Konuşmanın vakti gelmişti demek. Gerçeklerle yüzleşmek... Yerimden kalkıp onu duvarın köşesine doğru sıkıştırdım. Benden korkan gözleri, titreyen bacakları, karşımda ufacık kalan bedeni... "Sana üç şey söyleyeceğim. Bu üç şeyi asla unutmayacaksın! Beni iyi dinle." Sesim kararlı çıkmıştı. "Birincisi; az önce yaşadığımız o saçma sapan anları unutacaksın! Anlık bir şeydi. Kafana takmayacaksın." "İkincisi; bana rüyanda gördüğün şeyleri anlatacaksın! gördüklerini açıklayacaksın!" "Ve üçüncüsü de; BİR DAHA ASLA VE ASLA KARŞIMA ÇIKMAYACAKSIN!!!"

Namverân Somer adının kısaltılmasından nefret eden, insanlarla kolay kolay anlaşamayan ve de kişisel alanının işgal edilmesinden hoşlanmayan bir genç kızdır. İstemediği hiçbir şeyi yapmayan bu kızın hayattaki tek zayıf noktası, kanser hastası olan büyükannesidir; bu hasta kadının ağzından çıkan her şeyi gerçekleştirmek için büyük bir çaba sarf etmektedir. Fakat bir gün, büyükannesi Namverân'dan asla başaramayacağı bir şey ister: devamsızlıktan kalmak üzere olan, kavgacı, vurdum duymaz, teyzesi ile yaşayan Ulaş Eroltu'ya özel ders vermeli ve ona sınıfı geçmesinde yardım etmelidir.

"Lal bir gece, Sabahsız bir pençenin içinde, Bir oluvermişiz."

Sinan Tümer; başarılı, insanın içini eriten ses tonu ve kusursuz diksiyonu olan bir spor spikeridir. Yurt dışında çalıştığı kanalda Beşiktaş'ına laf ettiği için canlı yayına gelen konuğuna kafa atıp, istifa eder ve Türkiye'ye dönmeye karar verir. Bütün spor camiası şerefli davranışıyla onu bu dünyaya kabul etmeye hazırken; aynı şeyi abisi, yengesi ve yeğeninin bakıcısı başarabilecek miydi? Resmi instagram hesabımız; @vurduveaskwattpad ⚫⚪

"Sana aşığım." "Kaydırma yapmışsındır , sen. Ben değilimdir o. " ***** 080317'

4N1K serisinin ikinci kitabıdır.

The Wattys 2016 - Gizli Cevherler Kazananı Wattpad'de "AŞK İŞİ" adında yazılan ilk eserdir. Not : Hikaye 2016 yılında yazılmaya başlandığı için birkaç mantık hatası olduğunu belirtmek isterim.Okurken ve yorum yaparken bunları dikkate alırsanız sevinirim çünkü kaç yıl önce yazdığımı söyleyerek açıklama yapmaktan yoruldum.

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

Okulumuzun şak şakçı takımı, ellerinde koca pankartlarla bağırıyor, haykırıyor, alkışlıyorlardı. Gururum ciğerlerimi kabarttı, soluğumu kesti. Yahu ne de garipti! İlk heyecan geçtikten, o tatlı his tüm vücuduma yayıldıktan sonra fark ettiğim şey, zihnimde güldürmüştü beni. Burası benim evimdi. Bu ışıklar evimin aydınlığı, bu ezgi evimin huzuru, bu mikrofondu evimin direği! Bu haykırışlar mazlum kuş cıvıltılarıydı, bir dere kenarında... Neşeli kahkahalardı, Ulaş'ın gitarından dökülen her bir nota. Ocaktaki yemeğin evcimen kokusuydu, Emre'nin klavye tuşlarından yayılan ritim... Ve babacan bir kapı çalışıydı, Teoman'ın davulu. Bense evimin hanımı, ailemin koruyucuydum tam da orada. Çocuklarım vardı, tiyatro koltuklarınca. Günüm yeşil, günüm mavi, günüm kırmızı, günüm sarıydı... Rengarenkti tüm bir yılım ve yıllarım ve geçtiğim tüm yollar. Biz Ağustos Böcekleri her baharın gelişiyle huzur getirecektik yuvamıza... Biz bize küçük bir kaplumbağa kadar kusursuzduk. Yolumuz uzundu, zamanımız dardı ve yavaştık belki... Ama yuvamız sırtımızda, ailemiz yanı başımızdaydı ve birlikte yaşlanacak yüz yıllarımız vardı, daha! -- Sosyal, güncel konularla ilgili yorum ve görüşler içermektedir. Sonra vay efendim ben duymadım, vay efendim ben görmedim kabul etmiyorum. Rahatsız olacaklara duyurulur.