içerikler şahsıma aittir

Bu hikaye bir birinden ayrı kalamayanların hikayesi. Her şeye geç kalan ama kendilerine yetişenlerin hikayesi. Bu hikaye ayrı uçan kuğuların birleşme hikayesi... Bazen hayatta sadece karakalem ola biliyorsun. Daha fazla ileri gidemiyorsun. Hayatını renklendirmen için renkli kalemlere ihtiyacın vardır. Aslına bakarsan ne karakalem renkli kalemsiz, ne de renkli kalem karakalemsiz kalabilir. Biri yoksa diğeri yarım kalır. İşte biz de böyleyiz seninle... -Hazır mısın? -Hazırım renkli kalem. -Anlamadım. -Ben karakalem, sen renkli kalem işte. -Sen benden de garipsin ama olsun karakalem.

Benim hayatımda bir dönüm noktasıydı. Birileri benim hayatımdan bir parçayı alıp sökmüştü sanki gözlerimin önünde. Bir daha onun sesini asla duyamayacak, hayatım boyunca onun sevgisinden yoksun kalacaktım, bu acı hiçbir şeyle karşılaştırılamayacak kadar fazlaydı... Ama belki bu yokluk kalbimdeki bir başka boşluğu doldurmamı sağlayacaktı... Daha önce hiç tatmadığım o duyguyu, Aşkı... Peki bu bulduğum aşk, bana bu acıyı unutturacak kadar güçlü müydü? Yoksa içimde kalan acıyı tekrar alevlendirecek kadar derin miydi?

Bir genç kızın yaşadığı zorlukları en iyi ben anlayabilirim, siyah da beyazı aramak, çaresizliğin için de çare aramak,hiç kimse tarafından sevilmeyen bir kız çocuğu olarak kalıcam ben. Ben boşluktan düşen bir kanatsız kuşun kanadı, siyah da beyazı arayıp bulanlardan olucam. Sulanmayan bir çicek gibi solmayacağım.

"Kalemimi kırmış olabilirsiniz ama mürekkebimde boğulacaksınız."

''Şeytanın bileklerinde saklıdır belki de insanlığın rehberi zira böylesine bir insanlık yalnızca ondan öğrenilmiş kadar kötü olabilirdi.'' Her şeye rağmen yaşamaya devam etti çünkü yaşaması gerekti. İdealleri uğruna, hiçe sayılmış ruhu uğruna ve yıkık dökük bir harabeyi andıran kalbi uğruna. Ellerinden alıp ellere verdikleri hayatını tırnaklarının uçlarıyla kazanmak pahasına yaşamak zorundaydı. Ve yaşadı. Çok acıdı, çok acıttı belki ama bir gün o acı bir başkasına karıştı. İşte bu sefer ikisi birden yanmaya başladı. Farklı notalarda tek bir ritim oldu, çünkü artık kalpleri aynı şarkıyı söylüyordu. Bu onlara aitti ve onlar susana kadar bu şarkı hiç bitmeyecekti.

intikam alacaksan iki tane mezar kaz

Her acı günü, her çektiği işkence, her çaresizliği bedenine, tenine ve bakışlarına işlenmiş fırtına gözlü bir adam.Sizi yakıp yıkan, her hücrenizi geri döndürülemez parçalara ayıran dipsiz karanlığına rağmen nefesinizi kesecek, kalbinizi acıtacak kadar güzel biri.Yıllarca boş bir kabuk gibi yaşayan, intikamını, masumiyetini ve en önemlisi asla sahip olamadığı ruhunu arayan bir serseri. Ayaz Haznedar. "Şarkılara neden parça deniyor biliyor musun Safir? En ihtiyaç duyduğun anda eksik bir yanını tamamlayıveriyor bir tanesi çünkü. Sen yıldızların benim için yazdığı bir parçasın Safir, dünyamın karanlığına dayanamayıp beni terk eden ruhumun yerini doldurmak için bestelenmiş, dünyanın en güzel şarkısı." Ve bu ruhsuz serserinin kalbine dokunmayı başarabilen, Safir gözlü, kırık dökük bir melek. "Ve şimdi çal benim için Safir. Var olabilecek tüm sesler sussa bile sen, benim için çal...""

Ve Nefret, İlk Defa Aşk'a Galip Geldi.. Ben gök kuşağının renkleri altında büyümüş bir kız çocuğu değildim. Fakat Kasem'leri tanıdığımda, benliğimin bu denli zifire bulanacağını tahmin bile edemezdim... Şeffaf olan kalbimin içi ne kadar boş gözüksede, kırıldığında etrafa sıçrayan kan lekelerinden nefreti hissettiriyordu. Benim kalbim temizdi sadece içindekiler kan kırmızıya boyanmıştı. ●●●● & Kurgunun en ufak bir yerinde çalınma, benzerlik gibi bir şey bulunursa kişi üzerinde yasal işlem başlatılacaktır! &

" Kırık tellerine vurduğum hayat aşkın acımasız gölgesini karartıp ömrümden, ruhumu sürmüştü çok uzaklara. Artık sen yabandın benden başka arsız kollarda. Aşkın titretirken hazan kokan tenimi hoyratça, sen kanadı avuçlarım yokluğunun susuzluğunda. Belki bir gün okursun diye sana yazıldı tüm mektuplar. Ama sen yoktun gölgesiz güneşlere doğan sabahlarımda. Ve ben yaralı bir ömrün son demlere varan ayazlarında, durup dururken sensiz geçen ömrüme ağladım. Demek ki buymuş sensiz ölmek, Azrail'im olurmuş sana akan son bir damla yaşım. " ~ Tarih bir tekerrürden ibaretti ve aşk kendini yeniden yazmasını bilecekti. ~