"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...
"Onu hiç görmedim.Hatta onu tanımıyorum bile ama güldüğünde gökyüzü gibi olduğunu biliyorum." Bu hikaye içinde sadece hayal barındıran Gökyüzü ve Deniz'in hikayesi..Bakalım Yeryüzü ve Gökyüzü düşmanlığını bitirip dünyayı maviye boyayabilecekler miydi?
Senin kalbin, onun okyanusunda atıyordu. Öylece elleri ellerinde çaresizce önünüzde dönen geçmişin dönme dolabını izliyorken, kasırgalar saçlarının arasındaydı. Çığlıkların göz yaşlarına sıkışıp evreni örtüyordu. "Ağlama," dedi hep, ve tutunduğun tek bir kelime oldu. Bir insan, bir hayat oldu. Aslında, çokça koşup...