetçiyim. Ne kalbimin küllerini buldum, ne de küllerimden doğan bir anka oldum. Bana bir on dokuz yaş borçlusunuz. Tek bölümlük.