Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yoktu. Hele Onur gibi bir hastam olacağını hiç düşünmemiştim. Onur... zorlu bir hastaydı. İletişime kapalı, kimseyi umursamayan, konuştuğunda insanı terslemekten çekinmeyecek biriydi. İnsanı kolayca kırabilecek ve bunu düzeltmek için gram uğraşmayacak biriydi. Tüm bunlara dayanabilirdim ama ölümü kabullenmiş olması... bunu aşmakta zorlanıyordum. Herkesin hikayesi iyi bitmek zorunda değildi ama Onur'unki iyi bitmeliydi. O bunu hak ediyordu... (Sevdim isimli hikayemin kurgusu üzerinde biraz oynayacağım. Ve yeni ismi olan Seni Bana Getirdi olarak yayımlayacağım.) Not; Kapak için Sinem_Ekin isimli okuyucuma çok teşekkür ederiiim <3<3 (Kapak gönderirseniz seve seve kullanırııım ^^ )

Bir gün uyandığınızda erkeklere karşı fobiniz olduğunu fark etseniz ne hissederdiniz? Tuba bu sorunun cevabını çok iyi biliyor çünkü tam olarak bunu yaşıyor. Başına gelen korkunç olaylardan sonra erkeklerden korkmaya başladı, artık evinden dışarı bile çıkamıyor. Yine de her şeye rağmen kendini toparlayıp fobisini yenmek zorunda. Bunu yapabilmek için ona bir erkeğin yardım etmesi gerek. Önünde ise tek bir şansı var: Hiç tanımadığı, hayatını bildiği gibi şekillendirmek için uğraşmış, başına buyruk bir adam olan Ege Tekin. Peki işler Tuba'nın düşündüğü gibi yolunda gidecek mi? Yoksa geçmişte kalan sırlar bir bir açığa çıkarken korkularına yenileri mi eklenecek? Başlarına gelen bütün kötülüklere rağmen birbirlerinden güç alarak beraber yürüyen Tuba'yla Ege'nin heyecanlı ve sürükleyici hikâyesi...

Şu ana kadar yaşadığını sanan Scarlett, Londra'ya taşındığında aslında hayatının daha yeni başladığını bir süre sonra anlar. Ve elbette ki bu hayatın da zorlu yanları vardır. Scarlett ise bu zorluklara göğüs gererek aşmaya çalışmaktadır.

Deniz elimden tutmuş , zifiri karanlıkta beni yönlendiriyordu. O olmasaydı meyve ağaçlarından birine toslayabilirdim. İkimiz de sessizdik. Bu sessizlik o kadar çok şey anlatıyordu ki , kafam almaz olmuştu. Mesela birazdan konuşacağımız şey çok ciddiydi , hatta o kadar ciddi bir konuydu ki , sonunda Deniz'imden ayrı kalmaktan korkuyordum. Onsuz nefes alamazdım , ne kadar klişe olsa da... Bir düzlüğe çıktığımızda önümde ayna gibi , ay ışığında parlayan bir göl vardı. Burası muhteşemdi , tıpkı yanımdaki adam gibi... Ahşaptan yapılma göl evinin önüne geldik. Kapıyı ittirdi ve içeriye girdi. Gölü görünce bıraktığım elini bana uzattı. "Gir içeriye , üşüyeceksin." Eline tutunup içeriye girdim. Keskin çam kokusu genzimi yakıyordu. Beni çift kişilik kanepenin üstüne oturttu ve üstüme bir battaniye örttü. Antalya'nın , bu mevsimde bu kadar soğuk olabileceğinin farkında değildim. Rüzgar vardı çokça. Tek odalı göl evinin ahşap duvarlarından içeriye sızıyordu , duvar da denemezdi ya , neyse. Bir köşeye ilgisizce istiflenmiş odun yığınından birkaç odun seçti ve sobayı yakmaya başladı. Çıraları tutuşturduktan sonra sobanın içine attı. Orada biraz bekleyip ellerini ısıttı. Sonra o elleriyle yanıma gelip kızaran burnumu ısıttı. Gözlerim bu sıcaklığa , Deniz'in bana olan sıcaklığına doldu. Burnum sızlıyordu , histeri krizine girmek üzereydim. Damlalar ardı ardına akarken Deniz'im telaş yapmıştı. Battaniyenin içine çağırdım onu. Canımın yanmadığına kanaat getirince yanıma sokuldu. Daha doğrusu onun o koca cüssesinin altına sokulan bendim. Kelimeler iznimi almadan döküldü dudaklarımdan. "Kimse sevmedi senin kadar beni..."

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Sinemis ve Ali'nin büyük aşkının heyecanıyla, şarkı tadında hayatlarıyla...